" ပန္​း​ေလးတစ္​ပြင္​့ ျဖစ္​ခဲ့သည္​ " [ Zaw × Uni ]

အပိုင္း ( ၄ )

" ဖမ္းမိတာကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္၊ ေသနတ္ကို က်ည္မေဖာက္ေပးရင္ အရမ္းကို ေက်းဇူးတင္မိမွာပဲ.. မဟုတ္ရင္ အစီရင္ခံစာကို ဖီလီဖာလာ ဖီလီဖာလာ ေရးတင္ေနရဦးမယ္.. "

Yibo နဲ႔အတူ ေကာ္ရစ္တာတစ္ေလ်ွာက္ ပတ္စစ္ေဆးေနရင္း Lu Han က သတိေပးေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသားေကာင္ေလးကို ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္ထားဆဲရွိတဲ့ Xiao Zhan က ဟက္ခနဲ ရယ္လိုက္တယ္၊

" ငါတို႔ေခါင္းေဆာင္က ငါ့ကို မတားလို႔႔,လို႔ ေျပာလိုက္မယ္ေလ၊ မေကာင္းဘူးလား.. "

နားထဲ၀င္လာတဲ့ အေျဖေၾကာင့္ Lu Han မ်က္နွာက ရႈံ႕မဲ့သြားေပမဲ့ ေလွကားဘက္ကေနတစ္ဆင့္ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသူ၊ သံသယရွိသူ ရွိ,မရွိ အေသအခ်ာ စစ္ေဆးေနတဲ့ Yibo ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက ၿပံဳးရိပ္သန္းသြားတယ္၊

" အခု ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာလားခင္ဗ်ာ "

" မဟုတ္ပါဘူး၊ တရားခံကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာပါ "

Xiao Zhan ရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ ေက်ာင္းသားေကာင္ေလးက သူ႔ခါးၾကားထဲက ဓားေျမႇာင္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ရုတ္တရက္တိုက္ခိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေကာင္ေလးထက္ ပိုၿပီးလ်င္ျမန္တဲ့ Xiao Zhan က လွလွပပေလး ေရွာင္ထြက္နိုင္လိုက္ၿပီး ဓားကိုဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ေကာက္၀တ္ကို ေသနတ္ဒင္နဲ႔ ထုခ်လိုက္တယ္၊ ညာဘက္ဒူးဆစ္ကို ျဖတ္ကန္လိုက္ၿပီး နာက်င္လြန္းလို႔ ဒူးေထာက္က်သြားတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕လက္က ေသခ်ာဖမ္းမဆုတ္နိုင္ေတာ့တဲ့ ဓားေျမႇာင္ကို ဖ်တ္ခနဲ ဆြဲလုလိုက္တယ္။

အျဖစ္အပ်က္က ျမန္လြန္းလို႔ အတန္းထဲက ေက်ာင္းသားအားလံုး အံ့အားသင့္မွင္သက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေခြၽးေတာင္မထြက္လိုက္တဲ့  Xiao Zhan က သူ႔ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္က်သြားတဲ့ ေကာင္ေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း သူ႔လက္ထဲက ဓားေျမႇာင္ကို စစ္ေဆးလိုက္တယ္၊

" ဘာေတြထူးျခားလဲ.. Victor "

" ၁၈ ၁၉ နွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးပါ၊ အသားျဖဴၿပီး မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္း မ်က္နွာက်ေလးေထာင့္ပံုနဲ႔ ဘယ္ဘက္လက္ေကာက္၀တ္မွာ ၾကယ္ပံုတက္တူးရွိပါတယ္၊ သူသံုးတဲ့ ဓားေျမႇာင္မွာ ကိုရီးယားစာလံုးထြင္းထားတယ္။