Z DISASTER BOOK 1 (COMPLETED)

ZHAPTER 15 : One of us will Die 2

Nath

"Nath, where the hell are you going?!" Clark shouted on me ng papalapit na ako sa emergency exit ladder ng mall.

"I need a proof if Mae is really gone!" Ganting sigaw ko rin.

"NATH!" They all shouted my name at gusto nila na bumalik ako. Ayoko, ayokong iwan si Mae.

No I don't.

BOOMMM!!!

A loud noise came from nowhere kaya napayuko nalang kami ng bigla itong sumabog galing sa likuran namin. We don't know what's happening pero kita ng dalawa kong mata ang pag sabog ng helicopter.

Now what? Wala nang mag liligtas sa amin. Siya nalang ang pag-asa namin tapos nawala pa.

Tinignan namin mula sa rooftop kung sino ang nag pasabog nito. Dahil bago 'to sumabog nakita namin na may paparating ditong kung anong pam-pasabog parang bomba ng basuka.

Pero were failed wala rito yung nag pasabog.

"NOW WHAT?!" Sigaw ni Clark sa akin ng papalapit na siya. "ANO PABANG GUSTO MO?!" Dugtong nito.

I dont what he mean pero ramdam ko ang bawat salita na binibatawan niya.

"ANO PA BA'NG GUSTO MO HA? SUMABOG NA ANG TUTULONG SA ATIN AALIS KA PA! SI MAE? SI MAE BA YUNG HINAHANAP MO?" Sigaw ulit niya ng makarating na siya sa kinatatayuan ko.

Si Owen at Jake ay agad nilang pinigilan si Clark ng makalapit na siya sa akin. Para na siya ngayon wild boar na ewan basta galit na galit siya sa estado niya ngayon.

"OO, I REALLY NEED MAE! HINDI AKO AALIS HANGGAT 'DI KO SIYA KASAMA! OOH, AND BY THE WAY YOU'RE SON OF A BITCH TO BE A LEADER OF THIS TEAM!!" Sigaw ko rin habang pumipiglas pa rin siya sa pag kakayakap nila Jake at Owen.

They both doing there best para lang pigilan ang lalaki 'to. Lumapit na si Stacy at Dan sa gilid ko ng mag simulang may pumatak na kung ano sa gilid ng mata ko.

Ayoko na kasing may mawala pa, noong una si Mama second si Mam, tapos ngayon si Mae. Ayoko, 'di ko na talaga kaya na may maubos pa sa amin.

"Yes I am not good enough to be-your-so-called-leader but this is for your own sake, there sake," sabay turo niya sa iba. "Even though I am not protecting my self but as long as I need to save all of you, gagawin ko." Sigaw niya at ngayon, mediyo kumakalma na siya.

"Now you are calling your self as a good leader? How pathethic. Hindi mo nga naligtas si Mae, tapos sasabihin mo, as a person i need to save all of you! Sige nga paano?" Sarkastiko kong tanong sa kaniya.

"So you wantes me to say na bakit hindi ko siya na iligtas?" Tanong niya sa akin ng nakangisi.

"Yes, I really want your answer." Sabi ko and he gave me a smirk. With those smirk it gaves me freeki'n scary in my body, is he a human or what?

Bumitaw sa pag kaka-awat si Clark at bumaba kami sa second floor ng mall, dinala niya kami sa isang dress store at tinuro naman niya ang changing room.

Unti-unti ko 'tong nilapitan at siyaka binuksan ang kurtina. Nakita ko si Mae na naliligo sa sarili niyang dugo. Wakwak ang tiyan at dilat ang mga mata, BAKIT? Bakit si Mae pa?

Umiyak na ako ng todo ng makita ko ang itsura ni Mae sa ganong estado.

"There's a bunch of a bitch that chasing on us kaya naiwan si Mae dito sa changing room. Bumitaw siya sa pag kakahawak ko at nag tago siya diyan, and unfortunately nakain siya." Paliwanag pa ni Clark sa likuran ko.

