Mind Games 3 : Lies

Μια όμορφη μέρα #Not

"Ειλικρινά ακόμα να το χωνέψω πως βρισκόμαστε σε ένα τέτοιο σπίτι!" Η Σκάρλετ ήταν ενθουσιασμένη από τη πρώτη στιγμή μα βλέποντας πως η Ιζαμπέλ αντιδρούσε χαλαρά της φαινόταν περίεργο

"Καλό είναι..."

"Μόνο Καλό.;;Τα αγόρια έφυγαν και είμαστε μόνες σε ενα διαμέρισμα χιλιάδων δολαρίων! Ο δικός σου πρέπει να έχει πολύ χρήμα! Αλλά κι αυτός ο φίλος του.... Μμμμμμ σκέτη γλυκά είναι! Λίγο μουντρουχος βέβαια και σοβαρός συνεχώς αλλά που θα πάει...."

"Σκάρλετ δε νομίζω ο Τζέικ να έχει τέτοιες βλέψεις. Δεν έδειξε κάποιο σημάδι και..."

"Ωωω έλα τώρα! Δύο γυναίκες εμείς, δύο άντρες αυτοί... Δε γίνεται να είστε το μοναδικό ζευγάρι! Εκτός αυτού φιλενάδα ο τύπος τα σπάει... Λίγο παραπάνω να χαμογελούσε μόνο..."

"Έχει κι αυτός τα δικα του. Κι εγώ μη νομίζεις, τώρα τον γνώρισα. Ξέρεις πολύ καλά πως η σχέση μου με τον Λογκαν δεν μετράει ούτε μήνα..."

"Ήταν όμως έρωτας κεραυνοβολος...." αποκρίθηκε η Σκάρλετ και έλιωσε στο καναπέ χαμογελαστή

"Έλα άστα αυτά τώρα... Σήκω να φτιάξουμε κάτι για φαγητό. Είμαστε τυχερές που έσπασαν όλα τα υδραυλικά στη σχολή και θα κλείσει μια εβδομάδα. Έκατσε κουτί με τη μετακόμιση. Εκτός αυτού το βράδυ θα βγω με το Λογκαν και ...."

"Και θα μείνω μόνη με το μωρό;;;;" Η Σκάρλετ ανασηκωθηκε ξαφνικά και η Ιζαμπέλ κούνησε απελπισμένα το κεφάλι της

"Μόνο αυτο έχεις στο μυαλό σου παιδί μου;;; ξέχασες ότι ήρθαν οι γονείς μου; Θα πάμε απλά να τους δω. Ίσως έρθει και ο Τζέικ μαζί..." Η Ιζαμπέλ προσπαθούσε να βρει διάφορες δικαιολογίες λόγο του ότι η Σκάρλετ δεν είχε ιδέα για τη πραγματικότητα μα κατάλαβε πως αυτό που είπε ήταν άστοχο και αδικαιολόγητο

"Άντε καλά... Ο Λογκαν να έρθει. Ο Τζέικ ως προ τι ομως;"

"Ναι... Δίκιο έχεις. Λοιπόν έλα τώρα να μαγειρέψουμε για να υπάρχει κάτι για να φας το βράδυ και μετά έχω να ετοιμαστώ...."

****

Μπήκε μέσα στην αίθουσα και ανατρίχιασε. Το βλέμμα του έπεσε απευθείας στο ξύλινο κάδρο που βρισκόταν στο τοίχο...

"Los Reyes...." Ο Κάσιεν δεν πίστευε ποτέ πως θα έμπαινε ξανά στη τραπεζαρία. Πόσο μάλλον έπειτα από τόσα χρόνια.

"Εκεί θα κάτσεις αδερφέ;" Ο Ίαν σηκώθηκε από τη θέση του και τράβηξε την διπλανή καρέκλα... ακόμα δεν είχαν κατέβει οι υπόλοιποι και βρίσκοντας μόνο τον Ίαν πλησίασε και κάθισε δίπλα του.