Z DISASTER BOOK 1 (COMPLETED)

ZHAPTER 14 : One of us will Die

Nath

CHSUUHH! CHSUUHH!

'Hello is there anybody who alive? I repeat... is there anybody who alive?'

Rinig naming tunog mula sa walkie talkie sa dikalayuan sa amin.

Nag madali agad kami para kuhain ang bagay na 'yon, and by the way nandito pala kami ngayon sa isang mall pero, 'di namin alam kung anong mall 'to kasi kung saan-saan na kami na papadpad sa pag lalakad namin. Basag na ang mga salamin sa bawat store, 'di na gumagana ang mga elictricity, at walang senyales na may iba pang buhay dito sa mall.

"AHHH!" Rinig naming sigaw mula kay Dan.

"Bakit?" Tanong naming lahat sa kaniya.

"May daga, Eeee." Sabi niya ng may arte.

Takte 'yan, Dan daga lang 'yan pero pag zombie 'di ka takot?

"Daga lang takot kana." Pagpatol pa ni Jake kay Dan at ngayon nag babangayan na naman sila. Imbis ang tahimik ng paligid, napapaingay nitong dalawa ang ganitong sitwasiyon namin.

Hay buhay!

Bumuntong hininga nalang ako sa pag tatalo ng dalawang 'to, lumapit naman ako kay Owen para makipag kwentuhann sa kaniya. Wala lang miss ko na kasi kakulitan niya nung klasmeyt ko pa siya no'n, pero ngayon kailangan naming mag seryoso.

"Owen musta naman." Panimula ko.

Still he's wearing a black mask at parang ayaw niyang mag pakilala.

"Ok naman." Maikli niyng sagot.

Hay, pangit mo naman kausap, para kading si Dave e.

"Shh!" Rinig kong bigkas ni Clark.

Tumahimik naman kami sa pag kasenyas niya.

"Alam mo Jake, amoy paa ka!"

"Mas, amoy daga ka naman."

"SHHHHH!!!" mukang napansin ng dalawa ang pa-galit na ginawa ni Clark kaya na patahimik sila ng 'di oras, ngayon bumabalot na sa unang palapag ang katahimikan.

"'yan 'kaw kasi ang ingay mo... Bleee." Mahinang asar pa ni Dan kaya't na pa hilamos nalang ako sa sarili ko.

Napapikit nalang ako sa pag aasaran ng dalawa kailan pa ba kayo titigil ha. Ang ingay niyo naman. Napahilamos na lang si Clark sa sarili niya at kita ko sa noo niya ang pag kakunot nito.

"SHHHHHHHH!" Ngayon nilaksan ko na ang senyas sa dalawa.

"ARGHH! ARGHHH!" Rinig naming boses mula sa malayo na ngayon e papalapit na sa amin.

They are RUNNING to us, at kita ko na ang pag lalaway nila.

The fuck ba't natakbo kayo? Paiba-iba ang na-e-encounter namin sa araw-araw, may nag lalakad tapos may na takbo.

We run as we can para lang maka survive umakyat kami sa second floor at ginamit namin ang escalator na sira para maka-akyat.

Nag kahiwa-walay pa kami ng dadaan at agad kong hinigit si Nathan para makasama ko. Tumatakbo kaming dalawa kung hanggang saan ang kakayanin namin.

Tumingin ako sa likuran ko at nakikita ko parin na nasunod sila sa amin, I think nasa lima silang sumusunod sa amin. And the rest na sa iba na.

"Ate!" Rinig kong sigaw ni Nathan sa akin.

Tumingin ako sa kaniya at ngayon nakatingin siya sa harap namin, na para bang natatakot. Tumingin rin ako sa harapan namin at nakita ko na naman si bommer, ba't pag ako ang nahihiwalay sa iba may mga nakakalaban akong mahihirap, puwede ba'ng bata nalang? Pero h'wag nalang pala, they are more aggressive than them.

