'15'

8.4K 700 308
                                    

+50 vote yeni bölüm🌟

Bilmeyenlere ve yeni okuyucularıma hatırlatayım ki; Saat 21.30'dan sonra hiçbir kitabıma bölüm atmıyorum. Sınır dolmuş olsa bile..Lütfen atmamı istemeyin çünkü benim burası dışında yoğun bir hayatım var kendimi ona göre ayarlıyorum. Umarım anlayış gösterirsiniz..

(Yun)

Hemen geri çekildim ve anın şoku ile açıkta kalan ağzımı elimle örttüm.

"Sen...hani mesaiye kalıyordun ayrıca neden hiç ses çıkartmıyorsun..? Ondan önce, iyi misin?"diye hızla konuşup soru sorduğumda eliyle, bastırdığım kası tutarak doğruldu. "Galiba hasar gördü.."dediğinde şaşkınlık ile ona baktım. Fizik tedavi de biliyordum, elimle bazı şeyleri tedavi de edebilirdim.

"Bakmamı ister misin? Fizik tedavi okumuştum aynı zamanda" dediğimde usulca başını salladı.

Birden tişörtünün eteklerinden tutup çıkartınca hemen kafamı çevirdim.

"Ne yapıyorsun?!"

"Tişörtümüm üzerinden muayne edebilecek kadar iyi misin?"dediğinde kafamı ona doğru çevirdim. "Peki, arkana yaslan"dediğimde beni onaylayarak yatağın kenerına yaslandı. Elimle bastırdığım kasa hafifçe dokundum. "Acıdığı zaman söyle" dedim ve tekrar kontrol etmee başladım.

"Mesaiye kalmıyor muydun?"

"Gece vardiyası ekibi kalabalıktı ve benim gidip dinlenebileceğimi söylediler sen çıktıktan beş-on dakika sonra da ben çıktım zaten"dediğinde anladığıma dair başımı salladım. Bölgenin etrafını da muayne etmeye başladım ve bir soru daha yönelttim.

"Camı sem mi açtın? Çünkü kapattığıma adım adım gibi eminim"

"Oranın menteşesi bozuk sorun çıkartıyor. Orası kullanılmıyor diye de yaptırmayı etrelemiştim"dediğinde aklımda sadece bir soru kalmıştı.

"Neden sessizce geldin ve benim yaptığım hamlelere karşı kendini korumadın?"

"Aslında ne yapmaya çalıştığını çözmeye çalışıyordum seni korkutabileceğim aklıma gelmemişti. Ayrıca sana karşı kendimi savunsaydım incinebilirdin"

"Ama şimdi de sen incindin.."dediğimde başını olumsuz anlamda salladı. "Önemli değil"dedi.

Ben zarar görmeyeyim diye kendini feda etmişti resmen. Elimi çektikten sonra açıklama yaptım. "Sadece doku zedelenmesi sana bir krem vereceğim onu sür mutlaka" dedim ve ayağa kalkıp çantamın içinden hemen Doku Zedelenmesi İçin yazan kremi alıp yine karnına bakmamaya çalışarak ona uzalttım.

"Bunu neden çantanda taşıyorsun ki?"

"Kendi evimden çıkarken masanın üzerinde kalmıştı bende çantama atmıştım, orada kalmış" dediğimde anladığına dair başını salladı.

Kremi bana uzatınca şaşkınca ona baktım. Neden şimdi bana tektar veriyordu ki?

"Sen sürebilir misin" dediğinde gözlerimi kocaman açtım, tam itiraz edeceğim sırada "Tedavinizi tam yapmalısınız Doktor Yun"dedi.

Haklıydı.

Uzattığı kremi alarak kapağını açtım ve bir miktar elime alarak Jungkook'un omzunun biraz altında olan yaralan yerine sürmeye başladım.

Şuan bakışlarının bende olduğunu çok net bir şekilde hissedebiliyordum.

"Neden bana öyle bakıyorsun?" diye sordum hâlâ kremi sürerken.

"Nasıl bakıyormuşum?"

"Bilmem, yani dikkatli bakıyorsun."

