Την επόμενη μέρα

"Τι εννοείς δε γύρισε σπίτι;" ένας τρομαγμένος Κάσιεν βρισκόταν έξω ακριβώς από τη πόρτα της εστίας κοιτάζοντας τη συγκάτοικο της κόρης του γεμάτος φόβο.

"Σας είπα... Βγήκαμε και εγώ έφυγα τελικά πιο νωρίς. Μου είχε πει ότι θα ερχόσασταν σήμερα αλλά δεν ξέρω κάτι παραπάνω...Μην ανησυχείτε... Ίσως απλά..."

"Τι ίσως απλά ρε κορίτσι μου με κοροϊδεύεις;"

"Λυπάμαι κύριε Σαραντον αλλά δεν ξέρω τι άλλο να σας πω..."

"Δε νομίζω πως χρειάζεται να πεις εσύ κάτι..." ακούστηκε μια παλιά γνώριμη φωνή από πίσω και γυρίζοντας είδε το  Λαντον να στέκεται στο τέλος του διαδρόμου. Αμέσως η καρδιά του πεταρισε στο στήθος. Έτρεξε σαν το θηρίο αδιαφορώντας για όλους και για όλα και πιάνοντας τον , τον ταρακούνησε

"ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ;"

"Ώραια επανασύνδεση..." απάντησε ο Λαντον σοβαρός και τινάζοντας τα χέρια του τον αγριοκοιταξε. "Δε θα γίνουμε θέαμα. Πάμε έξω!" Είπε και βγήκε . Ο Κάσιεν έτρεξε ξοπίσω του ώσπου έφτασαν στο πάρκινγκ.

"ΛΑΝΤΟΝ ΕΝΑ ΑΚΌΜΑ ΒΉΜΑ ΝΑ ΚΆΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΨΑ! ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΛΑ! ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ ΔΕ ΘΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΩ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ!" Ο Λαντον άκουσε τον ήχο από το όπλο και χαμογέλασε. Γύρισε και τον κοίταξε

"Βλέπεις όλες αυτές τις άσπρες τρίχες; Τις έχω από τα τριάντα μου... Ξέρεις γιατί; ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΜΕ ΈΒΑΛΕ ΝΑ ΟΡΚΙΣΤΩ ΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ! ΒΆΛΕ ΛΟΙΠΌΝ ΣΤΟ ΚΩΛΟ ΣΟΥ ΑΥΤΌ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ΚΙ ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΌΡΗ ΣΟΥ, ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΣΚΑΣΜΌ, ΚΌΨΕ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΜΠΕΣ ΣΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΈΝΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΟ!" Τον απείλησε ευθέως και ο Κάσιεν ηττημένος έβαλε το όπλο στη τσέπη

"Ζει; μόνο αυτό πες μου..." ρώτησε κάνοντας χιλιάδες μακαβριες σκέψεις. Δεν τον ένοιαζε που ο Λαντον για κάποιο λόγο τον εντόπισε, ούτε φυσικά το τρόπο που το έκανε. Μέσα στο μυαλό του Κάσιεν υπήρχε μόνο το γεγονός πως ανακάλυψαν πως ήταν κόρη του και επηρεασμένος από τα λόγια της Βαλερια, θεωρούσε πως της είχαν κάνει κακό.

"Να είσαι σίγουρος, πως κανένας δε πρόκειται ποτέ να πειράξει μια τρίχα από τα μαλλιά της... Όχι φυσικά γιατί φοβούνται εσένα...." Ο Κάσιεν εσμιξε τα φρύδια "αλλά γιατί φοβούνται το Λογκαν ... Κι αν δεν ξέρεις ποιος είναι ο Λογκαν, που πολύ αμφιβάλλω, είναι ο γιος τους... Βλέπεις Κάσιεν, η μοίρα καμία φορά μας παίζει άσχημα παιχνίδια... Την έφερε και από ότι έμαθα δεν σταμάτησε να την οδηγεί κοντά του. Ίσως είναι σημάδι, ίσως πάλι είναι η καταστροφή... ότι κι αν είναι, όσο αναπνέει ο Λογκαν να είσαι σίγουρος πως είναι ασφαλής. Και τώρα μπες στο αμάξι! Έχουμε να λογαριαστουμε!"

Mind Games 3 : Lies Where stories live. Discover now