Huminto kami sa gitna at ngayon pinapaligiran na kami ng mga halimaw na 'to. Mag katalikod kami ni Nathan, naka harap ako sa bommer na 'to at si Nathan sa limang zombie.

Nakahanda na ang double handgun ko at si Nathan naman nakahanda na rin ang hawak niyang shotgun.

BANGGG...

Rinig kong malakas na alingaw-ngaw sa buong mall tinignan ko si Nathan sa likuran ko at nakita ko na nausok na ang hawak niyang baril.

I look at those zombie at makikita na sabog ang dalawang ulo nung zombie. How it's possible? I look Nathan's expression at ngayon na ka ngisi na ito sa mga kaharap niya.

Naramdaman ko ang pag takbo ng bommer mula sa likuran ko kaya naman pinaulanan ko na ito ng bala.

God Damn it!

Hindi na baon yung bala sa taba niya even in his head hindi rin nabaon. I don't have any equipment para mapatay siya. Wala sila dito para tulungan ako kami lang ni Nathan ang kailangang mag tulungan sa oras na 'to.

I need to reload my gun pero papalapit na siya ng papalapit, napapikit nalang ako sa unti-unti niyang pag lapit dahil 'di ko na alam ang susunod kong gagawin pag nakalapit na siya.

BANGGG...

Isang putok na naman ng baril ang umalingaw-ngaw sa buong mall, minulat ko ang dalawa kong mata at nakita ko na bumulagta na sa sahig ang matabang bommer na nasa harap ko.

Tinignan ko kung sino 'yung gumawa and si Nathan lang pala. He blow he's shotguns' smoke at para na siya ngayong artistahin sa ginawa niya.

All the zombies was easily down, by him. And I think, dapat ako ang mag ligtas sa aming dalawa pero hindi e, siya pa ang nag ligtas sa'ming dalawa.

I hug him as a thank you for saving both of us.

"Nath!" Sigaw ng isang boses mula sa likuran namin. It's Dan again, kasama ang iba. Lumapit rin ako sa kanila para salubungin ang iba pa naming kasama.

Nakita ko na may hawak-hawak si Dan na isang remote and I think ito yung walky talky na kaninang maingay.

"Oh, nakausap niyo ba yung nag salita diyan?" Tanong ko agad sa kanila nung makalapit na sila sa aming dalawa.

"Hindi e, biglang nawala yung nag sasalita nung damputin na namin to." Paliwanag ni Jake at napa tango-tango naman ako.

So mag hihintay na namin kami ng report para malaman kung saan ang evacuation center.

"Naririnig niyo ba 'yun?" Tanong agad ni Owen sa aming lahat.

Tumahimik kaming saglit at ngayon ay naka rinig na kami ng elisi galing sa helicopter.

Tumakbo kami sa emergency exit ng hagdanan ng mall at umakyat na kami mula sa rooftop ng mall and dito na namin nakita ang helicopter 'di kalayuan sa amin and of course, we wave our hands para makita niya kami.

We have a smile on our face at kita na sa amin ang masasayang ngiti dahil maliligtas na kami sa pag kakataon na 'to.

I count all of us at pag kabilang ko walo nalang kami. Where is...

"Where's Mae?" I ask on them. They gave me a quit emotion on their face at 'di ko alam kung anong meron.

"I SAID WHERE'S MAE?" Ngayon mas lalo ko nang nilaksan ang boses ko.

"She's gone." Clark said on me at napa upo nalang ako sa lupa.

Nanlumo na kasi ang mga buto mula sa tuhod ko ayoko na kasing may mabawasan pa sa amin, kahit ni isa ayoko at ang masakit pa 'yung tinuturing kong bunsong kapatid ang nawala ngayon.

Mae is only a grade 8 student kaya paano siya nawala?

Naririnig ko na ang pag lapit ng helicopter sa amin, pero 'di ko matanggap ang pagkawala ni Mae, I need a proof kung talagang wala na siya.

I need it.