[Zawgyi]
ေဝ့လန္ သတိလစ္တာကေနျပန္နိုးလာခ်ိန္ ၃ရက္ေတာင္ျကာသြားခဲ့ျပီ။
"သခင္ေလး သူနိုးလာျပီ" ခ်ီဇီက သူ႕ကို အျမဲေစာင့္ျကည့္ေပးခဲ့တယ္။ ေဝ့လန္မ်က္လံုးေတြ ပြင့္လာတာျမင္ျမင္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သခင္ေလးဆီအမွာစကားပုိ႕ခိုင္းလိုက္တယ္။
ေဝ့လန္ ေတာင့္တင္းစြာလွဲေနမိတယ္။ နာက်င္မွုေတာ့ထပ္မရွိေတာ့သလိုပဲ။ သူက အိပ္ရာတစ္ခုေပၚေရာက္ေနျပီး သူ႕ပတ္ပတ္လည္ကအခန္းက တဲအိမ္အရွည္နဲ႕တူတယ္။ရိုးရွင္းေပမဲ့ အရမ္းသန္႕ရွင္းျပီး ေသသပ္လြန္းတယ္။
ေလာ့ေဝ့က ကုတင္ေဘးေရာက္လာျပီး ေဝ့လန္နဖူးကိုစမ္းျပည့္လိုက္တယ္။
ရုတ္တရက္ေဝ့လန္ကအ့ံၾသသြားျပီးေနာက္ဆုတ္ခ်င္လိုက္ေပမဲ့ ဒီသခင္ေလးကသူ႕ အသက္ကယ္တင္ရွင္ဆိုတာသတိရျပီး သူ႕ကိုထိခိုက္မွာမဟုတ္လို႕ျငိမ္ျငိမ္ေလးပဲ ေနလိုက္တယ္။။
"အဖ်ားေပ်ာက္သြားျပီ" ေလာ့ေဝ့က လက္ကိုျပန္ဆြဲျပီးေဝ့လန္ကိုျပံဳးျပလိုက္တယ္။
"ဆန္ျပဳတ္လုပ္ခိုင္းထားတယ္ ခဏေနရင္သူတို႕လာပို႕ေပးလိမ့္မယ္"
"ခင္...ခင္ဗ်ားက " ေဝ့လန္အသံက အက္ကြဲေနတယ္။
"ဒီကြ်န္ရဲ႕ပိုင္ရွင္လား"
"ပိုင္ရွင္လား..." ေလာ့ေဝ့ကျပံဳးတယ္။
"မင္းငါနဲ႕အတူလိုက္ခ်င္ရင္ေတာ့ရတယ္ ဒါေပမဲ့ငါက ဘယ္သူ႕ပိုင္ရွင္မွမဟုတ္ဘူး သူတုိ႕အကုန္လံုးကငါ့ကိုမိသားစုထဲကအဆင့္အတန္းေျကာင့္သခင္ေလးေခၚျကတယ္မင္းလည္းေခၚခ်င္ရင္အဲလိုေခၚလို႕ရတယ္"
"သခင္ေလး" ခ်ီဇီက ေရအနည္းငယ္ယူလာတယ္။
"ေရနည္းနည္းအရင္ေသာက္လိုက္" ေလာ့ေဝ့ကေဝ့လန္ကိုေျပာလိုက္တယ္။
ေဝ့လန္ကထိုင္ခ်ခ်င္ေပမဲ့ လွုပ္ရွားမွုအနည္းငယ္ေလးကတင္သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုနာက်င္ေစတဲ့အတြက္ မလွုပ္နိုင္ျဖစ္ေနတယ္။
"လွဲေနေလ" ေလာ့ေဝ့က ခြက္အစြန္းကိုေဝ့လန္ပါးစပ္နဲ႕ေတ့ေပးလိုက္တယ္။
"ေရာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေသာက္"
တျဖည္းျဖည္း ေဝ့လန္ ေရအနည္းငယ္ကိုေသာက္နိုင္သြားသည္။
အိပ္ရာေဘးကေနခ်ီဇီကေဝ့လန္ကိုေမးတယ္။
"မင္း နာေနေသးလား"
YOU ARE READING
ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]
Historical Fictionမင်းတစ်ဘဝတာပျော်ရွှင်နိုင်ဖို့ ကိုယ်နှစ်ရာနဲ့ချီအထီးကျန်ဖို့ဆိုတာထိုက်တန်ပါရဲ့လေသလား။ Original Name - Rebirth Degenerate Slave Abuses Tyrant || 重生之孽奴虐暴君 Author - Mei Guo || 梅果
![ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]](https://img.wattpad.com/cover/175561931-64-k743765.jpg)