Forgotten Memories [COMPLETED]

Chapter 8

𝓕𝓻𝓪𝓷𝓬𝓲𝓷𝓮

"Babe, pasok na ako sa work, I'll pick you up later okay?"... hinalikan muna ako ni Arce saka ito lumabas ng bahay namin.

Ako naman ay nagsimula na ding mag ayos dahil papasok na ako sa kompanya ko.

Habang nag aayos ay bigla namang nag ring ang cellphone ko, tinignan ko kung sino ang tumatawag ng makita ko kung sino ito ay agad ko itong sinagot.

"Yes?, nahanap niyo na ba siya?"...

"Yes ma'am, Kagagaling lang po niya ng Sweden"...

Agad ko namang pinatay ang tawag saka ko tinignang muli ang itchura ko sa salamin.

Back to my old self but why do I feel like Im incomplete? Like there is a missing part of me?.

Pagkatapos kong mag ayos ay lumabas na ako ng bahay namin ni Arce sinigurado ko ding nailock ko ng mabuti ang mga pintuan at bintana.

Sa hindi ko malamang dahilan simula ng makaalala ako ay ayaw kumuha ni Arce ng katulong kaya ako lahat ang gumagawa ng gawaing bahay, lalo na kapag free time ko. Hindi ko na din madalas makausap ang mga magulang ko dahil simula ng maalala ko si Arce ay agad akong nagpahatid sa lalaking iyon.

Yung lalaking iyon na madalas kong makita sa panaginip ko.

Nagdrive na ako papunta sa kompanya ko, ngayon kasi ang grandcomeback ko matapos kong mawala ng isang taon, akala nila ay namatay ako pero hindi nila alam kung anong totoong nangyari saakin.

Ng makauwi ako saamin ay bigla ko ding naalala ang kaibigan kong si Hera at ang asawa nitong si Arkin at ang anak nilang si Harry at Angela.

Ng makarating ako sa parking lot ay agad akong sinalubong ng valet saka niya ako pinagbuksan ng pinto, isinuot ko naman ang shades ko saka ako bumaba ng kotse ko at nagsimula ng maglakad papasok ng kompanya ko.

Halata ang gulat sa mukha ng mga taong nakakita saakin lalo na yung mga gusto akong tuluyang mawala, what can I say my empire is one of the leading fashion company in the whole world.

Taas noo akong naglakad sa gitna ng madaming tao at mga empleyado ko saka ako derederetchong naglakad papunta sa meeting room kung saan naghihintay ang ilan sa mga investors ko.

"Mrs. Buenavista, were so glad to have you back"... salubong saakin ni Mr. Fabian, ginantihan ko naman ito ng maluwang na ngiti.

Tinanggal ko muna ang shades ko saka ako naupo sa upuan ko.

"So? Are we all here now?"... tanong ko sa mga bisita ko, napansin ko kasing bakante ang isang upuan.

"Mr. Monpièr is already on his way Mrs. Buenavista"... sagot ng sekretarya ko saakin.

Bigla akong natahimik ng marinig ko ang pamilyar na apelyidong iyon.

Why is my heart beating so fast with that name?.

Akmang magsasalita ako ng mapatingin ako sa pintuan ng meeting room na biglang bumukas, at tila nag slo-mo ang lahat ng pumasok ang isang lalaking may kakaibang karisma na dala, at malamig itong nakatitig saakin ngayon.

"Sorry Im late"... simpleng sabi nito pagkatapos non ay umupo na ito sa bakanteng upuan.

Napalunok naman ako bigla, at para akong nakipaghabulan dahil sa lakas ng tibok ng puso ko.

Ano ba heart? Kalma ka pwede? Alam kong napakagwapo nito pero may asawa ka na wag ganon. Pag eencourage ko sa sarili ko pero hindi ko talaga maiwasang hindi mapatingin dito.

Bumagay din dito ang pagpoker face nito na tila hindi siya kumpleto kung wala ang ekspresyon ng mukha niyang iyon.

"Mrs. Buenavista, start na po kayo"... biglang sabi ng sekretarya ko kaya nagising ako bigla sa diwa ko.