Bettina Serina FORD SERIES 7 (COMPLETED)

KABANATA 7 - CHILD KISSING ABUSED

KABANATA 7
CHILD KISSING ABUSED

Rico

PINATAY KO NA ang makina ng sasakyan nang makarating kami sa harap ng bahay namin. Agad na bumaba si Daniella at Danilo mula sa likod kaya kay Bettina ako tumingin. Inalalayan siya ng dalawa sa pagbaba kaya napailing ako at napangiti na bumaba na rin.



"Ouch! My back," daing niya na napahawak sa likod.


"Bakit, Ate?" tanong ni Daniella.


"Ang sakit sa balakang ng upuan ng sasakyan," angal niya.


"Hindi ka lang sanay. At malambot naman yang upuan ng owner ko, leather pa ang takip ng upuan kaya wala kang magiging reklamo. Hindi kamukha ng kotse niyo 'yan, pero kaya naman niyang makipagsabayan sa ayos."


Umirap lang siya kaya natawa ako.. Napatingin siya sa paligid kaya naman ay nakaramdam ako ng hiya. Malinis naman ang buong paligid dahil laging naglilinis ng bakuran si Mama kaya wala siyang masasabi. Pinapasok ko na sila sa loob at sumunod ako.


"Mama! Mama!" sigaw ng dalawa habang hatak-hatak si Bettina sa loob. Humalukipkip ako at sumandal sa pinto.


"Ano bang sinisigaw niyo at tila hindi kayo makapaghintay?"


Tumingin ako kay Mama na lumabas ng kusina at napahinto siya nang makita si Bettina. Napangiti ako at tumingin kay Bettina na nililibot ang tingin ang loob ng bahay habang nakaupo siya sa sofa nang paupuin siya ng dalawa na nakatabi sa kaniya.


Lumapit ako kay Mama at bumeso bago siya akbayan.


"Totoo ba ang nakikita ko? Narito ang batang babae na may commercial sa TV?" tanong niya kaya natawa ako.


"Opo, Mama," sagot ko.


"Mama, kasama namin si Ate Bettina. Ang ganda-ganda niya sa personal 'di ba," tuwang-tuwa na sabi ni Daniella habang nakakapit sa braso ni Bettina.


"Oo nga. Napakaganda mo pala lalo sa personal, Hija,"


Pinaalis ni Mama si Danilo sa kabilang gilid ni Bettina at siya ang naupo. Napailing ako dahil agad na hinaplos ni Mama sa mukha si Bettina na kita ko ang pagkailang nito.


"Ang ganda din ng buhok mo. Maitim, straight, at napakaganda ng pagkahaba niya. Para kang manika, Hija."


"Ah-eh, I know that."


Napailing ako at napahawak sa bridge ng ilong ko bago lihim na napangiti dahil akala ko ay magpapakipot pa siya, pero talagang prangka at confident sa sarili.



"Mabuti naman at nagpunta ka rito sa amin. Gustong-gusto talaga kitang makilala dahil nagagandahan talaga ako sa'yo nang makita kita sa commercial."


"Me too. I'm glad to finally meet you," tugon ni Bettina.


"Ah, Daniella, Danilo, kumuha kayo ng meryenda dali," utos ni Mama sa dalawa na agad na tumayo, "Ikaw Dominic?" baling sa akin ni Mama kaya napaturo ako sa sarili ko.



"Mama, pupunta pa nga pala iyan si Kuya sa chief niya. 'Di ba, Kuya?" sabi ni Danilo.


"Ah, oo," sagot ko na wala sa sarili.


"Oh ganoon pala, bakit hindi ka pa bumalik na at baka naghihintay na ang chief niyo. Kami na ang bahala sa batang ito."



Parang sa tono ni Mama ay pinapalayas na ako at todo makaasikaso kay Maldita. Ayoko pa sanang umalis pero wala akong choice dahil kailangan nga pala ako ni Chief.


Tumingin ako sa relo ko at tumingin ako kay Bettina na nginingitian si Mama.


"Babalik din ho ako agad, Mama," sabi ko.


"Kahit tagalan mo, Anak."


Napailing ako at tumalikod na. Natawa ako at muling napailing. Ngayon ko lamang nakita si Mama na ganado sa bisita. At tuwang-tuwa talaga siya kay Maldita.



