43. ~ BEYAZGÜL ~

26.7K 1K 115
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

.....................

"Merve, lütfen."

" Yapma!" Dedim, fısıltı halinde dudaklarımı oynatarak. Yüzüme öyle bir halde bakıyordu ki, korkuyla alev almış tedirginlik tohumu, bütün vücudumu işgal etmişti. Elindeki cam parçası karnıma değiyordu ve ben salak gibi hareketsiz bakıyordum yüzüne. " Defolup gidiyor musun buradan, hemde o çok sevdiğinle, hasretini çektiğinle?" Deyip, esrarengiz bir olay anlatır gibi sesinin tonunu değişip dudaklarını kulağıma yerleştirmişti. " Asla!" Dediğimde sinirle kasılan yüz hatları gitgide değişirken şimdiki haline gelmiş korkutucu bir hâl almıştı. Elini karnımdan çekip güç alır gibi geri götürdü ve o güçle tekrar cam parçasını bana yaklaştırmaya cürret ettiğinde elimi elinden kurtarıp, diğer elindeki cam parçasını almak için bileğinden tuttum sıkıca. Merve ona engel olmama şaşırırken refleks olarak onu yere atıp kapıya doğru gitmeye başladım. Koridordan Zeliş'in sesi geliyordu ve benim bu odadan biran önce çıkmam gerekliydi.

Kapıya bir kaç kez vurup Zeliş'in ismini söylediğimde beni duyup neredesin gibi bir şey söyledi ama arkamdan saçımı tutup beni yere düşerten Merve yüzünden konuşmak yerine sadece çığlık atabildim.
" Yüsra, Yüsra iyi misin, ne oluyor orada?" Diye kendince bağıran Zeliş'in sesine cevap vermediğim için hâlâ saçımı çeken Merve'yle uğraşıyordum.
" Ahhhh," diye inler gibi bağırdığımda sıkışını biraz daha zorlaştırıp saç diplerimi sökercesine çekti. " Sen, sen iyi değilsin. Delirmişsin sen Merve," dedim sesimi oldukça yüksek tutarak. Söylediğim söze kahkaha atıp pis nefesini kulaklarıma yaklaştırdı. " Bu senin eserin Yüsra, ben böyle değildim. " Dedi, başımı yere doğru atarak. Saç diplerim oldukça derime acı verdiği için elimle saçımı kurtarmaya çabaladım ama görevim itaatsizlik etmişti. Tırnaklarını öyle geçirmişti ki, o eli çekmem oldukça zordu. Elimle saçımı kurtarmak yerine ayağımla bacak arasına tekme atıp benden uzaklaşmasını sağladım. Bebeğim için katil bile olabilirdim. Merve iki büklüm olmuş, eliyle karnının alt kısmını tutmuşken acı çeker gibi bir ses çıkartmıştı ama rol yapan tavrı gece kanalığında yanan lamba gibi açığa çıkmıştı. Üzerime doğru yöneldiğinde açılan kapıyla Zeliş ve Gülşen, Merve'nin kollarından tutup engel oldular.

Olduğum yerden biran önce kurtulmak için odadan çıkıp bilinçsiz bir halde merdivenleri çıkmaya başladım, başladım ve hale başında gibiydim. Korku ve o andaki atmosfer yüzünden kendimi bir hayli kötü hissediyor, sarhoş gibi adımlarımı atıyordum. Zeliş, arkamdan gelip bir elini sırtıma bir elini karnıma koyarak beni çıkartmaya çalıştı merdivenlerden. " Yüsra iyi misiniz? Ağabeyime söyleyeyim, gelsin seni hastaneye götürsün, olur mu? " dediğinde başımı olumsuz manada sallayıp odama girerek yatağıma attım kendimi. "İyim," dedim yastığımı alarak, ne kadar iyi olmasamda hastaneye gidecek derecede kötü değildim.

Zeliş yatağıma girdiğimi görünce yanımda biraz durup tek bir cümle söylemeden çıktı odadan. Tek başıma kaldığım odamda, duvarları mesken tuttu yaşlı gözlerim. Burnum girip olmuşum gibi aktı, dudaklarım göz yaşlarımla nemlendi, başım ağırdı bir süre sonra, vücudum yorgun düştü kapattı gözlerimi. Sonrası mı? Işte orası sadece tedirgin bir uyku oldu.

YAPMA!/KARAGÜL #TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin