Chapter 22

5.4K 88 2
                                    

#DFF22

"Frost," Isiniksik ko ang sarili ko sa kaniya. Gosh! Ilang araw kaming hindi nagkita. Minsan may pinagkakabalahan pa siya, lagi nalang siyang umaalis, napaparanoid na ako kapag iniiwan.niya ako. Like, he's cheating at kung anu-ano pa.

"Zendrea." He pinned me on the sofa, tinaas niya pa 'yung dalawang kamay ko sa ulo ko.

"You know that I love you," I nodded my head. Naramdaman kong lumuwag ang pagkakahawak niya sa kamay ko, so I grabbed him and pull him closer to me. I crashed my lips to his.

Bumaba 'yung halik niya sa leeg ko. I close my eyes. Damn!

"What?" Damn! Nakakainis naman, e. Umalis nalang bigla.

"My phone is ringing," He even shake his phone next to his ear. Damn! I will surely kill that damn caller! I swear!

"Can't you just ignore that?" He shooked his head.

"It's important, Zendrea." He said before leaving me here in the sofa and went to my veranda.

Damn! Ito na naman, I'm getting paranoid again. Lately, lagi nalang siyang may sinasagot na tawag. Tapos iiwan na ako, urgh!

I'm itching to know who the hell is that damn caller. Malaman ko lang na babae 'yun? I will burn them into ash!

Gusto kong makinig but he came back. Please don't say that words again.

"Sorry, Zen. Emergency." I watched him to get his stuff and kissed my forehead and turn his back.

But I grabbed his hand. "Frost, gaano ba ka importante 'yan?" H'wag niyang sabihin na mas importante pa 'yan kaysa sa'kin. It's been a month since he start doing this thing, iiwan niya ako. Makikipag-usap sa phone, and guess what? Lalayo pa siya. He can't even answer his phone infront of me. Urgh!

"Zendrea, please. This is important. Really important. I'll be back later," Binitawan ko 'yung kamay niya.

I'm hurt. I feel pain inside of me. Sino ba 'yun? Na importante sa kaniya? Wasn't I important to Frost? Then what the hell I am to him?

I turn my back. "Okay." I hear his foot steps. Leaving my unit. I quickly grabbed my keys and wear my cardigan.

I know, parang wala akong tiwala sa ginagawa ko. But heck! Pinapatay na niya ako sa ginagawa niya. Almost a month! Damn! Hindi ko na alam, so here I am. Following his car.

I keep my distance. Sinigurado ko na hindi niya ako mapapansin. And luckily hindi nga. I frown. Sa private subdivision siya pumasok.

"Sinong pupuntahan niyo sa loob?" Damn! Ang higpit pala ng security rito!

I don't know, para na kong binagsakan ng hollow blocks.

"Frost Fajardo." Wala sa sarili kong nabanggit. And I was shocked ng payagan na ako ng mga security guard.

Damn! Hindi ko na alam kung saan nagpunta si Frost. Nilibot ko nalang lahat ng streets, then finally. I found his car. I stop the engine of my car. Three house ang layo ng hinintuan ko mula sa bahay kung nasaan nakaparada ang sasakyan niya.

Who owns the house? I said in the back of my mind.

Hindi ko alam kung sinong nagtulak sa'kin, pero pumasok ako sa gate. Makikita mo 'yung baba, I mean the living room, dahil clear glass ang nakapaligid.

Sino namang pupuntahan ni Frost dito? I hide myself beside the bush. Nakita kong unang bumaba si Frost and then Keira?

What the fuck is going on here? Did they know each other? And what shocked me the most is, may maliit na umbok ang tiyan ni Keira.

What is the meaning of...

Gusto kong sugurin sila sa loob. Pero ayaw gumalaw ng mga paa ko. Fuck!

"Come on, makisama naman kayo." Mas lalo akong nagulat ng mapansin kong may pumapatak. Oh shoot! I'm crying for fuck sake!

Bakit ako umiiyak? Dahil sa nakita? Bakit anong meron sa nakita ko? Napaupo ako sa damuhan. I cover both of my hands on my mouth. Ayokong makagawa ng ingay.

God. Ayoko ng naiisip ko, pero anong iisipin ko? Na magkaibigan sila, na magkakilala lang sila? Damn! Pero ito na 'yung ebidensya. That Frost and Keira is.....

Tumingin ulit ako sa loob, and damn! That moment kills me. Na para bang dito mismo sa kinalalagyan ko, naghukay sila ng libingan ko at dito narin ako pinatay.

They are kissing.

I want to runaway, but my feet seriously can't move. Ayaw nilang gumalaw. Bakit? Gusto ba nilang masaksihan ko lahat ng 'to?

That Frost and that damn bitch! Has a relationship? Tangina! Ito na ba 'yung karma ko? Ito na ba 'yun, for hurting Troy?

Hindi ko alam na ganito pala kasakit! I trust Frost, I love Frost. Pero bakit ganito? Why the fucking hell he's doing this to me?

"I hate you Frost," I said between my sobs.

Of all of person. Bakit kay Keira pa? She's my enemy, my match. Ang ibig bang sabihin ni Keira na first boyfriend si Frost? I remember. When we saw Keira, parang hindi makagalaw si Frost, at si Kei.... Fuck! Bakit ngayon ko lang napagtagpi lahat?

I wiped my tears. I press my lips together and concentrate to breath. Ang sakit, ang sakit-sakit. How could Frost do this to me? So, sa loob ng isang buwan, si Keira 'yun? Si Keira 'yung tumatawag sa kaniya, na aalis siya para kay Keira.

Gosh! I'm so stupid.

I'm not a weak person. Hindi ako iyakin. Palaban ako, but this time? I can't even breath right, can't even think straight and can't even do a move.

Anong ginawa sa'kin ni Frost? Ginawa niya akong mahina.

Kahit nanghihina ang tuhod ko, I tried. Tumayo ako. I turn my back, duwag na kung duwag. Pero pinapatay ako ni Frost. Habang papalayo ako, parang binabato nila ako ng kutsilyo.

I want to get out of here. Makalayo rito, hindi ko na alam. I gave my all, anong igaganti ni Frost?

A fucking pain in my heart?

-----

"Are you okay?" I faked a smile.

"I am." Ganiyan naman lagi tayo, e. Sasabihing okay lang, pero hindi naman. Na may problema tayo behind our smile.

Since the day Frost broke me? I am avoiding him, ayoko na siyang makita. Ang sakit parin talaga. That memory will never be erase in my mind.

The pain that Frost gave is so I don't know, hindi ko na alam. I can't name it.

"You're crying," Nagulat ako ng hawakan ni Rupert 'yung mukha. He's wiping my tears.

Hindi ko na talaga kaya, I hugged him and cry. I am damn hurt. I am in pain.

Hinigpitan ko 'yung yakap ko kay Rupert. And he hugged me back. I don't know kung ilang minuto na kaming magkayakap. But the only thing I know? I am damn comfortable with him.

"You okay?" I shooked my head. Gusto kong iwan muna lahat. Gusto kong umalis sa lugar na 'to. I want a rest.

"Runaway with me, Rupert."

He was looking at me like I had another head.

"Please.." I beg.

"Sige."

Dating Frost Fajardo | FinWhere stories live. Discover now