Pinaandar ko na ang owner ko at umalis na ako sa bahay. Nakalayo na ako sa bahay nang mapansin ko ang payong ni Bettina. Mamaya na lang, babalik naman ako agad. Inabot ko ito at tinabi dahil baka may kumuha habang wala ako sa owner. Mukhang pati sa payong ay mukhang mamahalin. At talagang mahilig siya sa kulay pink, ha.



Dumiretso na ako sa opisina kung saan ang pinaka-main ng police station namin. Agad na sumaludo ako sa mga kapwa ko pulis na nakasama ko rin noon sa pag-aaral nung pare-pareho pa kaming nagsisimula sa training.


Dito ay maraming alam ko na hindi ako gusto. Pero hindi ko na lamang pinapansin dahil ayoko ng gulo sa pagitan namin.


"Lieutenant General, kanina pa kayo hinihintay ni Chief General."


"Salamat, Osting," tinapik ko ang balikat ni SPO 4 Osting. Mataba ito at bilugan ang tiyan. Matakaw kasi. Pero mabait ito at nakasama ko rin sa training kaya kasundo ko.


Naglagda ako sa log book bilang guest. At pagkatapos ay tinungo ko na ang opisina ni Chief. Nakita ko ang kalalabas pa lang na si SPO3 Carpio. Nailipat siya muli rito sa main dahil nagpalipat siya. Alam ko ay dahil ayaw niya na makasama ako sa trabaho. Wala namang kaso iyon sa akin basta wag niya lang akong sisiraan.


Tumango ako rito. Hindi ako pinansin nito kaya napailing ako at kumatok bago binuksan ang pinto ng opisina ni Chief. Narinig ko na agad ang halakhakan sa loob nang buksan ko ang pinto.


Hindi lang si Chief ang nag-iisa. Nasa loob din si Konsehal Romulo habang nasa likod nito ang dalawang bodyguard.


Humarap ako kay Chief at inalis ko ang sumbrero ko bilang lieutenant general bago ako sumaludo sa kaniya. Tumayo siya at sumaludo din bilang pagtugon sa akin.


"Mabuti at narito ka na, Lieutenant General Esquivar. Narito si Konsehal Romulo."


"Nice meeting you again, Konsehal,"


Tumayo ito at naglahad ng kamay kaya nakipagkamay ako.


"Oh, maupo na kayo at nang makapag-usap tayong tatlo ng maayos."


Naupo ako sa kabilang upuan sa harap ng table ni Chief kaya magkaharap kami ni Konsehal.



"Hangang-hanga si Konsehal sa'yo dahil sa pagligtas mo sa kaniyang buhay. At dahil sa bilis mo sa pag-aksyon ay gagawaran kita ng panibagong parangal."


"Chief--"


"Deputy Director General o Lieutenant General Esquivar. Dahil sa iyong pagpapakita ng galing at dedikasyon sa trabaho ay niluluklok kita bilang Director General o General Esquivar ng iyong police station."


"Pero Chief," hindi ako makapaniwala na binigyan niya ako ng titulo na kalevel niya, "Hindi ho sapat ang ginawa ko para ibigay niyo agad sa akin ang ganoong titulo."



Ngumiti si Chief at umalis sa lamesa niya. Lumapit siya sa akin at tinapik ang balikat ko.


"Kaya mong pamunuan ngayon ang buong pulisya. Malapit na akong magretired, Esquivar. Kaya bago mangyari iyon ay gusto ko na ngayon pa lang ay ikaw na ang hahalili sa akin," aniya.


"Nalaman ko ang bawat kasong nareresolba mo. At galing mo sa paghuli sa mga kriminal. At talaga naman na nararapat sa'yo ang posisyong binigay sa'yo ni Chief," sabi ni Konsehal.


Hindi ko alam ang mararamdaman ko dahil sa binigay na bagong titulo sa akin ni Chief. Mas lalong sasama ang loob ng ibang may ayaw sa akin sa pulisya dahil sa titulong nakuha ko ngayon.


"Congratulations, General Esquivar," tumango ako kay konsehal, "At ang rason kaya ako narito ay nais ko sana na mahingi muli ang lingkod mo sa susunod na campaign program ko sa susunod pa naman na mga buwan bago ang election," dagdag niya.



"Handa naman po ako dahil tungkulin ko iyon, Konsehal."


Natawa siya at umiling. Napatingin ako sa isang bodyguard niyang maangas ang dating sa akin tila hindi gagawa ng maganda. Kanina ko pa napapansin ang ngisi nito sa akin. May nilapag ito sa lamesa ni Chief sa harap ko na itim na briefcase. Pagbukas ay bumungad ang maraming bugkos ng pera na puro isang libo.


