Finding Ms. Right

Chapter 66: Wishes, Promises and Memories

JANA

I heard different complains from my teammates. Natalo kasi kami sa paintball game dahil nakuha ni Jay ang flag ng team namin. As a punishment, kami ang magluluto ng lunch at maghuhugas ng mga pinagkainan. It's okay with me since I accept defeat. Pero karamihan sa amin ay nagrereklamo at humihiling na ibang punishment na lang daw.

Like my best friend. "Wahh! I can't make luto luto and make hati hati the ingredients!" Pag-iinarte niya sa tabi ko. Tinawanan ko na lang siya sa sinabi niya.

"Kung sana binaril mo si Jay, edi sana hindi niya nakuha 'yung flag natin." Pabirong paninisi ko sa kanya. She glared at me because of that but I only laughed at her. Kaartehan niya kasi.

"Do you really think that I can shoot him? No way! I'll die first!" Pangangatwiran niya pa.

"Oh edi bigti ka na. Bigyan pa kita ng lubid, gusto mo?" She pouted when I said that. I just laughed at her. Ang sarap talaga asarin ng babaeng ito pero parang ako yata ang maaasar sa alien language na ginagamit niya. Sarap pasakan ng double-sided tape sa bibig.

"You're so mean."

"Thank you."

After that, nagsimula na kaming magluto para sa lunch. Since ang talent ko lang sa kusina ay paglamon, ako na lang ang in-assign nila sa paghihiwa ng ilang ingredients. Ang ilang babae namang kasama namin sa team na kaklase namin ni Lucy ang magluluto. At ang mga lalaki naman na galing section C at B ang mag-iihaw at maghuhugas ng plato pagkatapos.

And the other team is just sitting pretty while watching us. Naiimbyerna nga ako dahil ramdam ko ang titig ng dalawang tao. Iyong tigre at iyong tsunggo. Seriously, ano bang problema ng dalawang 'yun? Hindi ako makakilos ng maayos kung puro sila titig. Well, hindi ko alam kung isasama ko sa bilang sila Darren, Inigo at Niko na panakaw sulyap lang.

I just shook my head. Maybe, I'm just assuming things?

Hindi din naman kami nahirapan magluto dahil nagtulungan naman kami. I just smiled with the thought that the boys from section C cooperated. They really changed... a lot.

"Let's eat!" Masayang sabi ni Lucy ng tuluyan na kaming matapos sa pagluluto.

We all ate our lunch and like what I said, Rico and the others washed the dishes. Nakita pa nga namin silang nagkukulitan habang naghuhugas ng plato kaya sinita sila ni Sir Valle. Tumigil din naman sila 'agad pero pagkatapos ng ilang minuto, nakita na lang namin silang nagbabatuhan ng sabon.

Natawa na lang ako ng bahagya habang napapailing. Ang kulit nila. But in a cute way.

We didn't do any activity this afternoon at sinabihan lang kaming makipagkwentuhan sa isa't isa dahil mamayang gabi pa ang next activity. Umupo lang kaming dalawa ni Lucy sa harapan ng tent namin at tahimik ng ilang minuto. She's busy doing something in her phone while me, on the other hand is busy observing our classmates and schoolmates.

Nang magawi naman ang tingin ko doon sa apat, nakaupo sila sa damuhan at nag-uusap tungkol sa hindi ko alam. But after some minutes, biglang tumawa si Jay na sinabayan no'ng tatlo. Yes, including him. The four of them looks so happy while laughing with each other.

Mukhang nagsimula din silang mag-asaran tungkol sa isang bagay hanggang sa napunta naman ang atensyon nila kay Inigo. Darren said something and after that, Inigo suddenly blushed. I laughed a bit. First time kong nakita na namula si Inigo. Siguro may love life na din ang isang 'to. Hindi niya lang sinasabi.

Then, I just noticed that after some minutes, si Zild na pala ang tinitignan ko. He was laughing with them, a laugh with all his heart. Halatang sobrang saya niya habang nakikipagkulitan sa mga kaibigan niya. He may look cold outside but once you was able to enter his life, doon mo makikita na may warm heart din pala siya. If you became friends with him, he will cherish that forever.