My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 137 •

Laat dit alsjeblieft een nachtmerrie zijn, alsjeblieft.

"Ik sta op het punt jullie allebei te vermoorden als één van jullie niet heel snel uitlegt wat the Hell hier aan de hand is!" Buldert hij door de kamer.

Oké, dit is geen slechte droom... gewoon een levensechte hell.

Ik wist niet meteen wat ik moest zeggen, maar ik bedacht me dat ik degene was die tegen hem moest spreken aangezien Liam waarschijnlijk uit zijn dak gaat als Nathan nu tegen hem gaat praten. "Liam, probeer rustig te blijven, oké?" Zeg ik hem.

"Mila, zeg me dat dit niet is wat het lijkt."

"We gingen het je vertellen, Liam, dat zweer ik je."

"Ik kan jullie twee gewoon niet geloven!" Zegt hij boos terwijl hij zijn handen door zijn haar haalt. Nate zegt hem dat hij het ons uit moet laten leggen, maar Liam schreeuwt hard dat hij zijn mond moet houden en dat hij al genoeg gedaan heeft.

Liam kijkt ons beide in ongeloof aan. De afkeuring op zijn gezicht doet me pijn in mijn hart... Het was niet de bedoeling dat hij er hier en nu achter zou komen... Maar het is wel gebeurd.

Dor de wanhoop en ergernis haalt hij zijn handen nog steeds door zijn haar, terwijl hij naar antwoorden zoekt.

"Liam, alsjeblieft..." Smeek ik hem nogmaals. Liam roept dat hij het niet kan geloven dat ik tegen hem heb gelogen, wij beiden. Daarna vraagt hij hoelang dit al bezig is. "Ik heb nog met je gesproken toen we in Zeeland waren, Nate." Zegt hij boos tegen Nathan.

"Ik weet het bro, maar het was niet het juiste moment." Legt hij hem uit.

"Niet het juiste moment? Fucking asshole!" Schreeuwt hij het uit terwijl hij zijn vuisten balt en rood aanloopt. Ik vraag Liam of hij alsjeblieft rustig wilt worden zodat we kunnen praten, maar hij roept dat het ongelofelijk is en dat ik hem had beloofd dat ik niet in Nathan's buurt zou komen. "Ik waarschuwde je nog. Ik zei je dat hij slecht voor je was, waarom luister je nooit naar me?!"

"Ik luisterde naar je Liam, maar het is anders gelopen dan verwacht." Legt ik uit, maar hij onderbreekt me weer. "Wat is er dan gebeurd? En jij," zegt hij wijzend naar Nate, "jij denkt dat je zomaar misbruik mag maken van mijn kleine zusje?"

"Zo is het helemaal niet," verdedigd Nate zichzelf, "je begint me nu heel erg op mijn zenuwen te werken, vriend."

"Oh, ik begin jou op je zenuwen te werken? Hoe denk je dat ik me voel?!" Roept hij boos terug. Ik kijk naar Nate en ik zie dat hij een geïrriteerde blik op zijn gezicht heeft staan, maar hij toont verder geen medelijden. "Kijk ik begrijp dat dit een hele shock is en dit is niet het juiste manier om erachter te komen, maar Mila is een volwassen jongedame en jij bent niet de baas over haar. Ze kan doen wat ze wilt, en dat doet ze." Vertelt Nate met zijn armen over elkaar heen geslagen tegen Liam. Hij daarentegen wordt daar juist bozer om. "Dus jij gaat me nu vertellen wat Mila wilt?"

De spanning tussen de twee loopt steeds hoger op en ik besluit dat ik maar met Liam moet praten op dat te verminderen. "Met alle respect, Nathan, ik kan voor mezelf praten," zeg ik tegen Nate, "maar hij heeft wel gelijk Liam. Dit is wat ik wil. Nathan heeft gelijk, je kan me niet blijven vertellen wat ik wel en niet kan doen. Ik ben achttien, Liam, geen twaalf."

"Wie ben jij?," vraagt Liam me met samengeknepen ogen, "je kiest zijn kant boven de mijne. Ik heb het gevoel dat ik je niet eens meer ken."

"Misschien als je je hoofd uit je kont haalt, zou je dat wel weten." Merkt Nate op. Ik kijk hem meteen boos aan en wil eigenlijk dat hij zich er niet mee bemoeid. "Ik ben echt zo'n klein beetje verwijderd van je slaan, Koster." Zegt Liam terwijl hij met zijn vingers een klein gebaar maakt om duidelijk te maken dat hij er echt bijna klaar mee is.

"Oh ja?," vraagt Nate hem uitdagend, "Ik zie het je fucking graag proberen!"

Ik kom tussen beide door hen te zeggen dat dit helemaal niet nodig is . Liam en Nathan staan voor wat een eeuwigheid voelt gewoon naar elkaar te kijken, alsof ze zich klaarmaken voor de strijd. Ik vind het lief dat ze allebei zo bezorgd zijn. Ze geven allebei om me en ik weet dat ze allebei het beste met me voor hebben, maar ik zou graag willen dat het er anders aan toe gaat.

"Dit keer heb je de grens overschreden, Nathan. En je bent gek als je denkt dat je ermee weg kunt komen." Zegt Liam uiteindelijk tegen Nathan. Nathan vraagt hem of hij hem aan het bedreigen is en loopt plotseling op Liam af. Mijn hart zakt naar mijn voeten van angst, dit kan niet goed zijn. Lim stapt ook op Nate af waardoor er een klein beetje ruimte tussen de twee is.

"Misschien wel, Koster. Wat ga je eraan doen?" Dreigt Liam.