"Anong ibig sabihin nito?" tanong ko at napakunot noo ako.



"Nais sana kitang kunin bilang personal na bodyguard ko hanggang sa matapos ang campaign at election. Ipinagpaalam na kita kay Chief at pumayag siya pero nasa sa iyo pa rin daw ang desisyon. Paunang bayad ko pa lang iyan, General Esquivar."



Umiling ako at sinara ang briefcase. Tumayo ako at napahinga ng malalim.


"Pasensya na ho, Konsehal. Pero meron ho akong tungkulin sa bayan at gagawin ko pa rin ang serbisyo ko sa inyo ng walang bayad. Pero hindi ko magagawa na maging bodyguard niyo gaya ng nais niyo, dahil ayoko ho na iwanan panandalian ang pagiging pulis," yumukod ako rito at humarap kay Chief, "Chief, mauna na po ako," tumango ito na kita ko ang panghihinayang sa kaniyang mukha. Sumaludo ako rito at tumalikod na.



"Congratulations, Lieutenant General--este General Esquivar na pala!"


Nagulat ako nang bumungad sa akin sila Osting. Pumalakpak sila kaya napahimas ako sa batok ko dahil nakakahiya sa kanila.


"General ka na, Pre," si Sergeant Vasquez. PO3 police officer.


"Salamat."


"Nagpapasikat ka lang naman para makuha talaga ang pinakamataas na ranggo."


Napatingin ako kay SPO3 Carpio na lumakad palapit sa akin.


"Anong ibig mong palabasin, ha? Ginagawa ko ang trabaho ko hindi para tumaas ang ranggo ko. Kung ikaw, iyan ang nasa isip mo, pwes, ibahin mo ako sa'yo."


Susuntukin sana niya ako pero agad akong nakailag at mahigpit na hinawakan ko ang braso niya bago dalhin sa likod niya para pilipitin.


"Mayabang ka talaga! Sisiguraduhin kong babagsak ka rin!" galit niyang sabi.



"Anong nangyayari rito?"


Binitawan ko si Carpio nang lumabas sa opisina niya si Chief Trinidad kasunod sila Konsehal.



"Pasensya na po, Chief. Aalis na po ako," tumango ito kaya tumalikod na ako na may seryosong bakas sa aking mukha.



Hindi ko alam kung bakit ganoon na lang ang galit sa akin ni Hadji Carpio. Noon pa lang na nagsisimula kami sa training ay pakiramdam ko ay nakikipagkompetensiya na siya sa akin.


Napailing ako at sumakay ng owner ko. Makauwi na nga lang at baka kung ano na ang ginagawa ng pamilya ko sa malditang iyon.


-


Bettina




Simple lang ang bahay nila Tanda pero malaki rin naman at malinis na malinis. Nakita ko rin na matalino pala si Tanda mula pa lang nang grade school siya. Dahil maraming nakasabit sa pader na trophy at medalya na puro pangalan niya ang nakalagay. Maging ang mga kapatid niya ay matalino rin. At organized din ang bawat pagkakaayos ng mga award nila at certificate.


"Hija, tingnan mo ito."


Nilapag ko ang baso na naglalaman ng milk. Ayoko kasi sa juice dahil mas preferred ko ang milk na nakasanayan kong inumin. Ibang-iba talaga ang ugali ng pamilya ni Tanda sa kaniya. Mababait naman pero si Tanda--gosh! Ubod ng sungit at sobrang nakakainis!


"Picture ito ni Dominic mula nang baby siya hanggang sa maging Lieutenant General na siya."


Napatango ako pero nagtataka ako dahil bakit kaya niya ipapakita sa akin ang larawan ni Tanda?


Binuklat niya ang unang pages ng album at nakita ko nga na baby pa lang sa simula si Dominic. In ferness ha, cute siya.



"Dito ay first born baby pa lang siya."


Nilipat niya sa isang page at sa one year old naman na siya. Naenganyo akong tingnan dahil ang cute ni Tanda sa mga baby pictures niya. Nang ilipat naman ni Mrs. Rosaly ang next page ng album ay napahagikhik ako nang makita na bungi sa picture si Tanda habang tila napipilitang ngumiti.


"Ito ang ayaw na ayaw ipakita ni Dominic kapag ilalabas ko itong album niya. Muntik na nga niyang sunugin dahil lagi ko na lang daw ipinapakita sa mga bisita ang larawan niyang ito."


"Pwede po bang maarbor? Please po.."


