[Zawgyi]
အပိုင္း ၁၄၆ ။ သူမနာမည္က ရႊီ႐ို႕
"အရွင့္သား၊ အဲဒါေဝ့လန္လား" ဖူယြင္က ေလာ့ေဝ့နဲ႕ေဝ့လန္ အရိပ္ေတြေပ်ာက္သြားတဲ့အထိ ထြက္သြားတာေစာင့္ျပီးမွ လံုရႊမ္းဆီေျပးလာခဲ့တယ္။
လံုရႊမ္းက မလႈပ္မယွက္ရပ္ေနၿပီး ေလာ့ေဝ့ဦးတည္ရာဘက္ကို စြဲစြဲမက္မက္ၾကည့္ေနတယ္။
"အ႐ွင့္သား၊ အဲဒီ ေဝ့မ်ိဳး႐ိုးနဲ႔လူက လက္ဝဲအမတ္မင္းအိမ္ေတာ္က ကိုယ္ရံေတာ္ေလးပဲကို၊ သူက အ႐ွင့္သားအေပၚလက္သံုးရဲတယ္ေပါ့၊ သူ႔ကိုခ်န္ထားလို႔မျဖစ္ဘူး!" ဖူယြင္က စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိး ေျပာလိုက္တယ္။
"လက္ဝဲအမတ္မင္းက သိပ္ေထာင္လႊားတာပဲ!"
လံုရႊမ္းက ဒီေနာက္ေတာ့ ဖူယြင္ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒီအၾကည့္နဲ႔တင္ ဖူယြင္ေခါင္းငု႔ံသြားရတယ္။
"ကေတာက္ကဆျဖစ္ရံုပဲ၊ စိတ္ထဲမထားနဲ႔"
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးနားလည္ပါၿပီ"
ဖူယြင္က အလ်င္အျမန္ ေျဖလိုက္တယ္။
လံုရႊမ္းကလွည့္လာၿပီး ထြက္လာရင္း ခဏေနေတာ့ေမးေလတယ္။
"ၾကင္ယာေတာ္ရႊီ ထြက္သြားၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့" ဖူယြင္က ဂ႐ုတစိုက္ေျပာလိုက္တယ္။
"သူမနာမည္က ရႊီ႐ို႕တဲ့"
"ဘာကို.." ဖူယြင္ ခဏတာေအးခဲသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းတံု႔ျပန္ေတာ့တယ္။ ဒီရႊီ႐ို႕က ၾကင္ယာေတာ္ရႊီနာမည္ပဲ။
"ဒီအေစခံ မွတ္သားထားပါ့မယ္"
"ေဝးလံၿပီးတိတ္ဆိတ္တဲ့ေနရာမွာ ျမႇဳပ္ထားလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့" ဖူယြင့္မ်က္ရည္ေတြက မ်က္လံုးထဲ လက္ခနဲထသြားတယ္။
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးနာခံပါတယ္"
လံုရႊမ္းက ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႔ ေ႐ွ႕ဆက္တက္သြားခဲ့တယ္။
"အ႐ွင့္သား.." ဖူယြင္က လံုရႊမ္းကို ထပ္ေမးလိုက္တယ္။
"သားေတာ္ေလးေရာ"
"အဲဒါငါ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရတဲ့ဟာ၊ မစီမံနဲ႔ေတာ့"
ေတာ္ဝင္မိသားစုက ေနေရာင္ျခည္ကိုျမင္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ကေလးေတြကို ဟုေကာခ်န္ဘုရားေက်ာင္းက အျမဲလ်ိွဳ႕ဝွက္ ကိုင္တြယ္တာျဖစ္တယ္။
YOU ARE READING
ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]
Historical Fictionမင်းတစ်ဘဝတာပျော်ရွှင်နိုင်ဖို့ ကိုယ်နှစ်ရာနဲ့ချီအထီးကျန်ဖို့ဆိုတာထိုက်တန်ပါရဲ့လေသလား။ Original Name - Rebirth Degenerate Slave Abuses Tyrant || 重生之孽奴虐暴君 Author - Mei Guo || 梅果
![ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]](https://img.wattpad.com/cover/175561931-64-k743765.jpg)