sweet chaos, yoonmin✔

5: aşık mı oldun

bu fic için bir çalma listesi yaptım ve profilimde paylaşacağım, dileyen linkten listeyi dinleyebilir

yorumlarınızı bekliyorum, iyi okumalar

_

Üç gün.

Yoongi'ye odamızda ağız işi vermemin üstünden üç gün geçmişti ve üç gündür doğru düzgün yan yana gelemiyorduk. Yine kaçıyor muydu yoksa gerçekten de bahane olarak öne sürdüğü şeyler doğru muydu, bilmiyordum. Kafede çocuklarla otururken yanlarına gittiğimde yalnızca birkaç dakika oturuyor ve sonra işi olduğu gerekçesiyle kalkıyordu. Yurda en geç onda giriş yapabiliyorken o gece yarısından önce gelmiyordu. İki gün boyunca onu görmek için beklesem de, o geldiğinde konuşmak yerine uyuyormuş numarası yapıyordum.

O günden sonra en azından arkadaş olmaya çalışabiliriz diye düşünüyordum. Tamam, belki ona ağız işi vermemden sonra arkadaş olmamız kulağa çok saçma gelebilirdi ama sonuçta bu bizim aramızda kalacaktı ve hiç yaşanmamış gibi yapacaktık. Ama ben hiç yaşanmamış gibi yapamıyordum.

O günün ardından kızlarla buluştuğumda Ryujin, onlar gittikten sonra ne olduğunu sorsa da bir şey söylemedim. Yoongi'ye aramızda kalacağını söylemiştim ve bunu söylemesem bile bunu birilerini söyleyemezdim. Bu yüzden ona, film izlediğimi ve Yoongi'nin de uyuduğunu söylemiştim.

Şimdi ise Taehyung, Hoseok ve Namjoon ile birlikte kafede oturuyorduk. Öğleden sonra dersim olduğu için yurda gitmek yerine onlarla takılmaya karar vermiştim. Bir süredir onlara çok vakit ayıramıyordum, eskisi gibi yaşadığım her şeyi anlatmıyordum ve bu yüzden biraz suçlu hissetsem de yeniden onlarla birlikte olarak arayı kapatmaya çalışıyordum.

"Jimin sana bir şey soracağım." diyen Hoseok ile içeceğimden bir yudum aldım ve soracağına şeyi beklemeye başladım.

"Aslında bunu daha önce soracaktım ama vakit bulamadım. Geçen hafta, akşam kafeye gittiğimizde Yoongi'nin kucağına oturmuştun ya, neden yaptın bunu? Yanlış anlama, art niyetle sormuyorum fakat biliyorsun işte siz çok yakın değilsiniz ve sizi öyle görünce şaşırdım." dediğinde avuçlarımdaki bardağı masaya bırakarak bakışlarımı ona çevirdim. Bunu soracaklarını tahmin edebiliyordum, verecek cevabı bile hazırlamaya çalışsam da bundan vazgeçip doğaçlama yapmaya karar vermiştim. Şimdi ise diyebileceğim şeyleri düşünmeye başlamıştım.

"Daha iyi anlaşmaya başladık hyung. O yüzden yani." dediğimde kaşlarını havaya kaldırarak bana bakmayı sürdürdü. Yüzündeki ifadeden inanmadığı çok belli oluyordu. İnanmamakta haklıydı çünkü iki yıldır birbirimizle o kadar uğraşıyorduk ki, bu duruma gelmiş olmamız bile bana imkansız geliyordu.

Sahte sevgili olsak bile, kendi başıma verdiğim bir kararla onlara bu olayı anlatmak istemiyordum. Yoongi zaten bulduğu her fırsatta beni suçluyordu ve onun eline malzeme vermek istemiyordum.

"Başka bir şey yok yani? Anlaşmaya başladığınız için hepsi?" dediğinde hızla başımı salladım. O kadar iyi anlaşıyorduk ki, öpüşüp daha ilerisine bile gidiyorduk. Tabii bunu diğerlerinin bilmesine gerek yoktu.

"Sizin adınıza sevindim Jimin. Sürekli birbirinizle uğraşıyordunuz ve artık anlaşıyor olmanız güzel." diyen Namjoon ile gülümsedim. Bunlar sadece benim bakış açımdan olan şeylerdi. Yoongi'nin ne düşündüğünü bilmiyordum ve sorsam bile cevap vereceğini düşünmüyordum. Fazla ketum biriydi, bu bir yana konuşmaya bile üşeniyordu bazen. Gerek duymadıkça sohbetlere katılmıyordu, kendini geri plana çekiyordu. Onun mezun olduktan sonra nasıl bir avukat olacağını merak ediyordum.