Ngumiti siya at tumango kaya lihim na napangisi ako dahil may pang-asar na ako kay Tanda oras na pahirapan niya ako. Kinuha ko ang binigay sa akin ni Mrs. Risaly na litrato ni Tanda. Natawa kami ni Mrs. Rosaly dahil nakakatawa talaga kapag  ang litrato niyang pilit na pilit na ngumiti habang bungi.


"Ingatan mo iyan, hija, 'yan lang kasi ang litrato ni Dominic na huling kuha ng papa niya."


Natigilan naman ako sa sinabi niya. Nakita ko na lumungkot siya kaya agad kong hinaplos ang likod niya.



"Bakit po? Nasaan nga po pala ang Papa niya?"


"Namatay ang Papa nila dahil sa ginawa niyang pagligtas sa babaeng nirirape noon nang tatlong lalake na hindi na namin nakilala. Dahil sa pagligtas ni Edmundo sa babae ay buhay niya ang naging kapalit," aniya at umiyak kaya naman ay binuksan ko ang sling bag ko at kinuha ang pink na panyo ko. Nagpunas ako ng nangingilid kong luha dahil nakakaiyak ang sinabi niya.



Natawa si Mrs. Rosaly kaya nagtaka ako. Napailing siya at nilipat ang page ng album.


"Bakit po?" tanong ko.


"Wala. Ah, heto yung high school na si Dominic."

Tiningnan ko ang litrato at napansin ko na photogenic si Dominic sa bawat litrato niya. Para siyang old high school boy student habang bagsak ang buhok niya na medyo mahaba ang unahan pero malinis naman ang magkabilang gilid ng gupit sa gilid ng tenga niya. Matangkad na siya nung high school pa lang siya. At mukha siyang seryoso sa bawat litrato.


"Mula nang mamatay si Edmundo ay naging seryoso si Dominic at sinabi niya sa akin na magiging pulis daw siya balang-araw para hanapin ang pumatay kay Edmundo. Highschool pa lang ay nagwoworking student na siya. Gusto ko nga sabihin sa kaniya na hindi niya obligasyon iyon at sabi ko ay mag-aral lamang siya at ako na ang bahala. Pero tila sinubok talaga kami ng tadhana dahil nagkaroon ako noon ng malubhang sakit kaya natanggal ako sa trabaho ko sa bangko.. Halos si Dominic na ang tumayo sa amin at naaawa ako sa anak ko dahil walang tigil sa trabaho makaraos lamang kami sa araw-araw. Pero talagang masipag siya at nag-aaral sa umaga tapos sa gabi ay nagtatrabaho. Hindi naman niya napapabayaan ang pag-aaral niya dahil lagi siyang may uwing medalya."


Natahimik ako at humanga kay Tanda. Siguro kaya siya masungit dahil na rin sa karanasan niya. Napanguso ako dahil ako ay wala man lang maipagmamalaki sa sarili ko. Anak nga ako ng mayaman, pero hindi naman ako magaling sa larangan ng patalinuhan.


"Nang magkolehiyo siya ay criminology ang kinuha niya. Alam mo ba na wala pang nagiging nobya ang anak ko?"


Ngumiti siya sa akin at hinaplos ang buhok ko na kanina pa niya ginagawa.


"Ah, NGSB po sya?"


"Anong NGSB?" natawa ako dahil hindi pala alam ni Mrs. Rosaly iyon.


"No girlfriend since birth po."


Natawa siya at tumango. Kaya pala ang sungit. Hindi pa pala nagmamahal si Tanda.



"Tita!"


Natigil kami sa pagtingin-tingin sa album nang marinig namin ang pamilyar na boses. Napatingin ako sa pinto at nakita ko ang babaeng nagtungo nung nakaraan sa police station.


"Tita, bakit narito po siya?" tanong niya. Umirap ako at tumingin sa album ni Tanda.


"Ah, sinama siya ng mga anak ko para makilala ko ng lubusan. Siya nga pala. Siya si Bettina. Bettina..." tumingin ako kay Mrs. Rosaly at ngumiti siya sa akin, "Siya si Mariz: matagal nang kapitbahay namin."


"I know her, Mrs. Rosaly. I met her in the police station," ani ko at tumingin muli sa album.


"Ah, Tita, may dala po pala akong meryenda. Marami po kasi akong nilutong palabok sa restaurant. Pinag-uwi ko po kayo para kainin natin."


Tumayo si Mrs. Rosaly kaya tumingin ako kay Mariz at kay Mrs. Rosaly.


