[Zawgyi]
အပိုင္း ၁၄၇ ။ ကမာၻေပၚတြင္ ကံမေကာင္းဆံုးအရာ
ဧကရာဇ္႐ွင္းဝူလႊတ္လိုက္တဲ့ သမားေတာ္ေတြအကုန္ ေလာ့ေဝ့ကို မျမင္လိုက္ရဘူး။ အိပ္ရာကေန ႏိုးလာၿပီးတဲ့ေနာက္ ေလာ့ေဝ့က အေနာက္ေတာင္တန္းမွာ တစ္စကၠန္႔ေတာင္ ထပ္မေနေတာ့ဘူး။ သူ ေလာ့ဇီကိုေတြ႔ဖို႔ အလ်င္လိုေနတယ္။ ေလာ့ဇီကလည္း ၿမိဳ႕ေတာ္ကေနထြက္သြားႏိုင္ေတာ့မွာမုိ႔ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ သူစဥ္းစားဖုိ႔လိုတယ္။
"မင္းေနာက္ေက်ာက ျပစ္ဒဏ္ေပးတုတ္ေတြရဲ႕႐ိုက္ခ်က္ခံထားရတာ၊ သမားေတာ္ေတြကို မင္းေနာက္ေက်ာဒဏ္ရာေတြ အရင္စစ္ေဆးခြင့္ေပးလိုက္ဦး"
ေလာ့က်ီခ်ိဳးက ေျပာလိုက္တယ္။
"နည္းနည္းေလးတည္းပါ၊ ကြၽန္ေတာ္ဘာကိုမွ ဝင္မတိုးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဘယ္တုန္းကအဲေလာက္ေပ်ာ့ဖတ္သြားလိို႔လဲ"
ေလာ့ေဝ့က ျငင္းလိုက္တယ္။
"ဒါဆုိလည္း အ႐ွင္မင္းႀကီးကို သြားေတြ႕ရမယ္၊ သူလည္း မင္းကို ဂ႐ုစိုက္တာပဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ အ႐ွင္မင္းႀကီးခြင့္လႊတ္မုွကိုေတာင္းခံဖို႔ နန္းေတာ္ဆီသြားပါ့မယ္၊ အခု ဒါေတြအကုန္လံုးျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ သြားေတြ႔ႏုိင္ဦးမလဲ၊ သြားၿပီးေတာ့ အာ့ေကာကိုထပ္ၿပီး မဖမ္းခ်ဳပ္ဖုိ႔ေတာင္းပန္ရမွာလား"
"ယြင္ခ်ီကိုျပန္ခြင့္ေပးလိုက္တာ ပိုေကာင္းပါမယ္" ႐ွဲ႕ယြီ လည္း ေလာ့ေဝ့အခုျပန္လိုက္တာပိုေကာင္းမယ္ ေတြးမိတယ္။
"အ႐ွင္မင္းႀကီးက ခုထိအမ်က္ထြက္ေနတုန္းပါ၊ သူ ယြင္ခ်ီကိုထပ္ျမင္ရင္ ေဒါသပံုခ်လိုက္ႏုိင္ပါတယ္"
ဧကရာဇ္႐ွင္းဝူက အခုလက္႐ွိ ေလာ့ေဝ့အတြက္ စိတ္ေသာကေရာက္လြန္းေနတာ.. ဘယ္လိုလုပ္ ေဒါသထြက္ႏုိင္ပါ့မလဲ။ ေလာ့က်ီခ်ိဳး ဒါကိုထုတ္ေျပာရခက္ေနတယ္။ သိပ္ၿပီးစဥ္းစားမွာမဟုတ္တဲ့ ေဝ့လန္ကလြဲ ေလာ့ေဝ့ေရာ ႐ွဲ႕ယြီကပါ အေသးစိတ္က်တဲ့ေတြးေခၚမႈေတြ႐ွိၾကတယ္။ ေလာ့က်ီခ်ိဳးသာ မလိုအပ္တဲ့စကားတစ္ခြန္းေျပာမိလိုက္ရင္ ဒီနွစ္ေယာက္က တစ္စံုတစ္ရာလြဲေနမွန္း သိသြားေကာင္းသိသြားမွာစိုးရိမ္မိတယ္။
YOU ARE READING
ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]
Historical Fictionမင်းတစ်ဘဝတာပျော်ရွှင်နိုင်ဖို့ ကိုယ်နှစ်ရာနဲ့ချီအထီးကျန်ဖို့ဆိုတာထိုက်တန်ပါရဲ့လေသလား။ Original Name - Rebirth Degenerate Slave Abuses Tyrant || 重生之孽奴虐暴君 Author - Mei Guo || 梅果
![ကံကြမ္မာစေရာ [မြန်မာဘာသာပြန်]](https://img.wattpad.com/cover/175561931-64-k743765.jpg)