The Other Side || N.H

045

Naast Niall meenemen naar de kliniek, heeft Jaslyn nog andere zorgen aan haar hoofd. Het wel of niet delen met vrienden en familie? Het liefst wilt ze dat niemand het weet en is ze stiekem toch bang voor de reacties op haar keuze. Aan de andere kant, ze kan zoiets groots niet voor ze verborgen houden. Het is toch wel een dingetje. Uiteindelijk besluit ze het toch niet met haar ouders te delen, ze weet al precies wat ze zouden zeggen, maar ze kan dit niet van haar vrienden weerhouden. Zo komt het dan ook dat hun flat de volgende avond gevuld wordt door Liam, Jaye, Deonne, Louis, Harry en Zayn. Hoewel Jaslyn weet dat Harry uitnodigen misschien wat riskant is geweest wil ze hem niet buiten sluiten. Hij is nog steeds een vriend van haar en Niall. De eetkamertafel is gevuld met take-out van een lokale Chinees en de glazen zijn gevuld met verschillende dranken. Alcoholhoudend en niet-alcoholhoudend. Nadat ze een tijdje over koetjes en kalfjes hebben gepraat en hebben gegeten, wordt het toch echt tijd voor het meer serieuzere werk.
'Goed,' schraapt Jaslyn haar keel. Ze vingert het glas om haar zenuwen een uitweg te geven en kijkt de tafel even rond. 'Hoewel we heel veel van jullie houden, hebben we jullie vandaag niet zomaar uitgenodigd.' Jaslyn voelt hoe Niall een geruststellende hand op haar bovenbeen legt.
'We hebben wat nieuws om met jullie te delen.' Jaslyn haalt diep adem. 'Ik ben zwanger.'
Geroezemoes stijgt op en Jaslyn moet haar best doen haar blik niet naar de tafel te laten neerslaan.
'Maar?' klinkt er dan. Ze richt haar blik op Liam, die haar afwachtend aan kijkt. 'Je lijkt er niet blij mee te zijn, dus dat is niet alles denk ik?'
Jaslyn schudt licht haar hoofd. 'We laten het weghalen.'

Nog meer geroezemoes rond de tafel. Harry schuift zijn stoel ruw naar achteren en beent de keuken in. Jaslyn kijkt hem even na en richt dan haar blik weer op Liam, die zonder oordeel haar aankijkt.
'Mag ik vragen waarom?' vraagt hij. Jaslyn haalt haar schouders op en richt ditmaal wel haar blik op de tafel. Niall antwoordt voor hen beiden.
'De timing is gewoon verkeerd. We willen allebei graag kinderen, maar Jaslyn is zo dichtbij het verwerkelijken van haar droom en ik ben zelf ook nog niet klaar om te stoppen met wat we nu doen. Ik wil een kind een stabiel leven kunnen bieden en we willen allebei gewoon nog teveel om dat nu te kunnen doen zonder dat we er later spijt van krijgen.'
Het is even stil rond de tafel. Als Jaslyn rond spiekt kan ze zien dat iedereen elkaar aankijkt. Jaye is de eerste die de stilte verbreekt.
'Ik vind het dapper dat je dit besluit hebt genomen.'
'Ja ik ook,' stemt Deonne in. Zayn en Louis knikken en ook Liam knikt.
'Ja. Jullie weten zelf wat het beste is voor jullie. Ik steun jullie sowieso,' zegt Liam. Jaslyn glimlacht dankbaar naar hem en Liam legt een warme hand op die van haar. Ze kijkt Niall dan even aan en schuift haar stoel naar achteren.
'Ik ga even...' Ze gebaard naar de keuken en Niall knikt. Jaslyn laat de volle tafel voor wat het is en glipt de keuken in.
'Hey.'
Harry kijkt op en Jaslyn schrikt als ze zijn betraande ogen ziet.
'Hey, wat is dit dan?' Ze wrijft even over zijn arm en kijkt hem bezorgd aan. Harry haalt zijn schouders op en veegt met de muis van zijn hand de tranen weg.
'Sorry het is gewoon... gewoon moeilijk.'
Jaslyn slaat haar armen over elkaar en leunt tegen het aanrecht. Afwachtend kijkt ze hem aan.
'Ik vind je gewoon echt heel leuk en ik doe mijn best er overheen te komen, maar dan is dit gewoon zuur ofzo. Ik weet niet. Gevoelens zijn kut.'
Jaslyn stoot een lachje uit en wrijft hem dan weer even over de arm. 'Ik snap dat het lastig is voor je, maar voor ons is dit ook niet makkelijk.'
'Nee, nee. God nee, dat snap ik echt wel,' zegt Harry vlug.

