It's not over [Book 2]

Εσύ διαλέγεις {38}

Μια βδομάδα μετά

ΜΑΡΙΑΣ POV

Πέρασε μια βδομάδα από τότε που μου είπε ο κ. Σμιθ και ο δικηγόρος για το τι πραγματικά έγινε στην οικογένεια μου και ότι ο Μαυρίδης είναι αυτός που φταίει που είναι νεκροί. Πέρασε μια βδομάδα από τότε που Άλεξ μου είπε πως τον απειλούν και μπορώ να πω πως τα πράγματα είναι ήσυχα.
Ο κ. Σμιθ και ο δικηγόρος γύρισαν στην Νέα Υόρκη και επικοινωνούμε καθημερινά, προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο να τον κλείσουν μέσα στην φυλακή και να μην ξανά βγει. Αναρωτιέμαι αυτός δεν έχει οικογένεια; Δεν σκέφτεται εκείνους; Δεν γνωρίζει πως αυτό που έκανε μπορεί να τον κλείσει στην φυλακή;
Δεν ξέρει πως ότι κι αν κάνουμε επηρεάζει κι άλλες ζωές;

Τέλος πάντων αν εξαιρέσεις αυτά όλα καλά, όσο καλά μπορούν να είναι τα πράγματα.

<< Νίκο βγαίνω μια βόλτα. >> τον ενημερώνω

Είναι μεσημεράκι και έχω όρεξη για να περπατήσω.

<< Μόνη σου;>> ρώτησε και σηκώθηκε από το κρεβάτι του

<< Ναι.>> απάντησα

<< Με όσα γίνονται είναι καλύτερα να μην κυκλοφορείς μόνη σου.>> είπε ξύνοντας το σβέρκο του

Αυτό συμβαίνει εδώ και μια βδομάδα λες και αν βγω έξω θα πάθω κατι, δεν είναι καν βράδυ.

<< Θα είμαι μια χαρά. Αλήθεια. >> είπα και πήγα να φύγω αλλά με τράβηξε κοντά του

<< Να προσέχεις,εντάξει;>> είπε κοιτάζοντας με στα μάτια

Γιατί ανησυχεί τόσο;

<< Τα λέμε.>> είπα δίνοντας του ένα φιλί στο μάγουλο για να τον καλοπιασω και έφυγα

Έβαλα τα ακουστικά μου και άρχισα να περπατάω χωρίς να ξέρω που πάω.

Μ'αρέσει να περπατάω και απλά να ακούω μουσική.

Ο καιρός έχει φτιάξει και υπάρχει περισσότερο κίνηση στους δρόμους, άνθρωποι περπατούν τριγύρω και νιώθω κάποιος να μου πιάνει το χέρι.

Κοιτάζω ξαφνιασμενη αριστερά μου και βλέπω έναν μεγαλόσωμο άνθρωπο.

<< Θα έρθεις μαζί μου.>> είπε

<< Μην με ακουμπάς. >> πήγα να φώναξω αλλά μου έκλεισε το στόμα μου ώστε να μην ακουστω

<< Δεν θες να τα βάλεις μαζί μου. >> είπε και σωπασα

Είναι πολυ πιο δυνατός σωματικά από ότι εγώ και μεγαλύτερης ηλικίας. Οι πιθανότητες για να καταφέρω να με αφήσει είναι ελάχιστες.