ထိုေန႕ညက ကြၽန္မတို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ခဏနား ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ညစာစားရန္ အျပင္ထြက္ၾကေလသည္။
ကြၽန္မ - " ဟင္... ညီမေလး ေရမခ်ိဳးဘူးလား..."
သန႔္ - " ျပန္ေရာက္မွခ်ိဳးမယ္... အသန႔္ေလးက ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ေျခပစ္လက္ပစ္နားလိုက္ရမွ ေက်နပ္တာ... အခုခ်ိဳးသြားလည္း ျပန္ေရာက္ရင္ ထပ္ခ်ိဳးခ်င္ေနဦးမွာ... အဲ့ လိုေတြ ဇီဇာေၾကာင္တာရယ္..."
ကြၽန္မ - " ဗိုက္ဆာေနၿပီလား...အန္တီျမတို႔ကလည္း မၿပီးၾကေသးဘူး..."
သန႔္ - " အဲ့အပ်ိဳႀကီးက အဲ့အတိုင္းပဲ... ေမနဲ႕ အန္တီျမအစ္မက သူငယ္ခ်င္းေလ... အရင္ကတည္းက တစ္ခုခုဆို အၿမဲ သူ႕ပဲ ေစာင့္ေနရတာ...မမ ဗိုက္ဆာေနလို႔လား... မုန႔္စားမလား... အသန႔္ေလးမွာ မုန႔္ေတြပါတယ္ အေပၚတက္ယူေပးမယ္ေလ..."
ကြၽန္မ - " ရတယ္ ညီမေလး... မႀကီးက ထမင္းေစာေစာ စားတတ္လို႔... ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို စားေနက်မို႔ ဗိုက္ေတာ့ မဆာေသးပါဘူး..."
ထိုေန႕ညက ကြၽန္မတို႔ တုတ္တုတ္(သုံးဘီးဆိုင္ကယ္) နာရီျဖတ္ျဖင့္ စင္းလုံး ငွါးကာ ထားဝယ္ၿမိဳ႕ထဲ လည္ၾကေလသည္။ သန႔္က ညာဘက္ျခမ္း ထိပ္ဆုံးမွာထိုင္၍ ကြၽန္မက သန႔္ေဘးမွာထိုင္သည္။
ကားတစ္ခ်က္ ဘရိတ္အုပ္လိုက္ရာ ကြၽန္မက သန႔္၏ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေရာက္သြားကာ ေၾကာက္လန႔္၍ သန႔္အား ဖက္ထားမိေလသည္။ သန႔္ကလည္း ကြၽန္မပုခုံးကို ျပန္ဖက္ထားကာ ေခါင္းကိုခပ္ဖြဖြ ပုတ္ေလသည္။
သန႔္ - " ကေလးမဟုတ္ သူငယ္မဟုတ္ ေၾကာက္တတ္လိုက္တာ..."
ကြၽန္မ - " အို... ညီမေလး ကလည္း အသက္ႀကီးေတာ့ေရာ မေၾကာက္တတ္ရေတာ့ဘူးလား... "
သန႔္ - အခုေရာ ေၾကာက္ေနေသးလား... မေၾကာက္ေတာ့ရင္လည္း လႊတ္ေတာ့..."
ကြၽန္မလည္း ထိုအခါမွ ရွက္ရွက္ျဖင့္ လႊတ္လိုက္မိသည္။
ကြၽန္မတို႔ ထမင္းစားၿပီးေသာ္ ညေဈးတန္း ေလွ်ာက္ၾကေလသည္။
ကြၽန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း လက္ခ်င္းတြဲ၍ ေလွ်ာက္လာရာ အန္တီျမတို႔ႏွင့္ လူစုကြဲသြားေလေတာ့သည္။
YOU ARE READING
The Rope (Own Creation)
Teen FictionAs my own style, I rated this story as 13 yrs old & above. (Zawgyi) တခ်ိဳ႕ေသာ ၾကိဳးေတြက မထံုးႏိုင္ေပမယ့္လည္း ႐ုန္းႏိုင္ခဲတယ္ေလ... Summary အလြန္ထက္ျမက္တဲ့ သန့္ၾကယ္စင္ဆိုေသာ မိန္းကေလး ရည္းစားေဟာင္းႏွင့္ ျပႆနာတက္ကာ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ခရီးထြက္လာရင္း သႏၱာ...
