Chapter 34

6.5K 91 3
                                    

#DFF

It's been a month since Frost parents decided to go in States para sa pagpapagaling niya. Ang tagal ko na rin na hindi siya nabisita. I became busy taking care of our daughter.

Gusto ko sanang dalhin si Zyrienne sa States kaso masiyado pang bata ang anak namin. Wala pa nga siyang one year old at ayaw din ni Zendro. Mag-focus na lang daw ako sa pag-aalaga ko kay Zyrienne

"What?" I asked. Irritated.

"You'll call his parents again? Kabibisita mo lang last month sa kaniya, masiyado kang nag-aalala." I rolled my eyes. Who wouldn't? Hindi pa rin nagigising si Frost. It's very a long time...

I just really miss him. Hindi pa kami ayos nung nangyari lahat ng 'to. Hindi ko alam kung babalik pa ba siya sa akin.

I just really don't know. I pushed him away... kaya 'di ko alam kung okay pa ba kami?

I almost drop my phone nung nag-ring. Tita Kean was calling...

Zendro was about to speak pero I gesture my hand to shut up him.

"Hi Tita,"

"Hi hija, kumusta naman kayo diyan?"

"Okay naman po, how's Frost na nga po pala?"

"I have a good news, Zendrea."

Napangiti ako. Gising na ba si Frost? Is that what she mean?

"Ano po iyon, Tita?"

"Gumalaw kanina iyong mga daliri niya, he even open his eyes. Pero saglit lang at tulog na naman siya ulit. But your mom tell me that its a good sign. Okay na raw si Frost, pero under observation pa rin dahil matagal siyang na-comatose." halos lumabas ang puso ko. My God! He's awake! Gising na siya, finally!

I smiled from ear to ear. "That's really a good news, Tita. I'll be there next week to visit him. Sana lang po talaga gising na siya by that time, I really miss your son, Tita."

"I'm so happy for you, salamat na lang din at 'di pinabayaan ng diyos ang anak ko. Okay, hija. See you next week."

We bid goodbye and after the line went off. Halos gusto kong magta-talon sa tuwa. He's finally awake. Oo alam ko, gising na siya. That's a good thing. My God! Than you lord for giving him a second life. Sobra akong nangulila kay Frost.

"You know what? You look like an idiot, sis." I didn't mind what he have said. I was really happy for the news that I heard from Tita Kean.

"Damn, he's awake Zendro. Finally," I told him. Smiling.

This is a great news. Gising na siya. Gusto ko sana talagang dalhin si Zyrienne para makita na niya ang anak niya. I'm so excited.

Sana maayos na namin ang naging gusot sa pagitan namin. I can't bear to lose him again... not this time. Never.

"I'm so happy for you, Zendrea. Pero isipin mo pa rin na may hindi kayo pagkaka-intindihan bago iyong aksidente, you pushed him away."

I rolled my eyes. Mahal niya ako. I know... we can fix the effin problem. Hindi ko hahayaang masira pa kami ulit. I'll never let that happen.

"But he loves me, alam ko maaayos namin 'to."

He tap my right shoulder. "But sometimes, you'll never know what will happen, Zendrea. We both know how painful to be pushed away, lalo na kung iyong taong mahal mo pa ang gumawa. Just think of it, sis."

I sighed. I don't know. Pero alam kong tama si Zendro. I've pushed him away for several times. I didn't know kung babalik nga ba talaga siya sa akin.

But I believe. He will. Because what's mine is mine. Frost Fajardo is my property, damn property. Only to me. Note that.

The next day. I went to manager's office to talk with her and say na after two years pa ako babalik sa showbiz world. I just really need time.

"Okay, but isn't it too long?" she asked.

"Kung para sa akin talaga ang pag-aartista? Kahit mawala pa ako ng maraming taon, at sumikat pa rin ako? Ibig sabihin ito talaga ang trabaho na para sa akin. But if I failed? That's mean one thing..."

She just smiled. Pero iyong tipid. "I need more time, manager. Sige na."

"Ano pa nga bang magagawa ko?"

Natawa ako. Kahit pala pasaway ako manager still care for me. Binibisita niya rin ako sa mansion, ang sabi pa niya hindi daw malayong mag-artista ang anak ko. Pero parang ayoko. At desisyon na iyon ni Zyrienne kapag nagka-isip na siya. It's her choice, ayokong ipagpilitan sa kaniya kung ayaw naman niya talaga.

Nagpaalam na rin ako after the little talk with her. Pero I bumped this three idiots. Kidding.

"Babe,"

I rolled my eyes.

"Kumusta ka na?" Aiden asked.

"Still pretty, kayo? Kumusta na kayong tatlo?"

"Okay lang," sagot ni Rupert. Kumapit ako sa braso niya. Na-miss kong makipag bonding sa kaniya. Ang tagal niya na rin kasing 'di nagpakita, e.

"Libre mo naman ako, I miss you, Ru." I told him. He just patted my head.

"Have you heard the news from Tita Kean?" singit ni Jayden.

"Yup, I was so happy to hear that. Kayo ba kailan niyo balak bisitahin si Frost sa states?"

"I don't know, busy sched." sagot ni Rupert.

"Pwede kong isingit sa sched ko kasi katatapos ko lang din mag-shoot sa movie ko,"

"Same here."

I nodded my head. I'm happy to hear na may paki sila kay Frost. Mabait sila kahit gago lang minsan.

"Excuse me, I have to go. May taping pa ako, bye Zen." nginitian ko lang si Rupert.

Was he avoiding me? Kasi lately.... parang ganun. Nung nakasalubong ko siya last time, he didn't bother to say hi? Kahit nakita niya ako. Weird.

"May sama ba ng loob sa akin si Rupert?"

Biglang umakbay sa akin si Jayden. "Alam mo kasi, babe. Kapag alanganin na? Iiwas na talaga kaming mga lalaki... isa pa rule namin iyon, e. Bawal kasi,"

Nangunot ang noo ko. What did he mean? Anong alanganin? Bakit alanganin si Rupert? What? Ang gulo ni Jayden.

"That's why... love is complicated. Ayoko talaga ng commitment, e. Look what happen to Rupert." isa pa 'tong si Aiden.

What's with these two? Anong meron?

"Forget about it, Zen. Libre mo na lang kami, na-miss ka namin, e." parehong kumapit sa braso ko si Jayden at Aiden.

I smiled. Beside of him? No one can make me smile, except Jayden and Aiden. These two can make me laugh.
But I'm still thinking of what they----what did they mean?

And I want to slap myself after kung ma-figure out sa utak ko.

Was Rupert avoiding me because he was starting to like me?

Ohmy!

Dating Frost Fajardo | FinWhere stories live. Discover now