"Naku, Hija, dapat ay hindi ka na nag-abala. Nakapagmeryenda na kasi kami."



"Ganun po.. Eh, si Dominic po, nandiyan na po ba? Baka po siya ay hindi pa nagmemeryenda?" aniya na talagang hinahanap si Tanda.



"Boo!" napatili pa siya nang bigla na lang sumulpot si Tanda sa likod niya.



"Ano ka ba! Nandyan ka pala."



Umirap ako dahil obvious naman na tuwang-tuwa siya na makita si Tanda. Tingin ko ay magkasintahan ang dalawa. Ayaw lang siguro nilang umamin.



Argh. I'm not bitter. Naalala ko lang ang sitwasyon ko noon.


Tumingin na lang ako sa album kesa panoorin ang kacornyhan nila.


"Ate, may ipapakita ako sa'yo."


Napatingin ako kay Daniella nang hawakan ako sa braso. Binaba ko sa sofa ang album at tumayo ako.



"Oh, saan mo siya dadalhin, anak?"


"Sa room ko lang po, Mama," tugon ni Daniella at hinila na ako.


Inakay niya ako sa isang room at napatingin ako sa paligid. Wow! I love her room.


"Is this your room?" I asked.


"Oo, Ate. You like it?"


Ngumiti ako at agad na tumango, "I think, magkakasundo talaga tayo."


Niyakap niya ako kaya natawa ako. Inakay niya ako sa kama niya kaya naupo ako habang nililibot ang tingin sa buong kwarto niya.


"Ate, ano pa kaya ang magandang ilagay sa room ko? Gusto ko kasi na kamukha ng room mo."


Nagtataka na napatingin ako sa kaniya, "Huh? Paano mo nasabi na kamukha ng room ko? Nakita mo na ba ang room ko?"


Natawa siya at kinuha niya ang pink laptop niya.


"Heto, Ate. Ini-stalk kita at nakita ko ang picture mo mula sa room mo. Kaya kitang-kita ang room mo. Grabe, para kang princess sa room mo."


Napangiti naman ako nang makita na may naka-save siyang larawan ko mula sa kwarto ko habang nakaupo. Nag-indian sit ako sa kama niya at kinuha ang unan niya para itakip sa hita ko.


"Okay, ako na ang bahala doon. Gusto mo talaga ng katulad ng room ko?"


Napangiti siya at madaming beses na tumango kaya napangiti ako. Masayang kausap ang mga kapatid ni Tanda. At hindi ko akalain na magkakasundo kami sa kulay.


"Ate, anong tingin mo kay Kuya?"


Nakadapa na kami ngayon sa kama niya habang nakikigamit ako sa laptop niya para i-message ang interior designer ko sa room ko.



"Matanda. Bakit mo natanong?" tugon ko habang sa screen ng laptop pa rin ako nakatingin.


"Bukod sa matanda. Hindi ka ba nagwagwapuhan sa kuya ko?"


Napahinto ako at pumahalumbaba habang napapaisip. Naisip ko ang mga larawan ni Tanda mula bata hanggang sa maging pulis siya. Kung ano ang itsura niya sa personal ay ganoon din sa litrato.


"Hmm, gwapo."


Nagulat ako nang mapatili si Daniella at naglikot-likot sa tabi ko na tila kiti-kiti.



"Oh my god! Ano pa, Ate?"


"Bakit mo ba kasi tinatanong?"


Natawa ako at napailing. Inexit ko na ang email ko nang sumagot na ang interior designer ko.


"Ate, pakiramdam ko kasi ay crush ka ni Kuya."


Napatingin ako sa kaniya dahil sa sinabi niya. Natawa ako at napailing.


"Hindi no. Alam mo ang feeling ko ay may secret relationship ang kuya mo at yung Mariz."


Natigilan siya tapos ay umiling, "Hindi naman siguro. Kasi tingin ko ay prend lang trato ni Kuya kay Ate Mariz."


"Tingin mo lang. Pero anong malay mo, 'di ba?"


Napabuntong-hininga siya tila ba nalulungkot. Napatingin ako sa kaniya na malungkot ang mukha.

"Bakit?"


"Kasi wala kang crush sa kuya ko."


Naupo ako at bumangon sa kama niya, "Daniella, papapuntahin ko rito ang interior designer ko bukas. Kakausapin ka niya at wag ka nang mag-alala sa gatos dahil sagot ko. Kailangan ko nang umalis ngayon dahil pagabi na rin. Baka naghihintay na rin ang driver ko."


