Dating Frost Fajardo | Fin

Chapter 27

DFF27

I was praying na sana, na sa condo si Frost. Because I don't have an freaking idea, kung saan siya pwedeng magstay kung hindi niya kasama sa mga oras na 'to si Keira.

Halos mapamura ako ng hindi niya pinalitan 'yung passkey niya sa unit niya.

I sighed. Compared before mas magulo at makalat, hindi katulad dati. Napaka-ayos at malinis.

I went to his room and I found him, nakaupo sa sahig sa gilid ng kama. And again, he smoke.

Kanina ko pa siya pinagmamasdan. Ilang linggo na ba simula ng sabihin ko sa kaniya na ayaw ko na siyang makita, na sana mawala na siya. Two weeks? No, it's almost three weeks.

Nakakailang stick na siya ng sigarilyo, pero hindi niya parin ako napapansin. Damn. Gusto kong tumakbo at yakapin siya and say how much I miss him. Pero naduduwag ako, siguro natatakot ako. Baka ngayon, ako naman ang ma-reject.

Tatalikod na sana ako pero napalingon siya sa mismong kinaroroonan ko.

Pinatay niya sa ashtray 'yung sigarilyo niya saka lumapit sa'kin.

"Zendrea..." I smiled.

"What are you doing here?"

Hindi ko mapigilang ikutan siya ng mata. "Fine, hindi ko kayang kalimutan ka. I eat my own words, mahal parin kita, so th-----"

"No need to explain," He said then kissed me. Napangiti ako. Shit! Sobra ko siyang na-miss. Hindi niya alam, wala siyang ideya. Kung gaano ako nangulila.

"Mahal mo naman ako, diba?" He asked. Hindi ko siya sinagot, I pushed him on his bed and crash my lips to his lips.

That night, there's no need of any damn explanation, no reasons. No words. Just the kissed and the thing we called, make love.

That morning, nagising ako ng masama ang pakiramdam ko. Ang sama kasi ng naamoy ko.

I take a bath first and went to the kitchen. Napansin kong malinis na 'yung buong unit niya, maybe pinalinis niya lahat ng kalat na meron dito sa housekeeper. I guess.

"Frost, can you stop cooking that thing?" Iritable kong sabi. I cover my nose.

Nangunot naman kaagad ang noo niya. "Why?"

I rolled my eyes. Isn't obvious? "I just hate the smell, okay na? Kanina pa ako nasusuka." Nilagay niya sa sink 'yung utensils na nagamit niya saka naghugas ng kamay.

"Sorry, anong gusto mong kainin?"

"Wala, alis nalang tayo." Naligo muna siya bago kami umalis. Hinintay ko siya, halos inabot rin siya ng kalahating oras pero wala pa yata siyang balak lumabas. So pinasok ko na siya sa loob ng kwarto.

"What?"

Napangwi siya sa'kin. "I don't know what should I wear." Nilapitan ko siya saka naglakad sa loob ng walk in closet niya, kinuha ko 'yung white v-neck shirt saka fitted pants.

"Here, wear it." Pinanood ko siyang magbihis sa harap ko. Damn. Natutukso ako ngayon, buntis na ako't lahat, nakukuha ko pang humarot.

"Inabot ka ng kalahating oras para mamili ng damit, pero wala kang napili. Kung hindi pa ako pumasok, malamang hindi na tayo makakaalis." Nakasimangot na reklamo ko.

Lumapit siya sa'kin saka ako hinalikan sa noo. I hugged him. "I love you, Frost."

"I love you more, my queen." He was about to kissed me, pero may babaeng binato kami ng kung ano.

"Kaya pala hindi ka umuwi kagabi, Frost. You were with that bitch?" Kusang tumaas ang kilay ko. Thick face! Akala mo kung sino, demonyita pala.

"So, what. Kung magkasama kami kagabi?" Sasabunutan niya sana ako pero humarang sa gitna si Frost.

"Keira, go home." I stuck out my tongue. Serves you right.

"Pauuwiin mo 'ko? Check up ko ngayon, don't forget your responsibilities to me and to your baby," Lihim akong napaikot ng mata. Akala mo asawa niya si Frost kung umasta.

"The baby is my only responsibilty, Keira." Gusto kong matawa sa sinabi ni Frost. Tama na kasi si Frost.

"What? I'm the mother of your child. Hindi pwedeng 'yung baby lang ang responsibilidad mo!" Nababaliw na yata si Keira dahil nagwawala na siya.

I sighed. Kahit may issue kami, ayoko namang maging rason kung bakit may possibilty na pwedeng may mangyaring masama sa baby niya. The baby is the most important here.

Hinawakan ko sa braso si Frost. "Samahan mo na siya, Frost. I'll wait here." I said. Binigyan niya ako ng tingin na are you sure look. I nodded my head.

"Zen---"

"It's okay," Labag man sa loob ko. Hinayaan ko nalang. I am sure na sa'kin si Frost. Kaya hindi ako magsisisi sa pagpayag ko.

"Okay, I'll be back. You want something?" Nakaisip ako ng pilyang ideya.

"Ikaw lang, sapat na. Just be sure you'll be here, later." Hinalikan niya ako sa noo.

"Promise, laters queen." Alam kong naasar na si Keira, kaya bago pa sila makaalis. Hinalikan ko pa sa harap niya si Frost, and damn. Nag response naman si Frost, so she witnessed our flirty goodbye kiss.

Gusto kong matawa pero pinigilan ko. Baka sabihin niya na sinasadya ko naman.

Almost two hours narin ang lumipas n'ung umalis si Frost para samahan si Keira, medyo inaantok narin ako kakahintay.

So I decided na mangalikot sa mga gamot ni Frost sa kwarto niya, inuna ko 'yung drawer niya. Napangiti ako ng makita ko sa box 'yung necklace naming dalawa. So, hindi niya tinapon.

Kinuha ko 'yung necklace saka ako nagpunta sa may salamin at isinuot 'yun.

Akala ko talaga. Kaya ko siyang kalimutan, but hell. Hindi ko pala kaya. May mga tao palang kahit anong pilit mong kalimutan, hindi mo gawa. Why? Masiyado silang tumatak at nagbigay ng mga reasons para sa buhay mo. Besides, vinalue mo 'yung tao ng sobra. So, that's why...

Medyo napapansin kong umuumbok narin 'yung tummy ko. So hinimas-himas ko saka kinausap 'yung tiyan ko.

"Baby, hold on tight." I said.

N'ung nakaramdam ako ng antok, I went back to Frost bed. I reach my phone beside the table and dialed his number.

I just want to hear his voice. "Frost,"

"I'll be there after I bring Keira home, queen." Nalungkot ako ng wala sa oras. I know, nahahihirapan din siya. Ako nahihirapan rin.

"Can you sing a song for me, Frost?" I said. I never hear him sing. Gusto ko lang marinig siyang kumanta.

"Sure," A smile form to my lips. Akala ko aapila siya.

"I would march across the desert to defeat my enemy, And I would lie here in the trenches with your picture next to me." Shit! Hindi koa alam na maganda pala ang boses ni Frost. Gosh. Ang sarap sa tainga ng boses niya.

"And when I told you it's forever, then it's how its gonna be. Don't, won't let him just take the place of me (No...)" I thought, giving us another chance will be a waste. So tama nga sila, na lahat tayo deserve ang second chance, pero may pagkakataon namang hindi na.
I am thankful, that despite what of happen, kaya pa pala naming ibalik pa 'yung dati.

I thought, everything will be ruin. But I'm wrong. "I love you so much, queen." And I love you more, Frost Damien Fajardo.