"Çok ayrı bir güzelliğin var. Dikkatimi dağıtıyor bakmamak elde değil" dediğinde kafamı kaldırıp ona baktım.

Gözlerimin tam içine bakıyordu. "Senden eski günlere dönmemizi isteyemem, bu çok bencilce olur ama...beni affedebilir misin Yun?" dedi. Sonra histerik bir gülüş attı ve devam etti. "Sanki çok kolay bir şey istiyorum. Senin için ne kadar zor olduğunu tahmin edebiliyorum az çok"dedi.

"Tahmin edemeyeceğin kadar zor ve kötüydü Jungkook. Aşık olduğum adamın bana güvenmemesi...hiçbir şey canımı bu kadar yakmamıştı."dediğimde başını yere eğdi.

Krem bulaşmamış elimle çenesini tutup bana bakmasını sağlamak için kaldırdım. "Ama Jungkook, eski günlerimize dönemeyiz evet, fakat seni affedebilirim."

💉.

Jungkook...O sevmeyi ve sevilmeyi en çok hak eden kişiydi. İlgiyi, aşkı, sevgiyi...en çok o hak ediyordu. Bu yüzden affetmiştim onu.

Yatakta bir sağa, bir sola dönmekten yorulmuştum artık ama uyuyamıyordum.

Hafifçe doğrulup başucumdaki ışığı yaktıktan sonra yatakta oturur pozisyona geldim. Boynumu 90° çevirip kütlettikten sonra aynısını belime de yaptım. Şimdi rahatlamış hissediyordum işte.

Boğazımın kuruduğunu hissedince aşağı mutfağa inmeye karar verdim. Yataktan kalktıktan sonra saçımı üstünkörü düzeltip kapıyı açtım. Saçlarım pırasa gibi düz olsa da yatıp kalktıktan sonra tamamen karışıyor ve korkunç bir hâl alıyordu.

Kapıdan çıkıp merdivenlere yönelecektim ki Jungkook'un odasından gelen sesler beni durdurdu. Kapısına hafifçe yaklaştım ve bu satte onu ayakta sebebi öğrenmeye çalıştım. Galiba biriyle telefonda konuşuyordu.

Yani o doktor ameliyat videosunu silip beni suçlu gösterdi ve babam denen adam da bunu doğruladı öyle mi?

....

Saçmalık! Resmen benim doktorluktan men-edilmemi istiyor.

....

Tamam teşekkür ederim, videonun orijinal halini bana gönderebilirsin değil mi?

...

Tamam tekrar teşekkürler görüşürüz

Dedemin ameliyatı hakkında bir doktor yalan söylemiş ve Baskan Jeon da bunu desteklemiş, Jungkook'u doktorluktan atmaya mı çalışmışlardı!? Duyduklarıma inanamayarak elimle ağzımı örttüm.

Ayak seslerinin kapıya yaklaştığını duyunca hemen geri çekilecektim ki Jungkook çoktan kapıyı açmıştı. Beni görünce irkildi ve şaşkınca bana bakmaya başladı. "Ne yapıyorsun burada?"dediğinde merdivenleri gösterdim.

"Su içemeye gidecektim ama şey senin sesini duyunca.."dedim ama cümlenin devamını getiremedim çünkü söyleyecek bir şeyim yoktu.

"Duydun değil mi?"dediğinde başımla hafifçe onayladım.

"Videoyu bulabildiniz mi?"dediğimde kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Kaçıncı ameliyathane de olduğunu hatırlıyor musun?"

"Dördüncü"dediğinde istediğimi eldw etmişcesine gülümsedim. "Yıllardır orada çalışıyorum, atladıklari bir şey var"dediğimde bana anlamaz gözlerle baktı.

Gerçekten büyük bir şeyi atlamışlardı..

💉.

Merhaba yine morali bozuk yazarınız geldi.

Modemimizdeki sorun hâlâ giderilmedi. Müşteri hizmetlerine bir türlü ulaşılmıyor. Evde internet sıkıntısı var ve benim online derslerim kaynıyor..Cidden sinirliyim..

Neyse..

+50 Vote yeni bölüm🌟

Physician ❦︎ |JJK|Where stories live. Discover now