It's not over [Book 2]

Ξένοι..{03}

ΜΑΡΙΑΣ POV

Φτάνουμε έξω από το μαγαζί,ο Νικος με βοηθάει να κατέβω από την μηχανή και μου βγάζει το κράνος

<< Εμ το μαλλακι σου λίγο.>> είπε γελώντας

Το έφτιαξα και μπήκαμε στο μαγαζί

Δυνατή μουσική, έντονη μυρωδιά αλκοόλ και τσιγάρου.. Κορμιά να χορεύουν,να κάνουν διαφορα..

Έχω καιρό να πάω σε μπαρ,είχα πάει και μερικές φορές με τον Νίκο στην Νέα Υόρκη αλλά δεν ξανά πολύ πηγαίναμε, δεν ήθελα εγώ.

Μου πιάνει το χέρι ο Νίκος για να μην χαθούμε και παμε να πάρουμε ποτό

<< Τι θα πάρει η όμορφη;>> ρώτησε ο μπάρμαν

<< Μια βότκα λεμόνι.>> είπα αδιάφορα

<< Και μια βότκα σκέτη.>> είπε ο Νίκος

Μετά από λίγο μας τα δίνει.

<< Σε λίγο σχολάω,τι λες να πάμε σπίτι μου;>> ρώτησε ο μπάρμαν

Ο Νίκος πήγε να μιλήσει αλλά τον σταμάτησα

Γέλασα

<< Μμ τι λες να πας στον διάολο;>> είπα χαμογελώντας και έμεινε να με κοιτάει σαν μαλακας

Πήρα τον Νίκο και φύγαμε από εκεί

<< Το βλέμμα του στο τέλος ότι πιο τέλειο>> είπε γελώντας και άρχισα να γελάω κι εγω

Όμως όχι για πολύ.. Το γέλιο μου κόβεται μαχαίρι.

Δεν μπορεί.. Δεν μπορεί να είναι αυτός...

Έρχεται προς το μέρος μου,δεν βλέπω κανέναν άλλον πάρα μονο εκείνον. Η μουσική πλέον είναι λες και ξαφνικά χαμήλωσε και ακούγεται στο βάθος.

Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή.. Τρέμω ολόκληρη,νομίζω θα καταρρεψω

Περνάει ξυστά από δίπλα μου χωρίς να πει τίποτα, είμαστε ξένοι πλέον,ξένοι με κοινές αναμνήσεις..

Γυρνάω το κεφάλι μου και τον βλέπω να απομακρύνεται μέχρι που σταματάει και γυρνάει το κεφάλι του κι εκείνος.

Οι ματιές μας συναντιούνται, ματιές όλο δήθεν υποσχέσεις... Γυρνάει το κεφάλι του μπροστά και συνεχίζει

<< Μαρία; Όλα καλα;>> ρώτησε ο Νίκος και "ξύπνησα "

<< Νίκο.. Είναι εδώ.>> είπα προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι έγινε..

Μόλις τον είδα ένιωσα τόσο αδύναμη,δεν μπορώ να εξηγήσω πως ένιωθα...Απλά ήταν λες και έχασα την δύναμη μου και έπεσε η πανοπλία μου.. Πόσο θα ήθελα να τον αγκαλιάσω..να τον φιλήσω.. Μα τι λέω; Με άφησε,γιατι να τον θέλω πίσω;