The Other Side || N.H

005

Jaslyn weet eerst niet zo goed wat haar wakker heeft gemaakt. Wat verward kijkt ze om zich heen en pas dan dringt de hoge ademhaling tot haar door. Jaslyn schiet overeind, negeert de pijnsteek in haar arm en kijkt in de richting van het geluid. Veel kan ze niet ontdekken en met onhandige, koude vingers zet ze haar zaklamp aan. In het zwakke licht kijkt ze naar Niall. Hij zit in een hoekje van de lift verscholen, knieën ver opgetrokken. Ze kan enkele tranen op zijn wangen ontdekken en kruipt ongemakkelijk dichter naar hem toe.
'Niall? Niall!'
De jongen reageert niet en Jaslyn legt voorzichtig een hand op zijn schouder. Hij schokt even maar geeft verder geen reactie. Ze voelt hem hevig trillen onder haar hand en kijkt ongerust de lift rond.
'Niall?' Jaslyn schudt hem voorzichtig heen en weer, maar Niall lijkt gefocust op een punt ver buiten de lift. Hij mompelt wat woorden, maar ze kan niet zo goed uitmaken wat ze zijn. Shit man, wat nu? Jaslyn voelt hoe een lichte paniek haar bij de keel grijpt, maar dan gaat er een lampje branden. Claustrofobie. Natuurlijk! Jaslyn verschuift wat, positioneert zichzelf op haar knieën recht voor Niall. Oke, ik moet hem rustig zien te krijgen. Hoe gaan we dit doen? Ze legt beide handen op zijn schouders. Met zachte woorden probeert ze zijn aandacht te trekken. Het zijn loze woorden, dingen die niets met elkaar te maken te hebben, maar ze trekken de aandacht. Hoewel zijn ogen nog wat glazig zijn, zijn ze wel gefocust op Jaslyn.
'Niall,' zegt Jaslyn dan zacht, 'op mij blijven focussen.'
De jongen trilt nog steeds en Jaslyn's hart is gevuld met medelijden. Arme jongen.
'Niall. Probeer met me mee te ademen, oké?'

Doelbewust houdt Jaslyn haar adem rustig en goed uitgeteld. Het duurt even, maar Niall's ademhaling begint te kalmeren. Ook het trillen neemt af en Jaslyn voelt een kleine glimlach aan haar lippen trekken. Heb ik toch maar weer mooi geflikt. Uiteindelijk ontspant Niall helemaal en laat hij zijn benen zakken. Jaslyn zit nog steeds ongemakkelijk op haar knieën, ditmaal niet helemaal voor Niall, maar tussen zijn benen. Ze laat haar handen van zijn schouders glijden en geeft hem dan een kneepje in zijn bovenbeen.
'Beter?'
Niall knikt, haalt een hand door zijn haar. Ze zijn even stil en Jaslyn kruipt weer terug naar haar eigen meter van de lift. Ze nestelt zich weer zo gemakkelijk als het kan op de grond en pakt haar mobiel erbij.
'Het is pas halfzes. Probeer nog wat te slapen, oké?'
In het fletse licht van de zaklamp ziet ze hoe Niall knikt en het zich ook op de vloer van de lift gemakkelijk maakt. Jaslyn glimlacht naar hem en zet dan de zaklamp uit.
'Dank je wel,' hoort ze Niall dan fluisteren.
Ze antwoordt niet, sluit alleen haar ogen en probeert de slaap weer te pakken te krijgen.

