O SEN DEĞİLDİN (Atos Serisi : 3)

TEKLİF

Jessica kıpırdamadan karşısısın da ki adamı kontrol ediyordu. Pedro önünde ki sosu usulca salatasına döküp sevdiği kadına gülümsedi.

"Annenle beraber kurduğunuz planın üzerine yeni plan kurmadan senin karşına çıkmazdım meleğim"

Jessica alaycı bir gülümsemeyle peçeteye uzandı, bir iki saniye gecikmeyle eline dosyayı alıp ona doğru fırlattı.

"Güzel! Bundan sonra da yatak odamızı babamla beraber paylaşırsın!" Jessica hızlıca bir manevra yapıp sandalyesini itip ayrıldı masadan. Pedro kızın çıkışını seyrederken hala yemeğini yiyor bir yandan da Jessica'nın böyle bir tepki vereceğini düşünmüş gibi ikinci aşamasını bekledi. Jessica hala onun arkasından gelmeyen adama öfkesini merdivenlerin başında kustu.

"Ben gidiyorum!"

"Bu evden ayrılman için önce pasaportlarını bulman gerekiyor sevgilim" dedi Pedro. Jessica inanmayan gözlerle Pedro'ya baktı.

"Sana inanamıyorum! Gitmeyeyim diye pasaportlarımı mı aldın!"

"Aldım ve sen benden asla gidemezsin!" diye bağırdı adam. Jessica özenle yaptığı saçlarını çekiştirip öfkesini dışarıya attı.

"Senin her istediğin olabiliyor ama benim istediklerim olmuyor!"

Pedro başını hızlıca kıza doğru çevirdi.

"Senin istediğin olması için sözleşmede ki ilk maddenin yerine getirilmesi gerekiyor"

Çıldırma noktasındaydı, bu yaştan sonra annesinin hamile kalmadığı düşündükçe ölecek gibi hissediyordu.

"Ben kardeş istemiyorum!" diye bağırdı.

"Ama baban tekrar baba olmak istiyor" dedi Pedro. Jessica daha fazla bu saçmalığa dayanmayacaktı, ayağında ki topuklu ayakkabısını çıkarıp Pedro'nun kafasına doğru fırlattı. Pedro son anda ayakkabıdan kurtulmuşken onu öldürecek gibi bakan sevgilisine gülüyordu.

"Bence fazla tepki veriyorsun aşkım" dedi alayla.

"O sözleşmeni al sonsuza kadar sakla sevgilim! Çünkü bundan sonra o adımı sadece orada görebilirsin! Ben gidiyorum"

Jessica onurunu koruyarak asla arkasına bakmadan resti çekmişti. Sonunda Pedro'dan ayrılma olsa da o çocuğu istiyordu ve onu ikna etmesi için onu terk etmesi gerekiyorsa edecekti! Bavullarını ararken hala restini görüp görmediğinden emin olmayan sevdiği adamı bekliyordu genç kız. Pasaportları yoktu ve kimliği de. Öfkeyle kasaya bakıp kapağını öfkeyle kapattı. Her şeyi hesaplamış olmalıydı. Öfkeyle büyük siyah terkeklekli bavulu çıkardı ve eline ne geliyorsa içine attı. Yarına kadar bir otel de kalabilirdi, en azından pasaport işini halledene kadar ondan uzak durmalıydı.

"Hiçbir yere gitmiyorsun Jessica!" dedi adam arkasında öfkeyle.

"Gidiyorum!" dedi kız aynı öfkeyle. Pedro kızın kolundan tutup kendisine doğru çekti. Jessica sert göğüs kaslarından zorlukla ayrılırken hala ona öfkeli olan adama aynı şiddetle karşılık veriyordu.

"Benden baba olmaz Jessica!" dedi öfkeyle.

"Ben senden dünyanın en mükemmel babası olmanı beklemiyorum ki! Onu benim kadar sevsen yeter!" dedi genç kız.

"Anlamıyorsun" dedi adam. Jessica son çare adamın üzerinde ki gömleğine sarıldı. Pedro gözlerine bakan yeşil gözlerden kendisini alamıyordu. Konuşurken asla sesini yükseltmeyen sevgilisi son birkaç gündür ona sesini oldukça sık yükseltmişti. Onun bu yırtıcı ve arzulu haline hayrandı ama istediklerini ona veremezdi.