It's not over [Book 2]

Συναισθηματικά ανίκανος {14}

<< Τι στο -; >> πήγα να διαλοστειλω αλλά αντί αυτού η καρδιά μου πήγε να βγει έξω

Βλέπω τον Άλεξ σε μια άθλια κατάσταση. Είναι πολύ χτυπημένος,τα χείλη του έχουν σκίστει σε ένα σημείο και αιμορραγεί. Δεν τον έχω ξανά δει σε τόσο άσχημη κατάσταση.

Χωρίς να το σκεφτώ τον βοηθάω να μπει μέσα και να να κάτσει στον καναπέ, κλείνω την πόρτα και τότε συνειδητοποιω τι έκανα μόλις τώρα. Για ποιον λογο τον άφησα να περάσει; Δεν τον ρώτησα καν τι θέλει.

Τι κανει εδώ;

Φέρνω το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών, πάγο και πηγαίνω κοντά του, κάθομαι δίπλα του

Δεν έχουμε πει λέξη, αποφεύγω και να τον κοιτάξω.

Έβαλα τον πάγο λίγο πιο πάνω από το ματι μαυρισμένο μάτι του.

<< Αουτς!>> είπε αλλά δεν έδωσα σημασία

Παρατηρώ πως η μπλούζα του είναι μες στα αίματα άρα θα έχει πληγή κάπου εκεί.

<< Μπορείς να βγάλεις την μπλούζα σου;>> ρώτησα διστακτικά

Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και με δυσκολία έβγαλε την μπλούζα του, φυσικά δεν τον βοήθησα καν.

Έχει μια μεγάλη γρατζουνιά στο στήθος και είναι γεμάτος μελανιές.

Ποιος του το έκανε αυτο;

Αρχίζω να του καθαρίζω την πληγή του λίγο διστακτικά, είναι πιο γυμνασμένος από ότι πριν. Έχει ομορφύνει..

Μα τι στο διάολο λεω; Γιατί τον άφησα να περάσει; Ξέρεις πολύ καλά πως δεν μπορούσες να τον αφήσεις σε αυτή την κατάσταση
Τι θέλει από εμένα; Δεν μπορεί να μείνει μακριά μου; Πίστεψέ με δεν θες να μείνει μακριά σου..

<< Τι κάνεις εδω;>> τον ρώτησα και παράλληλα φροντίζω τις πληγές του

<< Ήσουν κοντά..Δεν είχα μηχανή και σίγουρα όχι κουράγιο να πάω μέχρι το σπίτι μου. Ήσουν το πρώτο άτομο που σκέφτηκα..>> εξήγησε με δυσκολία

Το πρώτο άτομο που σκέφτηκε, ναι μάλιστα.

<< Ποιος στο έκανε αυτό;>> ρώτησα, σίγουρα κάποιος τον χτύπησε

<< Δεν έχει σημασία.>> είπε αδιάφορα

Φυσικά!
Τι έχει σημασία για εκείνον; Τίποτα.

<< Αα.>> ειπα απλα

<< Σε ευχαριστώ. >> είπε και μου σταμάτησε το χέρι όταν πήγα να πάρω την γάζα που είχα αφήσει πριν λίγο στο τραπεζάκι