Physician ❦︎ |JJK|

'24'

İyi okumalar sizi seviyorum 💜✨

(Yun)

Aldığım şeftaliler ile birlikte hastane merdivenlerinden çıkmaya başladım.
Bir yandan da, unutmamak adına sürekli "7.kat 432 numaralı oda" diye hatırlatma yapıyordum.

Son basamağı da çıkınca hemen karşımda kalan odaya doğru adımladım. Başkan Jeon'u ziyarete gelmiştim buradan sonra da işe geçecektim. Dün erken gitmemiz içime sinmemişti.

Kapıyı çalıp içeriden olumlu yanıt gelene kadar bekledim. Kısa bir süre sonra Bayan Jeon'un "Gel" demesi ile kapıyı açıp içeri girdim. Kapıyı ardımdan kapattıktan sonra saygıyla eğilerek selam verdim.

Bayan Jeon gülümseyerek yanıma geldiğinde elimdeki şeftali poşetini ona uzattım. "Başkan Jeon, dün canının çektiğini söylemişti ben de gelirken alayım dedim."

"Ah ne kadar düşüncelisin Yun. Teşekkür ederiz" dediğinde gülümseyerek önemli değil dedim.

Oda oldukça büyüktü ve Başkan Jeon'un yattığı yer sanki başka bir oda gibi, ayrı bir bölümdeydi. Onun yanına giderken kalbim hızlanmaya başlamıştı. Söylemem gereken şeyleri geç söylemiştim o yüzden suçluluk duyuyordum ve bununla ilgili bir soru sorarsa diye korkuyordum.

Yatağın baş ucuna gelince Başkan Jeon sonunda beni fark etti ve gülümsedi. "Yun, ne zaman geldin?"

"Daha demin geldim efendim işe gitmeden önce uğramak istedim" dediğimde gülümsemesi yüzünde daha da yayıldı.

Uzun süre Gokdeo'da çalışmıştım ama Başkan Jeon ile neredeysen hiç muhattap olmamıştım. Onun hakkında fazla bir bilgim yoktu. Ama Jungkook'a yaptıklarını duyunca direkt kötü biri olduğu kanaatine varmıştım. Halbuki yanılmışım... Jungkook'un aleyhine bir şey yapmamıştı. Aksine onu korumak için elinden geleni yapmıştı. O gerçekten iyi bir insandı.

"Efendim, He-Ran'a haber vermemiz sizce de iyi olmaz mı? Şuan yurtdışında en azından Kore'ye döner." dediğimde Başkan Jeon derin bir nefes aldı. Bayan Jeon bakışlarını yere indirdiğinde yanlış bir şey mi söyledim acaba diye düşündüm.

"Haklısın Yun, ben arayayım." dedi Bayan Jeon. Rahatlamıştım... Başımla onaylayıp, geçmesi için kenara çekildim. Bayan Jeon odadan çıkınca Başkan Jeon bana döndü. "Yarın Yun...Yarın hazırlıklı olun."

💉.

Hastane koridorlarında dalgın dalgın yürürken birden birine çarptım. Arkamı dönüp özür dilemiştim ki çarptığım şeyin bekleme koltuğu olduğunu gördüm. Birisi bu hareketimi görse deli diyebilirdi.

Özür dilediğim bekleme koltuğunu arkamda bırakarak tekrar yürümeye başladım. Aklımda sürekli Başkan Jeon'un "Yarın Yun...Yarın hazırlıklı olun." sözleri geliyordu. Dalgınlığımın sebebi de buydu zaten.

Adımlarımı durdurup cebimden telefonumu çıkarttım ve saate baktım.  Girmem gereken bir ameliyat vardı o yüzden dalgınlığımı bir an önce atıp ameliyat için hazırlanmam gerekiyordu.

💉.

Normal bir kalp ameliyatı üç, dört saat sürer. Hatta şuan girdiğim koroner bypass ameliyatının daha az sürmesi gerekiyordu ama beklenmedik olaylar meydana gelince ameliyat süresi oldukça uzamıştı.

Ameliyathanenin otomatik kapıları yavaş ve sessizce açıldı. Her ne kadar sessiz olsa da ortam çok sessiz olduğu için duyabiliyordum. Giren kişi -büyük ihtimalle asistanlardan biri- yanıma gelerek bana bir kağıt uzattı. Şuan ameliyat ortasında yapılacak iş miydi bu?!