My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 103 •

Eenmaal in mijn kantoor neem ik plaats achter mijn computer. Het duurde even voordat ik weer in die werk mood terecht kwam, want er was zo veel te doen...

Toch is het me gelukt. Ik bekijk alle financiën en kom erachter dat we het erg goed gedaan hebben deze maand. Ik had niet door dat ik hardop tegen mezelf aan het praten was, totdat een bekende stem zei dat hij blij was met de cijfers die ik had genoemd.

Ik draai met mijn stoel im naar de deur en zie Nathan leunend tegen de deurpost in mijn kantoor staan. Een eigenwijze grijns op zijn lippen. Hij draagt zijn gewoonlijke werkkleding. Damn ik was vergeten hoe goed hij eruit zag in die kleding.

"Wat had ik je vertelt over staren?"

"Kan ik je ergens mee helpen, meneer Koster?" Vraag ik als ik naar hem toe ga en hem achterdochtig aan kijk.

"Wat? Mag ik mijn meisje niet meer opzoeken?" Zegt hij met terwijl hij zijn rechter wenkbrauw omhoog trekt en zijn grijns iets breder wordt. Ik weet gewoon dat dat niet de reden kan zijn, Nate zou dat niet zomaar doen. Het risico dat Liam hier ergens loopt is te groot.

"Oké even serieus nu, waarom ben je hier?"

Hij begint te lachen en haalt een plukje haar weg voor mijn gezicht. "Oké, you got me. Ik kwam voor de vertrouwelijke facturen."

"Geef me een minuutje, dan zoek ik ze even voor je op," zeg ik terwijl ik naar mijn bureau loop om ze te zoeken, "ik zag ze vanmorgen nog, ik heb zo op een stapel gelegd."

Ik zoek in elk laatje en uiteindelijk vind ik ze onderaan in mijn bureaulaatje. Ik sta op en draai me om, maar Nate staat een stuk dichterbij dan ik dacht waardoor ik schrik. Hij lacht en vraagt me of ik schrok. Alsof dat nog niet duidelijk was door de hoge toon die net uit mijn mond kwam.

"Je gaf me bijna een hartaanval, babe." Zeg ik nog altijd met een hartslag van boven de 120 slagen per minuut.

"Noemde je me nou 'babe'?" Vraagt hij me verbaasd.

Het voelt alsof mijn wangen in vuur en vlam staan. Het was niet de bedoeling dat ik dat hardop zei. Ik ben zo'n idioot.

Hij begint te lachen en zegt dan dat ik schattig ben. Hij pakt de facturen uit mijn handen en bedankt me ervoor. "Fijne dag, babe." Zegt hij met een knipoog. Het laatste woord is uitgesproken met veel sarcasme. Hij weet hoe hij me moet irriteren.

Goed, weer terug aan het werk...

De minuten voelde als uren. Ik word zelfs een beetje duizelig van al die cijfers op mijn scherm. Ik heb hier geen zin meer in...

Het lijkt wel alsof iemand mijn gebeden heeft gehoord, want ik krijg een pop-up van een berichtje op mijn scherm. Het is van Nathan.

-
Nathan: Het is nogal saai zo alleen in mijn kantoor, kom je hierheen? x N
-

Zijn mailtje verrast me, maar ik kan het niet laten om te blozen. Wat bedoeld hij eigenlijk?

-
Mila: Wat wil je dat ik daaraan doe? x M
-

Ik vervolg mijn werk totdat ik weer een pop-up van een berichtje krijg.

-
Nathan: Ik kan wel een aantal dingen bedenken 😉 Now get that cute ass of yours over here
-

Dat hoeft hij me geen twee keer te zeggen. Ik sta vrijwel meteen van mijn comfortabele bureaustoel op en loop naar Nate's kantoor dat hier jog geen drie stappen vandaan zit.

Ik klop op zijn deur, want hij staat op een kiertje. "Kom binnen." Klinkt er.

Voorzichtig open ik de deur, toch nog bang dat ik Liam er misschien aan ga treffen. Als ik eenmaal zie dat het alleen Nathan is, sluit ik de deur achter me.

"Ik dacht als dat je niet meer zou komen."