Ze zijn even stil en Harry zucht diep.
'Misschien is het maar beter als ik ga.'
'Van mij hoef je niet te gaan. Het zware is voorbij, we gaan nu gewoon ijs eten en een film kijken ofzo.'
Harry glimlacht even naar haar en knikt dan. 'Goed, ik blijf wel.'
'Mooi!' Jaslyn klapt in haar handen en trekt hem weer mee richting de groep.
'Wat zeggen jullie ervan als we dit verplaatsen naar de woonkamer voor een goede film?'
Iedereen reageert enthousiast en een kakofonie van geluiden stijgt op als men de tafel verlaat. Terwijl de groep het zich gemakkelijk maakt op en rondom de banken, ruimen Jaslyn en Niall snel de tafel af.
'Ging alles goed met Harry?' vraagt Niall als de twee zij aan zij in de keuken staan. Jaslyn knikt.
'Jawel. Hij vindt het gewoon moeilijk te dealen met hoe hij voelt.'
Niall kijkt even over zijn schouder, naar Harry die lacht om iets wat Zayn zegt.
'Ja. Zal wel.'
Jaslyn kijkt haar vriendje aan, trekt een wenkbrauw op. 'Ni, doe niet zo alsjeblieft. Harry kan er ook niks aan doen. Hij doet echt z'n best eroverheen te komen.' Jaslyn pakt Niall's hand vast en geeft er een kneepje in. Niall kijkt haar even aan, zucht dan.
'Ja, je hebt gelijk.'
'Tuurlijk heb ik gelijk,' grijnst Jaslyn breed. 'Vrouwen hebben altijd gelijkt.'
Niall rolt zijn ogen en ze blaast een kusje naar hem. Jaslyn trekt dan wat bakken ijs uit de vriezer, grabbelt wat lepels mee en loopt richting de woonkamer. Niall schudt even zijn hoofd, een kleine glimlach rond zijn lippen, en volgt Jaslyn dan snel.

Het is woensdag, een week later, en vandaag heeft Jaslyn de eerste afspraak bij de kliniek. Samen met Niall zit ze in de metro richting Baker street, allebei een capuchon over hun hoofd getrokken. Het is geen spits meer, gelukkig, en de wagon is redelijk leeg. De twee zitten hand in hand.
'Ben je nerveus?' vraagt Niall dan zacht. Jaslyn haalt haar schouders op en legt haar andere hand op hun verstrengelde handen.
'Een beetje.'
Niall glimlacht naar haar. 'Ik ben bij je.'
Jaslyn glimlacht, knikt en richt haar blik op de vloer van de metro. Ze schudden wat heen en weer, lopen dan langzaam Baker Street station binnen. De twee staan op en manoeuvreren zich door de binnenstromende menigte heen. In stilte maken ze hun weg door het station heen. Niall zwaait hun handen wat heen en weer en Jaslyn glimlacht naar hem. Het zonnetje verrast hun een beetje als ze het station uitkomen en bijna tegelijkertijd zetten ze de zonnebril op. Jaslyn kijkt even op naar het standbeeld van Holmes dat bijna niet te missen is als je het station uitkomt.
'Kom je?' vraagt Niall dan. Hij trekt haar zachtjes mee. Jaslyn knikt, komt gedwee met hem mee. Ze stopt haar vrije hand in de zak van haar spijkerbroek, friemelt wat met de pluisjes die ze op de bodem van haar zak vindt. Ze is nerveuzer dan ze toe wilt geven, maar tegelijkertijd is ze ook blij en opgelucht dat Niall toch met haar mee is gekomen. Jaslyn bijt wat op de binnenkant van haar wang. Ze laat zich een beetje meetrekken door Niall, die wel doorheeft dat ze er niet helemaal bij is met haar gedachten.

De ontvangst bij de kliniek is vriendelijk. Ze worden naar de wachtkamer verwezen waar ze maar kort hoeven te wachten totdat ze door mogen naar een behandelkamer. De twee nemen plaats in de stoelen voor het bureau. Jaslyn wiebelt wat nerveus met haar been, bijt op de nagel van haar duim. Niall kijkt haar even aan, schuift zijn stoel dan wat dichterbij en legt een geruststellende hand op haar been. Dan opent de deur en stapt de dokter naar binnen.
'Goedemorgen.' Ze schudt de twee de hand. Ze laat zich geen spoortje van herkenning zien als ze Niall de hand schudt en daar is Jaslyn dankbaar voor.
'Hoe voelen we ons vandaag?'
Jaslyn haalt haar schouders op. 'Nerveus. Vreemd.'
De vrouw glimlacht en laat zich in de stoel achter het bureau zakken. 'Dat is begrijpelijk, Jaslyn. Het is natuurlijk niet zomaar een keuze die je maakt.'
Jaslyn knikt.
'Het eerste deel zal nog geen duidelijke invloed hebben, dus je hebt nog heel even om je voor te bereiden.' De dokter ratelt wat op het toetsenbord. 'Aangezien je minder dan negen weken zwanger bent, hebben we de vorige keer besloten dat je een medische abortus ondergaat. Dat houd simpelweg in dat je twee pillen inneemt en daarmee de zwangerschap beëindigt.'
Jaslyn knikt. 'Klopt.'
'Goed.' De dokter slaat even op het bureau en grabbelt dan iets uit de zak van haar doktersjas. 'Dit is de eerste pil die je moet nemen, met het stofje mifepriston. Dat zorgt er voor dat de zwangerschap zich niet langer kan door ontwikkelen. Morgen hebben we weer een afspraak, dan krijg je andere medicatie, die een miskraam opwekt. Is alles duidelijk?'
Jaslyn kijkt Niall even aan, die knikt. Dan knikt Jaslyn ook. De vrouw glimlacht bemoedigend naar hen.
'Mocht je vragen hebben of behoefte hebben om er met een professional over te praten, dan kan je ons altijd bellen en plannen we een afspraak in.'
'Dat is goed om te weten,' zegt Niall. De dokter glimlacht naar ze en legt dan een kleine, verpakte pil op het bureau. Ze pakt wat water uit een automaat in de hoek van de kamer en plaatst hem ernaast.
Jaslyn kijkt Niall even aan. Hij knikt en pakt haar hand vast. Jaslyn haalt even diep adem.
'Goed. Hier gaan we dan.'