ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၆၆ ။ မင္းသား(၅) လံုရွန္း

[Zawgyi]

မနက္ပိုင္းညီလာခံမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဝန္ၾကီးေတြဟာ ယီက်ိဳးကကိစၥေတြနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး အျငင္းပြားရင္းအလုပ္ရွုပ္ေနတုန္းပဲ။

ေလာ့ေဝ့က ဧကရာဇ္ရွင္းဝူေဘးရပ္ေနရင္း ဆူညံေနတဲ့ညီလာခံကို စိတ္မပါဝင္စားစြာၾကည့္ေနတယ္။ သာမန္ျပည္သူေတြကေတာ့ ဒီေနရာကို သူတုိ႕တစ္သက္ေရာက္ဖို႕ မေမ်ွာ္လင့္နိုင္တဲ့ ေနရာဆုိျပီးေတြးၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့အမွန္တရားကေတာ့ ဒီေနရာက ပ်ံက်ေစ်းနဲ႕မျခားဘူး။ ေလာ့ေဝ့ ဧကရာဇ္ရွင္းဝူရဲ႕ အသြင္ကိုတစ္ခ်က္ခိုးၾကည့္ေတာ့ ေရခဲတံုးပမာေအးစက္ေတာင့္တင္းေနတာျမင္ရတယ္။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရတာက သက္ေတာင့္သက္သာရွိတဲ့အလုပ္လို႕ ဘယ္သူစဥ္းစားေလာက္လဲ သူအ့ံၾသေနမိတယ္။
 
"က်န္းဒီကိစၥကိုျပန္စဥ္းစားဦးမယ္"
ဒီလိုေျပာျပီး ဒီစကားစစ္အျမဲထိုးေနတဲ့ မနက္ပိုင္းညီလာခံကို အဆံုးသတ္လိုက္ေတာ့တယ္။

အရင္အတိုင္းပဲ ေလာ့ေဝ့က ထာဝရအလင္းေရာင္ခန္းမဆီျပန္ဖုိ႕ ဧကရာဇင္ရွင္းဝူေနာက္လိုက္လာရင္း နွစ္ေယာက္သား  မင္းသား(၅) လံုရွန္းနဲ႕သြားတုိးတယ္။

"သားေတာ္ ခမည္းေတာ္ကိုဒူးေထာက္ဂါဝရျပဳပါတယ္ အရွင္မင္းၾကီးသက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ"
လံုရွန္းက ဒူးေထာက္ျပီး ဧကရာဇ္ရွင္းဝူကို ဂါဝရျပဳတယ္။

"ထလို႕ရျပီ" ဧကရာဇ္ကေတာ့ေအးစက္စက္သာျပန္ျပီးေျပာေလတယ္။

လံုရွန္းက မတ္တပ္ရပ္ရင္း ဧကရာဇ္ေနာက္ကေလာ့ေဝ့နဲ႕အၾကည့္စံုသြားခ်ိန္ အခ်င္းခ်င္းျပံဳးျပလိုက္ၾကတယ္။ လံုရွန္းက ေလာ့ေဝ့နဲ႕အသက္တူတူပဲ။ မင္းသား(၅) က ၾကင္ယာေတာ္လ်ွိဳရဲ႕သားဆုိေပမဲ့ သူက ငယ္ငယ္တည္းကေလာ့ေဝ့နဲ႕ ကစားေဖာ္ကစားဖက္ေတြ။ဒီမင္းသားက စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လမ္းေၾကာင္းထဲေရာက္ေနတာျဖစ္တယ္။ နန္ေက်ာင္းဆီ ရွင္းတာ့ဟြမ္းဇီ လံုရိ (၁) နဲ႕ သြားလည္ရင္း ျမိဳ႕ေတာ္ဆီျပန္လည္ေရာက္ကာစေပါ့။

"ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး အရွင္မင္းသားကို နွုတ္ဆက္ပါတယ္"
ေလာ့ေဝ့က လံုရွန္းကို အရိုအေသေပးလိုက္တယ္။