ကျွန်မတို့ ဘုန်းကြီးကျောင်း ပတ်ဝန်းကျင်၌ မနက်စာစားရန် နေရာလိုက်ရှာ ကြလေသည်။ သန့်နှင့် အန်တီမြ၊ သန့်ဘေး၌ထိုင်သည့်အန်တီ(အန်တီစိန်)၊ ကျွန်မဘေး၌ထိုင်သောအန်တီ(အန်တီအေး) တို့က အတူတူ လက်ဝဲဘက်သို့ ထွက်သွားလေ၏။
အန်တီမြက သန့်အား စကားလှမ်းပြောရင်း ဘုန်းကြီးကျောင်း မုခ်ဝ၌ ရပ်နေသော ကျွန်မကို မြင်ကာ လှမ်းခေါ်လေသည်။
အန်တီမြ - " ဆရာမလေး ကျွန်မတို့ ဟိုဘက်နား မနက်စာ သွားစားမလို့ အတူလိုက်ခဲ့ပါလား "
ကျွန်မက ပြုံးပြ၍
ကျွန်မ - " ဟုတ်ကဲ့... အန်တီ..."
ကျွန်မတို့ လျှောက်လာခဲ့၍ မကြာမီ လမ်းချိုးတစ်ခု၏ ထိပ်တွင် မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်လေး တစ်ဆိုင်တွေ့လေသည်။
ကျွန်မတို့က မုန့်ဟင်းခါးမှာကာ စားကြသော်လည်း သန့်က ကော်ဖီနှင့် မုန့်ဟင်းခါးထဲထည့်သည့် ဘူးသီးကြော်နှင့် ပဲကြော်ကိုသာ စားလေသည်။
အန်တီမြ - " ဟယ်... သမီးကို မေ့ပြီး မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်ထိုင်လိုက်တာ အန်တီ့ကို မပြောဘူး... လက်ဘက်ရည်ဆိုင် ရှာထိုင်မှာပေါ့..."
သန့် - " မဟုတ်တာပဲ... အသန့်လေးက မကြိုက်လို့ မစားရုံသက်သက်ပဲကို..."
အန်တီမြ - " အခုက စားစရာနည်းသွားတာပေါ့... "
သန့် - " မဟုတ်တာပဲ... အသန့်လေးက ဒီအတိုင်းလည်း မနက်စာ သိပ်မစားဖြစ်ဘူးရယ်... ပြီးတော့ မုန့်တွေလည်း ပါသေးတယ် ကားပေါ်စားလို့ရတယ်..."
အန်တီစိန် - " ဟင်... သမီး သန့်က ကားပေါ်တုန်းက ပြောတော့ မြောင်းမြသူဆို... မုန့်ဟင်းခါး မကြိုက်ဘူးတဲ့ အံ့သြပါရဲ့..."
သန့် - " အသန့်လေးက မြောင်းမြမှာမွေးပေမယ့် ဖေတို့ မေတို့က မိတ္ထီလာဇာတိလေ... အသန့်လေးက အဲ့ဒါကြောင့် အညာသူဆန်တယ်... ခုမှတော်သွားတာ ငယ်ငယ်တုန်းကဆို လေသံကအစ အညာလေသံ... ခုထိလည်း အညာလေသံပေါက်ပါသေးတယ်..."
သန့်က ပြောရင်း ရယ်လိုက်လေသည်။
ကျွန်မတို့ မနက် ကိုးနာရီခန့်တွင် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှ စတင်ထွက်ခဲ့ကြလေသည်။
YOU ARE READING
The Rope (Own Creation)
Teen FictionAs my own style, I rated this story as 13 yrs old & above. (Zawgyi) တခ်ိဳ႕ေသာ ၾကိဳးေတြက မထံုးႏိုင္ေပမယ့္လည္း ႐ုန္းႏိုင္ခဲတယ္ေလ... Summary အလြန္ထက္ျမက္တဲ့ သန့္ၾကယ္စင္ဆိုေသာ မိန္းကေလး ရည္းစားေဟာင္းႏွင့္ ျပႆနာတက္ကာ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ခရီးထြက္လာရင္း သႏၱာ...
Part 1 (Unicode)
Start from the beginning