Kinuha ko ang phone ko at tinext si Kuya Joaquin at sinabi ko na sunduin ako sa bahay nila Tanda.


Lalabas sana ako nang magulat ako sa pag-angat ko ng tingin ay bumulaga sa akin si Tanda.


"God. Kagulat ka naman."


Dadaan sana ako sa gilid niya nang humarang siya. Nag-angat ako ng tingin at pinagtaasan ko siya ng kilay.


"Bakit ka ba humaharang?"


"Ihahatid na kita. Sabihin mo sa driver mo na ako na ang maghahatid sa'yo."


Umirap ako at binangga siya sa braso niya kaya nakaraan ako.


"No need. Natext ko na siya kaya tiyak na papunta na iyon."


Nabigla ako nang inagaw niya sa akin ang phone ko. Aabutin ko sana pahablot sa kaniya pero tinaas niya habang may kinakalikot siya doon.


"Ano ba! Give me back my phone!"


"Bakit hindi mo na-receive ang text ko sa'yo noong umabsent ka?"


Napakuno't noo naman ako, "Who the hell are you? Mahirap ako mareach kaya nga pahirapan ang friends ko na macontact ako, ikaw pa kaya."


Binalik niya sa akin ang phone ko kaya pahablot kong kinuha iyon. Lalagpasan ko sana siya nang pigilan niya ako sa braso.


"Sino ako? Rico Dominic Esquivar," aniya at nailang naman ako dahil nilapit niya ng konti ang mukha sa akin habang seryoso na tinititigan ako sa mata, "Ang lalakeng pulis na huhulihin ka at ikukulong hanggang hindi ka na makawala."



Para namang bigla akong pinag-initan ng pisngi pero binalewala ko iyon at medyo tinulak siya.


"Mrs. Rosaly! Mrs. Rosaly!" nagsisigaw ako kaya nag-iba ang reaksyon ni Tanda.


"Bakit ka sumisigaw?" tanong niya at tinakpan ang bibig ko.


"Oh, anong nangyayari rito?" tanong ng Mama niya.


Kinagat ko ang kamay ni Tanda kaya nabitawan niya ang bibig ko.


"Mrs. Rosaly, your son is gay!"


"What?" react ni Mrs. Rosaly.


"What?" si Tanda.


"Imposible," si Mariz.


"Totoo! Kaya daw po siya hindi nagkakagirlpren ay gusto daw po niya ay lalake.. Si Joey daw po ang type niya."


"Anong pinagsasabi mo?" kita kong nagsalubong ang kilay ni Tanda.


"Totoo ba iyon, Anak?" si Mrs. Rosaly kaya sa Mama niya siya humarap. Kaya gumawa ako nang paraan para umalis.



Nakahinga ako ng maluwag nang makaalis ng bahay nila. Napahawak ako sa dibdib ko at napailing.


Ang corny niya! Tsk.


"Ma'am!"


Nakahinga ako ng maluwag nang makita si Kuya Joaquin na kakarating lang.



"Finally. Let's go, Kuya Joaquin."


"Ho?" nagtaka siya.


"Ano pang hinihintay mo d'yan?"


"Pero Ma'am, nagtext po kayo na dalhin dito ang ilang damit niyo dahil kailangan niyo daw pong magstay para sa volunteer program na gagawin at magdamag po iyon. Pinadala po nila Mam Beatrice dito ang damit niyo."



"What? Who told you that? Hindi ako ang--" Napahinto ako nang maalala na may kinalikot si Tanda sa phone ko, "No, we should--"


"Ako na ang bahala sa kaniya. Magdamag kasi ang programang gagawin kaya baka mapagod lang siya sa papunta't pabalik dito sa Santa Iñez."


Gulat na napatingin ako kay Tanda. Kinuha niya ang maleta ko kay Kuya Joaquin.


"Sige po, Ma'am."


"Wait!" tumango si Kuya Joaquin kay Tanda at napapadyak ako dahil sumakay na agad ng sasakyan si Kuya Joaquin, "Kuya Joaquin, uuwi na ako!"


Lalapit sana ako sa sasakyan nang pigilan ako sa braso ni Tanda. Hinawi ko ang kamay niya.


"How dare you to do that?!"


"Sino ba ang sinabihan mong bakla?" aniya na seryosong tono at humakbang kaya naman ay napalunok ako dahil inaamin ko na tila nakakaintimidate siya ngayon.


"Argh! What ever!"


