ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း၅ ။လံု႐ြွမ္းထံမွဆုလာဘ္မ်ား

[Zawgyi]

ေလာ့ေဝ့ျပန္ေနထိုင္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေနတုန္း လံုရႊမ္းက တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုသြားလည္ဖို႔အမိန္႔ေပးရင္း လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ သူဖုန္းဝူစစ္သူျကီးမိသားစုကိုစိတ္ပ်က္သြားေၾကာင္း စကားအခ်ိဳ႕ပါးလိုက္တယ္ ဒါအတြက္ ေလာ့ေဝ့ျပံဳးပဲ ျပံဳးေနလိုက္ေတာ့တယ္

လံုရႊမ္း အရင္ဘဝတုန္းကလည္းဒီလိုလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္ ဒီစကားေတြေၾကာင့္ သူယံုၾကည္မိခဲ့တယ္

ဒါေၾကာင့္မို႔ သူ႕ကိုဒဏ္ရာရေစခဲ့တဲ့ေက်ာင္းညီအကိုကိုျပန္လက္စားေခ်တဲ့အေနနဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ကေန  နယ္ႏွင္ဒဏ္ခံရေအာင္ သူလုပ္ခဲ့တယ္ ဒီကိစၥေၾကာင့္ ဖုန္းဝူစစ္သူႀကီးေက်ာင္းဟဲ့ႏ်န္ နဲ႔ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြျဖစ္ခဲ့တဲ့လက္ဝဲဥပေဒအမတ္မင္းက အဆက္အသြယ္ေတြျပတ္ေတာက္သြားေတာ့တယ္

အစတုန္းက အိမ္ေ႐ွ႕စံေနာက္မွာ႐ွိေနတဲ့ စစ္သူႀကီးကလည္း မင္းသား (၂)လံုရႊမ္းရဲ႕သစၥာ႐ွိေထာက္ခံသူျဖစ္လာေတာ့တယ္ အဲတုန္းကမင္းသား(၂)က၁၅ႏွစ္ပဲ႐ွိေသးတယ္ ဒါေပမဲ့အနာဂတ္အတြက္ အစီအစဥ္ေတြစလုပ္ေနခဲ့ျပီ

ေလာ့ေဝ့ေ႐ွ႕မွာ ကုန္းကုန္းတစ္ေယာက္ကလက္ေတြက္ိုေဘးမွာခ်ထားရင္း ေလးေလးစားစားရပ္ေနတယ္ သူကလံုရႊမ္းစိတ္ခ်တဲ့အေစခံေတြထဲကတစ္ဦးပဲ လံုရႊမ္း နန္းရေတာ့ ဖူယြမ္အေနာက္နန္းေတာ္ရဲ႕ ကုန္းကုန္းေတြအားလံုးကိုအုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ ၾကီးျကပ္ေရးမွူးျဖစ္လာခဲ့တယ္ အဲတုန္းက သူရယ္ အေတြ႔အၾကံဳေတြ႐ွိတဲ့ တျခားကုန္းကုန္းေတြန သူ႕ကို တျခားသူေတြေအာက္ဘယ္လိုအေလ်ွာ့ေပးရမလဲသင္ခဲ့တယ္ အဲတုန္းက သူဘယ္ေလာက္ပဲငိုေႂကြးၿပီးအကူအညီေတာင္းခဲ့ေပမဲ့ ႀကီးၾကပ္ေရးမႈး ဖူက အသက္႐ွဴခြင့္တစ္ခ်က္ေလးေတာင္မေပးခ့ဲဘူး သူ႕ကိုေဆးခပ္ခဲ့တယ္ သူ႔ထဲ တျဖည္းျဖည္းပိုပိုျကီးလာတဲ့အဲ အရာေတြကိုထိုးထည့္ခိုင္းခဲ့တယ္

"သိပါၿပီ" ေလာ့ေဝ့ ေပါက္ကြဲလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း ဖူယြမ္ကိုေျခာက္ကပ္ကပ္ေျပာလိုက္တယ္
"မင္းျပန္သြားတဲ့အခါငါ့ကိုယ္စားအ႐ွင္မင္းသားကိုေက်းဇူးတင္ခိုင္းလိုက္ပါ"