Para talaga siyang pinag-fiestahan ng mga halimaw na 'yon. If ever na makakita ulit ako ng zombie I will never-ever-give them a single mercy.

Dan and Stacy was in beside me, they both doing their job to release all my pain inside of my body. Hinamas nila ang likod ko at unti-unting kumalma. Tumayo ako sa kinauupuan ko at siyaka pinunasan ang mga luha galing sa mata ko.

"ARGHH!!! ARGHH!!" Rinig kong sigaw na papalapit sa amin.

I shoot him with no-eyes-look.

Pinaikot ko ang ulo ko, para tumunog lahat ng buto dito.

"Back off ang dami nila!" Utos ni Clark pero 'di ako nakinig.

"So kayo ba yung pumatay sa kasama namin?" Tanong ko sa mga zombie na 'to habang nag tatali ako ng ponytail sa buong buhok ko. Pinunit ko ang uniform ko at itinali ito sa katawan ko, parang kita 'yung pusod ko sa itsura niya, at salamat kay Owen, dahil suot ko ngayon ang binigay niyang reap jeans kaya ang komportable kong gumalaw ngayon. kinuha ko sa tabi ko ang kulay pink na hoodie jacket at tinali rin ito sa bewang ko.

I grabed my gun on Dans' backpack at sabay lapag ng mga magazine sa mesa apat na piraso ito at sinimulang ikasa ang baril ko.

"NATH!" Rinig kong sigaw nila Dan.

I don't need to listen on them right now, dahil kailangan kong ipaghiganti si Mae at ang iba pa.The zombies are now waiting for me, and they started run towards on me...

And I gave them a simple smirk. Before I shoot them.

BANGGG.. BANGGG..

A loud of gun you will heard in this room. Binaril ko ang unang lumapit sa direksiyon ko at agad na pinaulan sila ng bala. Gumulong ako sa bawat mesa at mabilis na pinag babaril sila isa-isa.

"Sa likod mo!" Sigaw ni Nathan kaya agad akong tumingin, I saw zombies running on my back at agad ko naman siyang binaril.

I need a reload! Gumulong agad ako sa mesa kung saan ko pinatong ang mga magazine ng baril, mabilis na binagsak ko ang baril sa mesa at saktong pumasok ang magazine sa baril. Kinasa ko agad ang hawak kong baril at mabilis na pinaulanan ulit sila ng bala. Kung sa laro nagagawa ko ang ganto, ngayon sa totoong buhay, mas nag-eenjoy akong gawin ito.

Napapalibutan na nila ako dahil sa lamesa lang ang ginawa kong depensa sa kanila, but not me, dahil bawat nauuna na lumalapit sa akin ay agad ko silang tinadtad ng bala. And now they easy get down by one shot.

I need a reload again, binagsak ko ulit ang baril ko at agad na pinaulan sila ng mga bala. Ka-kaunti na lang sila and I really need to do this for their peace and also kay Mae.

"ARGHH!! ARGHHH!!!" Isang boses ang papalapit sa kaliwa ko.

Ginawa kong depensa ang braso ko at agad na pinukpok siya sa ulo at sabay baril.

Damn it.

Pag na unti sila mas lalo pa silang nabilis dahil malaki na ang espace nila sa kuwartong ito.

And this is the last zombie, that I shoot.

BANGGG!!!

Isang alingaw-ngaw ang huling binaril ko sa kuwartong ito, at lahat sila ay bumulagta na sa sahig. They cheer me up, at ngayon niyakap ako nila Dan at Stacy, pero 'yung ibang boys they just clapping on my victory.

But Clark, I see on his face like he's not happy for what I have done. Pero si Dave ito at naka cross arm at hindi na ka tingin sa amin.

Nilibing nalang namin si Mae, malapit lang dito sa mall we are praying for her strenght and not scary of all time dahil kasama namin siyang lumaban.

Rest In Peace...

MAE...