O SEN DEĞİLDİN (Atos Serisi : 3)

TARÇINLI KURABİYE

"Paulo oğlumuz geldi. Bebeğimiz geri geldi."

"Pascal" dedi adam ağlayarak. Pedro onlara doğru gelen adama bir süre seyretti. Yaşlı adamın yüz siması onu anımsatıyordu. Paulo elini onun sırtında gezindirip hemen ardından onun saçlarını okşamıştı.

"27 sene" dedi adam hüzünle.

"27 sene seni bekledik oğlum.." diye devam etti.

"Çok yorulduk sende yorulmuş olmalısın" diye devam etti Esta.

***

Onlar için hazırlanan akşam yemeğinde masada hemen hemen her şeyden azar da olsa vardı. Pedro Jessica'nın Esta'ya yardım ederken onunla küçük sohbetini dinliyor onu merakla inceleyen ikiliye bakmamaya çalışıyordu. Paulo ve Sara Pedro'nun üzerinden bakışlarını alamıyorlardı.

"Geleceğini biliyorduk" dedi Sara heyecanla. Soluk teninde ki kırmızılık Pedro'nun kızının hastalığının son evresinde olduğunun kanıtlamıştı. Peki neden hastanede değildi ki?

"Gelmeyecektim" dedi aniden. Paulo ağır ağır başını sallayıp güldü.

"Bir anda bizimle karşılaşmak senin içinde sorun olabilirdi elbette"

"Sadece sözünü güvendiğim bir kadın hikayemi yarım bırakmamamı söyledi."

Paulo Pedro'nun dilinde ki sürtmelerinden onun uzun zamandır İtalya da olmadığını anlıyordu. Evlerine gelen adamın söylediğine göre de oğulları Yunanistan da yaşıyordu.

"Konuşacak çok şey var evlat-" durdu bir anda yaşlı adam evlat derken boğazına düğümlenen şeyi geri yutup başını salladı.

"Yaşlı bir adama göre oldukça mükemmel bir hafızam vardır" dedi alaycı bir şekilde. Elini kafasına vururken küçük kız babasına gülüyordu.

"Ama tavuklara yem vermeyi unuttuğun için annemle sabah kavga ediyordun baba"

Yaşlı adam gülüp kızına doğru söylenirken Pedro baba kızı bir süre seyretti. Asla sahip olmadığı bir andı bu, hasta kız kardeşi belki fizikken ondan güçsüzdü ama ruhen kalbiyle dolu tertemiz anılara sahipti. Sırtında ki yara izleri bir anda ürperdiği için canını acıtmış yüzünü yere doğru eğmişti.

"Ah hadi başlayalım, bak senin küçükken en sevdiğin yemekten yaptım"

Pedro içinde yeşil şeylerin olduğuna emin olduğu çorbaya bir süre bakıp kadının heyecanla ona bakışı seyretti.

"Aç değilim" dedi Pedro. Jessica masanın altından elini kavrayıp lütfen der gibi başını sola çevirdi. Pedro kızın üzülmesine dayanamayıp bir kaşık çorbadan almaya çalıştı. Boğazına gelen eski bir tadın bıraktığı his eski ama hala yeni gibiydi. Bir süre bekleyip ikinci kaşığı aldığından yaşlı çift gülmeye başlamıştı.

"Annen bu çorbayı o kadar fazla yapardı ki artık yeşil suratla dolaşacağız diye korkardım" dedi adam gülerek.

Anne, aslında ne kadar hafif bir tek sözdü. Pedro için anlamı boş ama karşısında ki çift için önemli.

"Çorba güzel" dedi sadece, kadın heyecanla başını sallayıp sarımsaklı ekmekler önüne bıraktı.

"Bunlardan da al, yeni ısıttım. Jessica o kadar hızlı yemek yaptı ki o olmasaydı bu kadar kolay halledemezdim"

"Karın çok güzel" dedi Paulo. Pedro adama doğru kısacık bir bakış atıp sevdiği kadına döndü.

"O karım değil, ondan daha fazlası" diye devam etti. Jessica evlilik konusunda Pedro'nun düşüncelerini bilmese bile en azından çocuklar kadar nefret ettiğine emindi. Yaşlı kadın konuyu kapatmak için kıza doğru döndü.