Chanyeol acı dolu gözleriyle ona bakarken Baekhyun ona gülümseyerek bakmaya devam ediyordu. Çocuk parmaklarını çekti ve yatakta bağdaş kurdu, Chanyeol ona bir göz atınca bileklerindeki serum iğnelerinin hala duruyor olduğunu görmüştü.
''Bunca ilacı sana vermek yerine bana verselerdi keşke... Böylece o güzel vücudun kirlenmezdi Baekhyun,'' diye düşündü Chanyeol.
''Ne anlamda bana daha yakınsın?'' diye sordu kumral saçlı çocuk gülerek.
Neden gülüyordu? Ne durumda olduklarının farkında değil miydi?
Hafızasını kaybetmişti. Her şeyi unutmuştu. Aşkını unutmuştu. Hayatımın anlamı dediği insanı unutmuştu.
Bunlar anlatılmamış mıydı ona?
''Seni tanımak için daha yakınım sana,'' dedi Chanyeol onu ürpertmemek için normalce söyleyerek.
Bunu duyan Baekhyun,
''Ah, anladım,'' dedi gülümsemeye devam ederek, dev çocuk onun bu gülümsemesini gördükçe içindeki acı daha da büyüyordu.
Her şey Chanyeol'ün canını daha fazla acıtıyordu.
''Kim olduğunu biliyor musun?'' diye sordu kumral çocuk dalgın bir şekilde ona bakarken.
Baekhyun'un gülümsemesi ufaldı ve yavaşça bir tebessüm halini aldı, bakışlarını ellerine götürdü ve gözlerini serum iğnesine dikti.
''... Biliyorum,'' dedi yumuşak bir sesle.
''Doktor dedi ki, bana söyleyeceğin bir takım şeyler varmış.'' Chanyeol bunların hepsini tereddütle söylüyordu, çünkü onu korkutmak istemiyordu.
Ne de olsa hayatına en baştan başlamıştı.
Bunu duyan Baekhyun önce durdu, sonra biraz bekledi. Chanyeol onu dikkatle izliyordu, tepkileri onun için altın değerindeydi.
Baekhyun derin bir nefes aldıktan sonra yavaşça bıraktı.
''Her şeyi hatırlamak istiyorum,'' dedi tatlı sesiyle, gülümsemesi sönmüştü.
Chanyeol durdu, sevincinden ölebilirdi. Baekhyun her şeyi hatırlamayı kabul ediyordu.
Eğer Junmyeon'la Hara'yı kabullendiyse, onu da kabullenebilirdi.
Nereden başlasa bilemiyordu, ne anlatsa bilemiyordu. Belki de ilk olarak Baekhyun'a kim olduğunu sormalıydı, değil mi? Böylece onun anlattıklarından yola çıkabilirdi.
''Bana kim olduğunu anlat Baekhyun,'' diye mırıldandı Chanyeol. Şimdi sevgilisinin ağzından neler olduğunu dinleyecekti.
Baekhyun başını kaldırıp ona baktı.
''B-Başlayayım mı?'' diye sordu en masum ses tonuyla. O kadar güzel ve tatlıydı ki Chanyeol ona dokunmak için zor tutuyordu kendini.
O güzel, pembe dudakları öpmemek için kendini zor tutuyordu.
''Başla, Baek, seni dinlemek için buradayım.''
Baekhyun huzursuzca yerinde kıpırdandı, ardından kafasını kaldırıp gözlerini Chanyeol'a dikti. Küçük gözleriyle, karşısındaki dev adamı inceliyordu.
''Benim adım Byun Baekhyun. 23 yaşındayım ve Japon Dili ve Edebiyatı bölümünde üniversite öğrencisiyim. Ağabeyimin adı Junmyeon, ve karısının adı Hara. Ben eşcinselim, çocukluğumdan beri. Junmyeon çocukluğumdan beri erkeklere ilgi duyduğumu söyledi ve bence de öyle. Erkeklere ilgi duyuyorum, bunun farkındayım.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love Will Remember
Fanfiction''Bilmiyorsun. Nefes almanın ne kadar zor olduğunu bilmiyorsun. Sanki göğsüne balon yerleştirmişler ve o balonun havası yavaş yavaş kaçmaya başlıyor. Ve eğer tamamen biterse, öleceksin. O şekilde nefes alıyorsun. Sen vücuduna batırılan iğnelerle ya...