Ze heeft de slaap uiteindelijk toch te pakken gekregen, want ze schrikt op van een ringtoon die door de lift heen schalt. Jaslyn haar ogen vliegen open en met een snelheid waar ze normaal echt haar bed niet mee uitkomt, schiet ze omhoog. Ze schiet richting haar telefoon, voelt aan hoe ook Niall in de richting van zijn mobiel grabbelt.
'Het is die van mij!' gilt hij dan triomfantelijk.
'Neem op dan!' roept Jaslyn terug.
'Oké, oké!'
Niall neemt op en gespannen bijt Jaslyn op de nagel van haar duim. Het irriteert haar dat ze maar een kant van het gesprek kan horen, hoewel dat beter is dan geen enkele kant van het gesprek.
'Hmm.'
'Ah ja.'
'Wat?'
'Nee, ik zit vast.'
'In die lift ja.'
'Nee, met een meisje.'
'Ja.'
'Nee.'
'Oké, doei.'
Zodra Niall opgehangen springt Jaslyn bijna bovenop hem.
'En?!' vraagt ze luid.
Niall schudt zijn hoofd en Jaslyn bijt weer op haar nagel.
'Ze weten dus dat ik in deze lift zit, maar ze kunnen hem niet maken voor maandag. Er is een of andere bijeenkomst dit weekend, dus er zijn zeer weinig mensen beschikbaar. Diegene die beschikbaar zijn moeten van ver komen...'
Niall's stem sterft weg en Jaslyn staart hem met open mond aan. Even is het stil en de woorden zetten voet in Jaslyn's hersenen.
'Grapje zeker?' vraagt ze dan, en haar stem heeft een licht panische ondertoon.
No way dat ik mijn vakantie ruim twee dagen in een lift besteed.
Niall schudt zijn hoofd en Jaslyn laat zich verslagen op haar billen zakken.
'Sorry dat ik geen beter nieuws voor je heb,' zegt Niall zacht.
Hij wrijft Jaslyn even over haar schouder en gaat dan in kleermakerszit zitten. Jaslyn wuift wat met haar hand.
'Jij kan er ook niks aan doen.'
Ze zitten even in stilte en Jaslyn bijt weer nerveus op haar duimnagel. Nog twee dagen dus. In een lift. Met Niall Horan. Dit wordt vast heel interessant.

De stilte is niet oncomfortabel zoals Jaslyn gevreesd had. Ze zucht even, staart het donker in.
'Ik heb een hekel aan het donker,' hoort ze Niall dan zacht zeggen.
Jaslyn grinnikt zachtjes en legt haar hoofd op de beer te rusten.
'Ik denk dat ik na dit avontuur ook een hekel krijg aan het donker.'
Ze lachen even zachtjes. Jaslyn zucht dan diep en draait zich naar haar rug.
'Ik wil je gewoon kunnen zien. Het is ontzettend lullig dat ik met een van mijn favoriete mensen opgesloten zit en dat ik hem dan niet eens kan zien.'
Ze hoort Niall luid lachen, voelt hoe haar wangen branden.
'Ik neem dat maar als compliment.'
'Doe dat,' antwoordt Jaslyn zacht.
Het wordt opeens een stuk lichter in de lift en ze draait haar hoofd. Niall heeft zijn zaklamp weer aangezet, kijkt Jaslyn met een glimlach aan.
'Zo. Kan je me tenminste zien.'
Jaslyn schudt met een brede lach haar hoofd en staart Niall dan in zijn ogen. Je bent zoveel liever in het echt. Man, wat een geweldig persoon ben jij. De opnieuw gevallen stilte wordt verbroken door het gerommel van een maag. Jaslyn trekt een wenkbrauw op, kijkt Niall aan.
'Was jij dat?'
Niall knikt wat schaapachtig en Jaslyn giechelt.
'Ik heb wel wat eten...'

Jaslyn ziet hoe Nialls gezicht oplicht. Heu, die houd echt van eten.
'Maar, het is niet veel, dus we moeten er rustig mee doen.'
Niall knikt snel en Jaslyn grabbelt in het zwakke licht wat rond in de plastic zak met eten. Triomfantelijk trekt ze er een zak met muffins uit.
'Ohhhh, hebben!'
Niall maakt grijphandjes naar de zak en Jaslyn lacht luid.
'Klein kind dat je bent. Hier,' Jaslyn maakt de zak open en pakt er een uit, '—heb je je muffin.'
Niall blaast haar een kushandje en begint dan tevreden aan de muffin te knabbelen. Jaslyn schudt met een grijns haar hoofd en pakt er dan ook een voor zichzelf. Heel interessant dit.