You're mine || Suga || (BARDZO) WOLNO PISANE

9

Dzień szkolny w końcu się zakończył. Mimo, że ciągnął się niemiłosiernie, to i tak cieszyłaś się, że możesz w końcu opuścić to miejsce. Standardowo po wyjściu z klasy wyciągnęłaś z plecaka swój telefon oraz słuchawki, po czym podpięłaś je do urządzenia. Jedną słuchawkę dałaś sobie do ucha, po czym włączyłaś swoją ulubioną playlistę i ruszyłaś w stronę wyjścia ze szkoły. Do szafki nic dzisiaj nie dawałaś, więc tym bardziej się cieszyłaś, że szybciej opuścisz to miejsce.

Po niedługiej chwili już całkowicie opuściłaś budynek, po czym szybkim krokiem ruszyłaś w stronę swojego domu. Z lekkim mimo wszystko uśmiechem na ustach przemierzałaś ulicę wiecznie zaludnionego Seulu, przy okazji wsłuchując się w swoje ulubione piosenki, tym razem nie koreańskich zespołów.

Można powiedzieć, że muzyka działała na ciebie bardzo kojąco i dzięki niej potrafiłaś szybko zapomnieć o wszystkim. Byłaś z nią związana praktycznie od dziecka - w twoim domu codziennie leciały jakieś piosenki, przez co coraz bardziej mogłaś zapoznać się ze światem muzyki i poznawać coraz to nowsze gatunki, utwory czy wykonawców. Często też przez to, jak nikt nie patrzył oczywiście, dawałaś się ponieść danej piosence i pozwalałaś sobie na całkowite wczucie się w utwór. Wygłupiałaś się przy nim czy nawet tworzyłaś własne układy, których nigdy nie miałaś zamiaru pokazywać komukolwiek.

Nim się spostrzegłaś już stałaś pod swoim domem, po chwili sięgając do jednej z kieszeni swojego plecaka i szukając kluczy. Oczywiście nie mogło się obejść bez kilkuminutowej walki z nimi, jednak kto by się tym przejmował. Ważne, że udało ci się je w końcu znaleźć, wyciągnąć i wybrać odpowiedni klucz, aby otworzyć zamek w drzwiach.

Zaraz po wejściu zdjęłaś swoje trampki i ruszyłaś w głąb mieszkanka. Patrzyłaś jeszcze w stronę kuchni czy salonu, aby zobaczyć czy ktoś z twoich rodziców przypadkiem nie wrócił wcześniej, jednak jak się okazało - byłaś sama.

Chwilę później znalazłaś się już w swoim pokoju, standardowo rzucając plecak w kąt, telefon i słuchawki kładąc na łóżko i od razu zdejmując mundurek z siebie. Rzuciłaś go niedbale na krzesło, po czym podeszłaś do szafy i wyciągnęłaś z niej spodnie dresowe i jakąś luźną koszulkę, w końcu ma ci być wygodnie, czyż nie? Dodatkowo jeszcze związałaś włosy w jakiegoś niedbałego koka i wyszłaś z pokoju, w celu zrobienia sobie czegoś na szybko do jedzenia.

Nikogo nie zdziwi fakt tego, że momentami nie chce się nam rozmyślać nad tym, co możemy przyrządzić i stawiamy na łatwiznę. W twoim wypadku było to postawienie na zwykłą zupkę instant. Raz na jakiś czas można, dobra?

Przygotowanie nie zajęło ci zbyt wiele czasu. Wstawienie wody na herbatę, chwile odczekanie, zalanie kubka do wyznaczonej lini, odczekanie trzech minut, odlanie wody, dodanie sosu i gotowe. Wzięłaś jeszcze tylko pałeczki i po chwili już znalazłaś się w salonie, włączając telewizję.

^^

¡NIESPRAWDZONY!