Love Will Remember

30. Bölüm - Hello there, the angel from my nightmare.

''Senden nefret ediyorum!''

Chanyeol, kendini birden bire üniversitedeki en büyük koridorda buldu, koridor deli gibi rahatsız edici, tanıdık bir sesle ve cümlelerle yankılanıyordu.

''Senden iğreniyorum!''

Koridoru yavaş yavaş yürüdü. Burası rahatsız edici bir şekilde ıssızdı ancak ıssız denemeyecek kadar da sesliydi. Chanyeol koridorda yürümeye devam ederken ses yoğunlaştı ve kulaklarının içini daha da çok doldurdu.

''Delirmeme sebep oldun!'' dedi ses.

''Mahvettin beni!'' diye bir cümle takip etti onu.

''Senden kalbime sığamayacak kadar çok büyük bir nefretle nefret ediyorum!'' diyerek bağırdı ses çatallaşmaya başlamış tonuyla.

''Kendi bencilliğin yüzünden hayatımı bitirdin!'' dedi ses çatallaşmış tonu toparlayıp, bu sefer resmen gürleyerek.

Chanyeol, sesler yoğunlaşmaya devam ederken koridorda yürümeye devam etti. Garip bir koku geliyordu burnuna, tanıdık bir koku. Ortamın ve seslerin iğrençliğine rağmen koku mükemmeldi.

Chanyeol koridorun sonunda geldiğinde gözleri kocaman olmuştu, gördüğü manzara onun tüylerini ürpertmişti. Baekhyun, bir deli elbisesiyle giydirilmiş ve kolları bağlanmış bir şekilde karşısındaydı. Ve seslerin sahibi oydu.

''SENDEN NEFRET EDİYORUM CHANYEOL!''

*

Chanyeol nefesi kesilmiş bir şekilde yatakta doğrulurken yüzünden akan teri hissetti.

Ve onunla birlikte yatağından fırlayan bedeni.

Bir şey olmamıştı, bunların hepsi kabustu. Yalnızca kabus. Chanyeol'ün tüm korkuları, endişeleri ve kuşkuları bir olmuş ve bilinçaltıyla birleşmiş, daha sonra ise tüm güçleriyle birlikte ona saldırmışlardı.

Uzun boylu çocuk titriyordu. Bir daha nefes alamayacakmış gibi titriyordu Chanyeol.

''Chanyeol?'' diye mırıldandı Baekhyun onun kolundan tutarken, o da çok korkmuştu. Ve Chanyeol'ün titrediğini fark edince daha da çok korkmuştu, ''Sen iyi misin?''

Uzun olan gözlerini duvardan ayırmadan titremeye devam etti.

''C-Chanyeol?'' dedi Baekhyun korkuyla, ''Chanyeol, bana bak.''

Ancak dev titremeye devam ediyordu. Çok fazla korkuyordu, öyle ki parmak uçları titriyordu.

''C-Chanyeol?'' diye fısıldadı Baekhyun kırık bir sesle, sevgilisinin kolunu sarsarak, ''Yalnızca kabustu, lütfen korkutma beni.''

Uzun çocuk sonunda kendine geldi ve titremesi dururken, kafasını çevirip Baekhyun'a baktı. Küçüğün gözleri sulanmıştı, gözbebekleri korkuyla küçülmüştü. Chanyeol alnındaki ter damlayarak yanağına akarken ona baktı.

''Chanyeol...''

Uzun çocuk yaklaşıp ona sarılınca derin bir nefes aldı Baekhyun. Dev olan iyiydi ve gördüğü her ne ise bir kabustan ibaretti. Yalnızca kabus. Gerçeğe yakın olamayacak(!) derecede bir kabus.

''Çok korktum,'' diye fısıldadı, Baekhyun'un yüzü onun omzuna gömülük bir şekildeyken, Chanyeol.

Baekhyun bıyık altından gülümserken eliyle onun omzundaki tutuşunu sıkılaştırdı. ''Yalnızca bir rüyaydı.''

''Korkunç bir rüyaydı,'' diye mırıldandı Chanyeol. Hala etkisindeydi ve soluğu kesik kesik çıkıyordu.

Baekhyun'un vücudu nazik bir şekilde onunkini sarmaya devam ederken Chanyeol hafifçe geri çekilip ona baktı. İkisinin de dudakları birbirine çok yakın duruyordu, hatta öyle ki Chanyeol diğerinin nefesini hissedebiliyordu. Sıcak ancak taze. Yoğun fakat heyecan verici. Garip ama tatlı. Gerçekten mükemmeldi.