The Other Side || N.H

004

Jaslyn voelt haar adem nu echt in haar keel stokken en weet even niet meer wat ze moet doen. Ze hoort wat geschuifel en dan komt Niall's stem weer.
'Gaat het wel? Je ademt niet meer... Oh fuck ze ademt niet meer.'
Jaslyn's longen branden en ze neemt snel een hap lucht. Oke, oke. Ik zit dus vast in een lift met Niall Horan. Het is geen big deal. Het is niet alsof je al jaren droomt van een ontmoeting met deze mede-Ier. Komt echt helemaal goed. Ja joh, geen big deal.
'Je liet me schrikken,' hoort ze Niall opgelucht zuchten.
'Sorry,' piept Jaslyn. Ze probeert wat rechterop te gaan zitten en haar bovenarm klopt. Ze klemt haar tanden op elkaar, geeft een kleine kreun van pijn.
'Gaat alles goed met je, Niall? Je hebt jezelf geen pijn gedaan toch?' vraagt Jaslyn bezorgd.
Er klinkt wat geschuifel.
'Nee, nee volgens mij niet. Jij?' klinkt er dan.
Jaslyn ademt scherp in.
'Mijn bovenarm doet pijn. Volgens mij lig ik open.'
Het is stil en Jaslyn grijpt haar telefoon uit het zakje rond haar dijbeen. Het blauwachtige licht van het telefoonschermpje geeft haar een mogelijkheid Niall wat beter te bekijken. De capuchon is afgezet en zijn blauwe ogen knipperen snel in het verschenen licht.
'Ehm, waarom ben ik je achtergrond?'
Jaslyn vloekt en vergrendelt het scherm snel weer.
'Het was niet de bedoeling dat je dat zag.'
Niall grinnikt en er klinkt weer wat geluid. Ugh, waarom moet het nou weer donker zijn? Ik kan hem niet eens normaal aankijken zo. Een fel licht brengt wat helderheid in de ruimte en Jaslyn knippert in het plotselinge licht.
'Zo, en bedankt.'
'Sorry.'
Het is even stil en Jaslyn voelt aan haar bovenarm. Haar vingers komen warm en rood terug.
'Fuck. Ik lig dus echt open.'
'Shit, echt?'
Jaslyn houdt haar hand uit en Niall trekt een moeilijk gezicht.
'Dat is niet zo mooi.'
Goh, nee echt? Bedankt kapitein overduidelijk. Niall pakt zijn telefoon op en schuifelt zo goed en kwaad als het kan een stukje dichterbij. Zijn lichaamswarmte straalt op haar af en Jaslyn voelt een blos over haar wangen kruipen. Plotseling is ze blij dat het donker is in de lift.
'Shit, er zit een best wel grote snee in je bovenarm.'
Jaslyn kijkt opzij, kijkt toe hoe Niall in het licht de telefoonzaklamp de snee op haar bovenarm bekijkt. Ze durft er niet goed zelf naar te kijken.
'Heb je iets om het te verbinden?' vraagt Niall dan zacht.
'Euh, nee niet echt. Denk ik.'
Jaslyn kijkt in het zwakke licht richting haar tassen.
'Ik heb vandaag nieuwe kleding gekocht...'
Niall is even stil en Jaslyn ook. Lekker ongemakkelijk weer. Niall's hand ligt nog steeds op haar bovenarm en Jaslyn krijgt het er warm van. Het is wat, met een van je favoriete bandleden opgesloten zitten.