Umirap ako at binangga siya sa braso bago ako naglakad ng mabilis pabalik sa bahay nila.



"Oh Hija, ano bang nangyayari sa inyo?"


"Mama, dito muna siya mananatili dahil magkakaroon ng programa ang pulisya namin kaya baka mahirapan siya sa pag-uwi at pagpunta rito kung magdamag ang programa."



Umirap ako dahil nanggigigil talaga ako dahil bakit ba parang mas nakakainis ang kinikilos niya ngayon?


"Talaga? Yehey! Ate, tabi tayo."


Napatingin ako kay Daniella at ngumiti sa kaniya bago tumango.


"Wait. Bakit dito pa sa inyo? Wala ba siyang makuhang hotel dito at talagang makikisiksik pa sa inyo?" si Mariz.


"Okay lang iyon, Mariz. Tutal ay malaki naman ang kwarto ni Daniella kaya pupwede siguro doon si Bettina," sabi ng Mama ni Tanda.


Hinaplos ng Mama ni Tanda ang buhok ko na hindi ko maintindihan kung bakit ba nakahiligan niya iyon.


"Heto ang maleta mo. Tila pang isang buwan ata itong pinadala sa'yo."


Ngumisi si Tanda kaya pinaikutan ko siya ng mata at pinakitang naiinis ako sa kaniya.


"Ah, Mrs. Rosaly, I need to rest now. Nakakastress po kasi ngayong araw. Baka masira pa ang beauty ko sa isa d'yan na ang sarap tirisin."


"Ah, sige. Daniella, samahan mo na ang Ate Bettina mo sa kwarto mo. Ay teka, palitan pala natin ng sapin at nakakahiya sa'yo."


Pinigil ko si Mrs. Rosaly at umiling ako, "It's okay, Mrs. Rosaly. I like her bed cover."



Ngumiti si Daniella at agad na kinuha sa kuya niya ang maleta ko. Hindi ko na tiningnan si Tanda at Mariz dahil maiinis lang talaga ako sa kanila.



Nahiga ako sa kama ni Daniella nang makapagpalit ako ng pantulog ko. Mabuti na lang at pinadala ni Mommy ang fave pillow ko na pink na hugis ng mukha ni Barbie.



"Ate, masaya ako na katabi kita sa pagtulog. Ang ganda-ganda mo pa rin kahit nakahiga."


Nakapikit ako nang maramdaman ko ang pagyakap niya sa akin.



"I know."


Daniella is eleven years old. While Danilo is twelve. Four and three years ang agwat namin kaya naman they call me 'Ate'.


"I love your confidence, Ate. Astig."


"I need to sleep na, Daniella," sabi ko habang nakapikit.


"Sorry."


Habang nakapikit ako ay hindi ko alam bakit sumagi sa isip ko ang mukha ni Tanda na seryoso.


"Ang lalakeng pulis na huhulihin ka at ikukulong hanggang hindi ka na makawala."



Napadilat ako nang umecho sa isip ko ang sinabi niya. He's crazy. Yeah. He's crazy to say that.



Umiling ako at napatakip ng mukha ko. I need to sleep. Sleep now, Bettina. Don't think of that. It's just a corny joke.



Dumilat ako at inalis ko ang kamay ko sa mukha ko. Napabuga ako ng hangin at napailing. Tumingin ako kay Daniella na malalim na ang paghinga, hudyat na tulog na agad siya.


Dahan-dahan kong inalis ang kamay niya sa bewang ko at naupo ako. Hindi ako makatulog. Naisipan kong lumabas pero sumilip muna ako dahil baka mamaya ay gising pa si Tanda.


Nang walang tao akong marinig sa paligid ay dahan-dahan akong lumabas. Maingat na kaunti lang ang ginawa kong sara sa pinto ng kwarto ni Daniella.


Nakapatay ang lahat ng ilaw kaya wala akong makita. Dahan-dahan akong naglakad habang nangangapa. Actually, maaga pa, pero tila maaga talagang natutulog ang mga tao rito. Maaga din naman akong natutulog, kaso ngayon ay hindi ako makatulog dahil namamahay ako.


May nakapa akong pinto kaya pinihit ko ito. Humakbang ako pero hindi ko napansin na mababangga pala ako kaya para akong matutumba. Pero nanlaki ang mata ko nang malaman ko na hindi pala pader ang nabangga ko, kundi tao!


