It's not over [Book 2]

Τι κάνω; {21}

ΑΛΕΞ POV

Την πιάνω για να μην πέσει. Είναι εκείνη.

Την κοιτάω και με κοιτάει.

Δεν είναι καλά.Τα μάτια της είναι θλιμμένα, το καταλαβαίνω.

Δύο μήνες από τότε που την έδιωξα -την τελευταία φορά που την έδιωξα-.

Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι δεν θα την ξαναδώ.

<< Εντάξει αστην τώρα.>> ακούστηκε η φωνή ενός αγοριού

Ποιος είναι αυτός; Και τι κάνει με την Μαρία;

Στέκεται στα πόδια της και διώχνει τα χέρια μου από πάνω της

Είναι με αυτόν;

<< Είσαι με αυτόν;>> ρώτησα κοιτάζοντας τον φλώρος δίπλα της

<< Τον ξέρεις αυτον;>> την ρώτησε

<< Όχι Πάνο, δεν τον ξέρω.>> του απάντησε

Δεν με ξέρει; Χα αστείο.

<< Δεν με ξερεις, εε;>> είπα ειρωνικά

Την πιάνω από τον καρπό του χεριού της και την φέρνω κοντά μου

<< Δεν με ξέρεις; Έχουμε φιληθει, έχουμε κάνει έρωτα.>> είπα στο αυτί της και την έκανα να ανατρίχιασει

Χαμογέλασα. Ακόμα έχω επιρροή πάνω της.

<< Σου είπα να μείνεις μακριά μου.>> ειπε και τράβηξε το χέρι της ελευθερώνοντας το από το κράτημα μου

<< Τι είναι ο καινούργιος σου γκομενος και δεν θες να ξέρει για εμένα;>> ρώτησα προσπαθώντας να μην δείξω τα νεύρα μου

<< Δεν χρειάζεται να ξέρει για εσένα! Δεν είσαι τίποτα για εμένα! >> φώναξε

<< Δεν καταλαβαίνω. >> είπε ο φλώρος

Γιατί πετάγεται αυτός;

<< Θα σου εξ->> άρχισε ηΜαρία

<< Θα του εξηγήσεις; Τι ακριβώς ;>> ρώτησα διακόπτοντας την

<< Δεν έχεις να κάνεις κάτι καλύτερο; Γιατί δεν πας να πηδήξεις καμία;>> ρώτησε

<< Θα έρθει και αυτή η ώρα.>> απάντησα με ένα στραβό χαμόγελο

Την έχω νευριάσει. Την νευρίασα πολύ και είναι καλό αυτό, ξέρω πως ακόμα νοιάζεται για εμένα και ότι ακόμα νιώθει πράγματα.

<< Έλα Πάνο, πάμε.>> είπε πιάνοντας του το χέρι και έφυγαν

Την βλέπω να φεύγει μαζί του.