Chapter 38

8.2K 109 4
                                    


#DFF

"Staring is rude," he said. Napa iwas ako bigla. My face automatically becomes like a red tomato.

"I wasn't staring kaya!" pagtatanggi ko. My god. Ano ba kasing klaseng palusot iyong sinabi ko? Obvious namang kanina ko pa siya tinititigan I just really miss him. Kung pwede nga lang hinalikan ko na siya gagawin ko. Pero ayoko namang mapahiya sa harap niya.

So okay, dahil nahuli niya ako dun? I decided to focus my attention sa ibang bagay. Example na iyong phone ko or titingin ako sa labas ng bintana. Hindi lang kasi talaga ako mapakali...

I don't know, malay ko ba kahit ganito kasi iyong nararamdaman ko! I was damn acting like a teenager. Gosh! So embarrassing!

I almost jump out the car when Frost hold my hand. Gosh!

Hindi ko napigilang titigan siya. Damn. He was really smiling. Naiiyak ako... matagal kong hindi siya nakitang ngumiti. Ang saya sa pakiramdam.

I know... things started to fall in place. Maaayos din ang lahat. We just need time to fix everything, to heal the pain, to change.

Hindi na ako natatakot. Because I know, he was coming back. Babalik na ulit siya sa akin.

I would be lying if I didn't tell you that I am damn happy, freaking right now. I can't hid the smile written on my face...

Gusto na yatang lumabas ng puso ko sa saya. Well, heart. You should stay there. 'Wag kang lalabas.

Naguluhan ako. Bakit na sa hospital kami pupunta? Sinong nandito? May serious ba na sakit si Frost? May nakuha ba siyang sakit because of the accident? God, sana wala! And what? So hindi nga 'to date?

This is what I get from expecting... poor me. I shouldn't expect anything na ikaka-disappoint ko lang.

"What are we doing here?" he didn't answer me diretso siyang bumaba. He open the door for me.

Sabay kaming naglakad. Ano bang mayroob dito sa hospital? What are we gonna do here? Nakakaloka ha!

"Frost,"

Hinawakan niya iyong kamay ko ng mahigpit. "Just trust me, okay?" I sighed and nodded my head.

Trust. I thought trusting him again will be hard for me. Pero siguro dahil na lang din sa pagmamahal ko kay Frost wala ng imposible.

Nagulat ako nung makita ko kung sino iyong na sa loob ng room. It's Keira...

I looked at Frost. Oo, galit ako kay Keira. I almost kill her. At hindi ko alam bakit nandito siya. I even don't have an idea bakit dinala ako ni Frost dito...

Gosh! Hindi kaya nabuntis na naman niya si Keira? Shit.

Mukhang hindi pa kami napapansin ni Keira. Marami siyang pasa at sugat. Oh look like she did something on herself again.

Hindi ba talaga siya titigil? Nakakasawa na iyong mga kaartehan niya sa buhay. Seriously? I really don't get what Keira wants to happen. Didn't she know wala siyang mapapala sa mga kabaliwang ginagawa niya?

Didn't she think that she was so irritating and annoying? To the point na halos hilingin ko na mamatay na lang siya?

I wasn't bad, pero nagiging masama na lang ako dahil sa mga kabaliwang ginagawa niya.

"Frost!" she said. She was smiling. Okay. 'Di ko maiwasang ikutan siya ng mata.

"Where's my fa----" natigilan siya. Maybe she finally notice me. I was beside Frost. Magkahawak ng kamay.

"Why you're with her?"

Hinawakan niya ng mas mahigpit iyong kamay ko. I looked at Frost. Ano ba kasi talagang gusto ni Frost?

I give him a confused look. Yeah I was really confused on what's happening here.

"Keira, I don't love you. The woman beside me owns me and I love her, so much." damn you Fajardo! Pinapatay mo talaga ako, e.

She stood up on her bed. Ni wala na nga siyang paki kahit natanggal na iyong dextrose niya.

"No, Frost! Nawala lang iyong baby natin iiwan mo na ako at ipagpapalit sa kaniya?" she must be crazy.

"Even if our baby is alive? I'll choose her, I'll choose Zendrea over you," she was about to slap Frost pero hindi ko napigilan na sumingit.

Sinalag ko iyong kamay niya. "Enough, Keira. 'Wag ka ngang tanga! Stop it, hindi ka na nakakatuwa. You've done lot of damage! I don't know kung anong nangyari sa'yo and I won't give a damn care, but the thing is. Tama na ha?" she was crying. May puso naman ako. Naaawa din ako para sa kaniya pero mali na kasi siya. Marami na siyang ginawang mali.

Hindi ko inasahan iyong sunod niyang gagawin. Sinabunutan niya ako. Damn! Nung gaganti na ako sumingit na si Frost.

"Enough, Keira!" hindi lang siya pati ako nagulat sa pagsigaw ni Frost. He was also shaking Keira's shoulder.

"Sawa na ako sa kabaliwan mo, you ruin Zendrea and I. You're fucking insane! You also kill your own baby, kaya tama na. I'll die if I lose Zendrea,"

"Bakit 'di mo na ako magustuhan? Ako naman ang una mong nakilala? I was your first girlfriend!" she shouted.

"You were my first girlfriend. But that was fucking years ago, Keira."

Wala akong masabi. Hindi ko alam na may mga ganito palang tao na desperado pagdating sa love. Now I know... love is really dangerous. Either you got a pain or happiness.

I cover my mouth with both of my hands. Lumuhod na siya sa harap ni Frost. Darn, she was really hopeless.

"Ano bang mayroon si Zendrea na wala ako? Please, Frost... ako na lang, don't do this to me,"

"Zendrea is Zendrea, and she has everything. And I really love her." damn! Pwede bang tumalon ako dito? Kanina pa niya talaga ako pinapatay sa kilig, e.

"Kaya ba pumunta ka dito? Para ipamukha lang sa akin? What a jerk you are!" tumakbo siya papalabas. I was about to follow her pero pinigilan ako ni Frost.

"Let her, she need to realize everything." I sighed.

I told him na sabihin na lumabas si Keira sa mga nurse para ibalik sa kwarto niya at mapakalma. Baka magsuicide pa iyon.

I even call dad to tell Keira's condition. He told me na dadalhin na lang nila sa States si Keira. Well, that was a great news and idea.

We decided to go and eat a near restaurant na nakita namin. I was damn hungry.

Damn! Habang naghihintay dun sa inorder naming pagkain hindi talaga ako makapagpigil. I was itching to claim his lips. Matagal kong na miss iyong labi ni Frost.

Lumipat ako sa tabi niya. Kaya nagtaka siya. "Problem?"

I didn't answer him. Hell I claim his lips and freaking kissed him. "Are.we.okay?" said between our kiss.

"Not until we make love, queen." he said. Hinampas ko siya. Susundan kaagad namin si Zy? Eh ni wala pa ngang one years old ang baby namin? He must be kidding me?

"Go on, make love with yourself." I said and stood up. Babalik na sa pwesto ko kanina.

But he didn't let me. He grabbed me and freaking drown me to his lips.

I miss him. He's back. He's mine, again...

Dating Frost Fajardo | FinWhere stories live. Discover now