My Boss, My Boyfriend [PART 1]

• 75 •

Nicolas zoent Juul meteen als ze hem laat schrikken. Terwijl zij elkaar helemaal aflikken staan Giovanni, het zusje van Nicolas en ik in stilte. "Dus dit is leuk." Zeg ik na een aantal seconden. Die twee zijn nog steeds aan het zoenen en ik voel me lichtelijk ongemakkelijk erdoor.

Pas als ik een aantal keer hardop hoest, stoppen de twee. "Welkom terug in de realiteit, love birds." Zeg ik ze met een lach. Juul begint te lachen, maar vraagt dan aan het zusje van Nicolas hoe het tussen haar en Liam gaat.

"Hij is erg leuk enzo, maar ik heb iemand anders op het oog." Geeft ze eerlijk toe. Als ze het over Nate heeft, zwaait er wat. Julia vraagt haar nog wie diegene is, maar ze stopt met praten het moment dat Liam en Nate bij ons komen staan.

"Wij gaan zwemmen," zegt Nate terwijl hij zijn shirt uittrekt, "voel je vrij om erbij te komen."

Liam begroet Nina, het zusje van Nicolas, snel en trekt dan ook zijn shirt uit. "Ik kom ook, bro." Zegt hij waarna hij achter Nate aan loopt.

Nate ziet er goed uit en ik ben niet de enige die dat in ziet. Nina staat als een kleine puppy naar hem te staren, het kwijl loopt nog net haar mond niet uit. Ik haat het om jaloers te zijn, maar hij is van mij.

"Ik ga het water ook in." Zegt Nina die haar spijkerbroekje uit trapt. Natuurlijk... dat had ik kunnen zien aankomen.

Julia en Nicolas vragen of het goed is als ze naar een plekje gaan die 'meer privé is'. Ik ga hier spijt van krijgen, maar zeg haar dat ik dat niet erg vind. De twee gaan weg en ik blijf alleen over met Giovanni.

"Dus woon je hier in de buurt?" Vraag ik als ik op het strand plaats neem. Giovanni komt naast me zitten en terwijl hij mijn vraag beantwoordt, kan ik mijn ogen niet van Nate afhouden.

Hij en Liam zijn iets aan het bespreken en ik kan vanaf hier zien dat Nate's wangen er rood van worden. Maar dan zie ik Nina die bij de jongens gaat staan.

"Je bent mooi, weet je dat?" Vraagt Giovanni die ineens een stuk dichterbij zit dan daarnet. Ik heb hem echt niet horen bewegen. "Da-, dank je." Zeg ik met trillende stem en handen.

"Heb je het koud?" Vraagt hij me.

Nope, ik ben gewoon een beetje geïntimideerd door hem, dat is alles. Waar is Julia? Ze is al een tijdje weg en ik kan haar hulp goed gebruiken.

"Waarom kom je anders niet met mij mee naar huis?" Vraagt hij me. Hij zit nu echt dicht tegen me aan en ik heb echt hulp nodig...

"Nee, dank je. Ik heb een vriend thuis." Lieg ik tegen hem. Ik hoopte dat dat hem zou afschrikken, maar nee hoor. Hij vraagt het nog een keer en maakt met zijn wijsvinger figuurtjes op mijn blote bovenbeen. Zonder dat ik nog een keer antwoord heb gegeven, pakt hij me bij mijn pols vast en trekt me omhoog. "Kom op, je gaat met mij mee."