O SEN DEĞİLDİN (Atos Serisi : 3)

ANNE

Kolundan alınan üç tüp kana doğru bir bakış attı. Jessica hemen yanındaydı, elini sımsıkı tutuyordu.

"Sonuçlar ne zaman çıkar?" dedi Pedro sakin bir şekilde. Anne ve babasının kapı önünde heyecanla onu izlediklerini görebiliyordu. Bir ailenin onu takip etmesine alışkın değildi. 30 yaşına kadar asla aileyi bilmeyen ruhu aile kavramında çarpılmış gibi oluyordu.

"2 hafta" dedi beyaz önlüklü hemşire. Pedro solunda kalan adama doğru bir bakış attı. İtalya'nın en lüks hastanesinde iki hafta için bekleyecek değildi.

"Sadece bir hafta doktor, sırayı atlatıyorsan atlat öne çek raporu."

Doktor ara giren önemli insanların endişesinde bizzat adamla ilgilenmişti. Hemşirelerin kolaylıkla halledeceği işi bile dikkatle incelemişti.

"Elbette ki Bay Ivanov"

"Güzel, uygun donör olmazsam ne olacak?"

Sara abisini tekerlik sandalyenin üzerinde seyrediyordu. Onun bu kadar hızlı dönüş yapmasına ve ona yardım etmek istemesine hayran kalmıştı.

"Sara hanımın için uygun donör bulmamız uzun sürebilir, İtalya da ki bütün donör bankalarında uyuşma görünmüyor "

"Yani?" dedi Pedro kolunu öfkeyle katlanmış yerini çözerken. Doktor araya girmeye çalıştıkça batıyordu.

"Bu işlerde sabırlı olmalısınız ve tabi yurt dışında ki bankalar için imkanınız varsa-"

"Var, sen sadece uygun donörü bul. Bu kız iyileşmeli doktor, beni anladın?"

"Anlıyorum sonuçta kardeşiniz" dedi doktor, Pedro adamın son söylediğiyle biraz geri çekilip bakışlarını küçük kıza doğru kaydırdı. Ona benzemeyen küçük kız heyecanla bakıyordu.

"Evet" dedi Pedro ağır ağır.

"Kardeşim, o benim küçük kız kardeşim.."

Jessica kocaman gülümsemesini bahşettiğinde Pedro'nun ailesinin de gülümsediğini hatta annesinin heyecandan nefesini tuttuğunu bile görmüştü. Pedro hastaneden çıkarken yaşlı adamın elinden tekerlekli sandalyeyi aldı ve kendisi kullanmaya başladı. Sara onun için çabalayan ve yardım eden abisine teşekkür ederken gülüyordu.

"Karnın acıktı mı?" dedi aniden Pedro.

"Aç değilim abi" dedi Sara heyecanla.

"Çok zayıflamışsın, biraz yemen lazım." Diye devam etti Pedro, Jessica Esta'nın koluna girmiş yürüyor Mio'nun onlar için ayarladığı üç korumada peşlerindeydi.

"Daha fazlası var mı?" dedi endişeyle Esta. Jessica korumalara bakan kadını rahatlatmak için gülümsedi.

"Onlar sadece yardım etmek için bizimleler, endişelenme lütfen"

"Oğlumla ilgili bilmediğimiz o kadar çok şey var ki.." dedi kederli bir şekilde.

"Benim de bilmediklerim var, öğrenmek için sadece zamana ihtiyacımızı var" diye devam etti genç kız. Esta kızın elini sımsıkı tutup bıraktı ve gülümsedi.

"Seni bulduğu için o kadar mutluyum ki.."

"Aslında ben onu buldum" dedi Jessica gülümseyerek.

Korumalardan en kısa boylusu siyah arabanın kapısını açarken Pedro küçük kızı kucağına alıp araca bindirdi. Esta ve Jessica böyle bir şey beklemedikleri için solukları kesilmiş vaziyette Pedro'yu inceliyorlardı.

"Siz diğer araca" dedi Pedro korumalara doğru. Paulo ömrü boyunca çalıştığı paranın miktarından fazla olan araca baktı bir süre.

"İki araca gerek yoktu evlat" dedi endişeyle.