Tutku Meyvesi | Taşıyıcı Anne Serisi 1 ღBİTTİღ

❦ Tutku Meyvesi | ALINTI + ÖNERİ

YAZAR NOTU: Arkadaşlar, öncelikle sizi çok azıcık üzecek bir haber vermek istiyorum, sonra duyunca "Aaa noldu birdenbire" dememeniz için. Tutku Meyvesi, 16. Bölümde sezon finaline giriyor. Yani tam olarak bir final söz konusu değil, hikâye devam edecek zira yeni başladı olaylar, siz de biliyorsunuz. Ancak bu sezon finalini küçük bir ara olarak düşünebilirsiniz, hani dizilerde olur ya küçük bir tatil. Bunun da sebebi tam olarak şu, kafamda oturmayan bazı şeyler var. Onları kağıda döküp kurgu ve olay örgüsü planını sağlam yapmalıyım. Bu yüzden de biraz zamana ihtiyacım var. Buna anlayış göstereceğinizi umarak teşekkür ediyorum. Zaten öyle tahmin ettiğiniz gibi çoook uzun bir ara olmayacak ancak hikâyenin sevenleri olarak elbette özleyeceksinizdir. Sizleri seviyorum ve anlayışınıza çok teşekkür ediyorum. 🙏🌸

*

"Her şey b-başlamadan bitti."

Tuna'nın söylediğinden tek kelime anlayamayan Berkan "Ne?" diye sordu yalnızca. Ne başlamadan bitmişti, neler olmuştu? Neden böyle bir cümle kurmuştu? Söyledikleri bir sarhoşun saçmalıkları mıydı yoksa yaşadıklarına dair birer ipucu muydu? Anlamak güçtü.

"Nağme... Beni t-terk etti. B-Benim yüzümden. Benim ap-ptallığım yüzünden."

Konuyu az çok anlayan adam dostunu kolundan hafifçe çekiştirdi. "Tamam hadi gidiyoruz. Sonra konuşuruz bunları." İki kelimeyi bir araya getiremeyecek durumdayken bile bu kızı sayıklıyordu ya, fena hâlde şaşıyordu Berkan. Aralarında ne geçmişti de kız bunu terk etmişti? Tuna nasıl bu hâle gelmişti? Nasıl bu kadar kaptırmıştı şu kıza kendini? Hepsi birer soru işaretiydi. Ancak arkadaşının bu kıza fena tutulduğu tüm soru işaretlerinin arasında neon ışıklar gibi parlayan tek gerçekti galiba. Çünkü uzun süredir Tuna'yı ilk defa böyle görüyordu ve karşısında gördüğü enkaz hiç de hoşuna gitmemişti.

*

Bu hikâyemi beğeniyle okuyanlar için farklı bir kurgu daha öneriyorum. Beklenmedik sonlara hazır olun. :)

"Küçükken hep merak ederdim, gökkuşağında niçin siyah ve beyaz renkleri yok diye. Hep rengârenkti. Işıl ışıl... Ulaşılamayacak kadar pırıltılı ve sahici olamayacak kadar mükemmel...

Peki, ya yanılıyorsam? Ya gerçekten bizleri bekleyen beyaz atlı prensler ya da pembe düşler bir yerlerde varsa?"

Hikâye Adı: GÖKKUŞAĞI GRİSİ

Kullanıcı Adım: -BuzlarKralicesi

Göz atacak olanlara keyifli okumalar dilerim.