'Vind je het erg als ik een shirt verscheur om het te verbinden?' verbreekt Niall dan de stilte.
'Als het moet, dan moet het,' antwoordt Jaslyn zacht. Met haar vrije hand zoekt ze door haar tassen heen, opzoek naar een shirt dat ze eigenlijk toch niet zo leuk vindt. Ze vindt er een, overhandigt hem stilletjes aan Niall.
'Houdt deze vast?' Hij overhandigt haar zijn telefoon en Jaslyn schijnt het licht op het shirt. Ze kijkt toe hoe Niall met een paar stevige halen het shirt verscheurt.
'Sorry. Ik betaal een nieuwe voor je.'
Jaslyn glimlacht alleen maar. Als je dat nou eens echt zou doen.
'Oke, wil je het licht op je bovenarm schijnen? Dan kan ik je verbinden. Zo goed als ik dat kan.'
Jaslyn lacht zachtjes en gehoorzaamt. Niall wikkelt voorzichtig een van de repen om haar bovenarm. Als die goed zit, pakt hij een andere reep die hij eroverheen legt.
'Oke, dit kan even pijn doen.'
Jaslyn klemt haar tanden op elkaar en Niall legt een knoop in de bovenste reep van het geïmproviseerde verband.
'Zo. Meer kan ik niet voor je doen.'
Met zachte vingers pakt hij de telefoon van Jaslyn over en schuifelt terug naar de andere kant van de lift.
'Dank je wel,' zegt Jaslyn dankbaar.
'Geen probleem.'

'Dus, alarmknop?' zegt Niall dan na een kleine stilte.
Jaslyn knikt en beiden krabbelen overeind. Jaslyn pakt haar eigen telefoon erbij en speurt de wanden van de lift af.
'Gevonden!' roept Niall triomfantelijk. Jaslyn snelt naar hem toe en en Niall schijnt enthousiast op het bord. Ze kijkt hem aan en drukt dan het alarmknopje in. Gespannen wachten de twee af, maar er komt geen gehoor. Enkel ruis vult de ruimte.
'Lekker dan,' zucht Jaslyn. Ze stapt naar haar tassen en laat zich weer op de grond zakken. Niall doet hetzelfde. Met een zucht strekt Jaslyn haar benen uit. Ze raakt net de muur niet aan. Fijn, echt wat ik nodig had. Jaslyn trekt haar knieën op en laat haar kin erop rusten. Niall kijkt haar even aan.
'Misschien hebben we bereik?'
Hoopvol kijkt Jaslyn op haar mobiel, maar die hoop vervliegt als ze de balkjes ziet. Of liever gezegd, het gebrek eraan.
'Ik heb geen bereik. Jij?' vraagt Jaslyn dan.
'Nee, ik ook niet.'
Jaslyn laat haar hoofd tegen de muur van de lift rusten en sluit haar ogen even.
'Oké, jij bent niet normaal meer,' barst Niall dan na een stilte.
'Heu?'
Verward opent Jaslyn haar ogen en kijkt Niall vragend aan.
'Je bent duidelijk een fan,' hij gebaart naar haar telefoon, ' maar je zit hier zo kalmpjes. Ik krijg er een beetje de kriebels van.'
Jaslyn grinnikt zachtjes.
'Ik ben meer een stille fan. Ik hoef je niet tot in de hotelkamer te stalken.'
Ze hoort Niall opgelucht zuchten en kan een kleine glimlach op zijn gezicht zien.

Het is weer even stil en Jaslyn sluit haar ogen weer. Het maakt niet veel verschil, sinds Niall zijn zaklamp uit heeft gedaan is het weer pikkedonker in de lift.
'Sorry, ik ben echt heel onbeleefd. Wat is je naam?' hoort ze Niall dan vragen. Jaslyn doet geen moeite haar ogen te openen.
'Jaslyn.'
'Oeh, mooie naam. Aangenaam Jaslyn.'
Het meisje glimlacht naar hem en trekt dan haar vest uit haar rugzak. Voorzichtig trekt ze hem aan, ademt even scherp in als haar vest over de wond heen schuurt.
'Alles oké?' vraagt Niall voorzichtig.
'Ik overleef het wel.' Jaslyn laat zich voorzichtig onderuit zakken, trekt wat onhandig de beer uit zijn tas en legt hem onder haar hoofd. Ze ligt niet heel comfortabel, moet zich ongemakkelijk klein opvouwen. Arme Niall, die zal het al helemaal niet comfortabel hebben. Ze sluit haar ogen en ademt even diep uit.
'Slaap lekker, Niall,' fluistert ze zacht.
'Slaap lekker, Jaslyn,' hoort ze zacht als antwoordt. Ze probeert het zichzelf nog iets comfortabeler te maken en sukkelt dan langzaam weg in een onrustige slaap.