Natumba kami kaya napapikit ako dahil akala ko ay madadaganan niya ako. Higit ko pa ang hininga ko sa kaba. Dumilat ako nang hindi ako nasaktan. Pero sa pagdilat ko ay sumalubong sa akin ang mukha ni Tanda na nasisinagan ng liwanag ng buwan mula sa bintana niyang nakabukas.


Seryoso ang mukha niya habang nakatitig ang mga mata niya sa mga mata ko kaya bigla akong kinabahan. Hindi ko alam bakit parang hindi gumagana ang isip at ang katawan ko. Kumakalabog ang dibdib ko; hindi ko alam kung sa kaba ba o takot?


Napalunok ako at tinukod ko ang mga kamay ko sa dibdib niya para bumangon pero nanlaki ang mata ko nang pumulupot ang mga braso niya sa bewang ko at maging ang mga binti niya ay kinulong ang paa ko.


"What are you doing?" mataray kong ani kahit na gusto kong manginig pero hindi ko alam kung bakit.


"Sinabihan mo ako na bakla kanina. Gusto mong malaman kung sino ang bakla?" aniya at ngumisi.


Pinilit kong bumangon at alisin ang braso niya pero hindi ko magawa.


"Let me go, Tanda. Kundi sisigaw ako," banta ko na kinahalakhak niya.


"Sige lang, mas pabor sa akin iyon," hamon niya at nabigla ako nang pagpalitin niya ang posisyon namin.


Napasinghap ako at hinawakan ko siya sa dibdib para hindi dumikit sa akin pero mabigat siya at halos mapipi ako sa pagkakadagan niya.



"Umalis ka d'yan, kundi sisigaw talaga ako," banta ko habang pilit na tinutulak siya sa dibdib. Natawa siya at hinawi ang buhok ko sa mukha ko pero hinawi ko lang ang kamay niya.



"Sumigaw ka nga," aniya at muling hinawi ang buhok kaya naman.


"Help! Help me! Manyak! Man---"


Nanlaki ang mata ko at napakuyom ang kamay ko habang parang nililipad ang diwa ko nang maramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa akin.


Sinampal ko siya kaya napatigil siya. Tumingin siya sa akin kaya napalunok ako at napamaang. Ngumisi siya at nanlaki muli ang mata ko nang sakupin niya muli ang labi ko.


Gumagalaw ang labi niya. Oh my God! Anong gagawin ko? Tutugon ba ako? Bakit ang galing niyang sumipsip? Expert ba siya? Wala naman siyang girlfriend, ah? Bakit naninikip ang dibdib ko? Para niyang hinihigop ang lakas.


Sinampal ko siyang muli kaya napatigil siya..


"Dominic?"



Agad ko siyang tinulak sa dibdib kaya umalis siya sa ibabaw ko. Gusto kong matulala pero agad akong tumayo at nagtago sa likod ng pinto. Tumalikod ako sa kaniya at napatakip ako ng mukha.


Bumukas ang pinto kaya naman ay natatakpan na ako ng pinto. Natulala ako habang ramdam ko ang labi ni Tanda na tila nakadikit pa rin sa labi ko.


"Ano bang sigaw iyon, Anak? Parang narinig ko ang boses ni Bettina?"


"Wala iyon, Mama. Wala naman akong narinig. Matulog na kayo."



"Ganun ba. Bakit gising ka pa?"

"Nakatulog ho ako, ginising niyo lang," magaling magpalusot ang matandang ito. I swear! Idedemanda ko siya ng child kissing abuse!


"Ah, ganoon ba. Pasensiya na, Anak. Sige, matulog ka na."


Nang makaalis ang Mama niya ay nakakuyom ako ng kamay na hinarap siya na sinasara ang pintuan. Lumapit ako sa kaniya at muli siyang sinampal.


"Idedemanda kita," banta ko. Pumamulsa siya sa suot niyang sweat short at naupo sa kama niya tila balewala ang galit ko.


"Ano naman ang idedemanda mo sa akin?" tanong niya at ngumiti. Kita ko na ang mukha niya dahil binuksan niya ang ilaw. Nakangiti siya ng pilyo tila tuwang-tuwa pa na lalo kong kinainis.


"Child kissing abuse."


Natawa siya at napailing, "Okay," aniya at nahiga sa kama niya at tumawa tila ginagawang biro ang sinabi ko.


Dahil sa inis ko ay lumapit ako sa kaniya at malakas na inapakan ang paa niya.


"Pervert old man!"


Pagkatapos kong sabihin iyon ay iniwan ko siya na dumadaing ng sakit sa paa niya.

© MinieMendz