1.32 Epilog

333 46 47
                                    

Dziewczyna wbiegła na peron dosłownie kilka minut przed odjazdem ostatniego pociągu. Różowe włosy, jeszcze jakiś czas temu związane w wysoką kitkę, teraz powiewały wokół jej twarzy. Właśnie włosami starała się ukryć łzy spływające po jej zaczerwienionych policzkach. Szybkim ruchem podbiła bilet i zaczęła szukać wolnego miejsca.

W tym samym czasie blondyn wbiegł właśnie na dworzec, pytając co drugą osobę, czy nie widziała różowowłosej dziewczyny. Kobieta przy okienku informacyjnym pokiwała twierdząco głową i wskazała na pociąg stojący na drugim peronie. Chłopak, nawet nie dziękując, pobiegł we wskazaną stronę.

Jednak było za późno.

Pociąg właśnie odjeżdżał. Nie mogąc w to wszytko uwierzyć, Katsuki zaczął biec za pojazdem. Oczywiście na nic to się nie zdało, pociąg z każdą chwilą przyśpieszał. Kiedy bezradnie stanął przy samej krawędzi, zdawało mu się lub nie, że zobaczył mignięcie różowych włosów. To koniec, pomyślał. Sfrustrowany opuścił ramiona, wzniósł twarz ku niebu i zaczął krzyczeć.

~

Pierwszym miejscem, jakie przyszło mu do głowy był rodzinny dom. Dom, w którym to wszystko się zaczęło. Dom, w którym mieszkał z Nią. Wciągnął pomięty list z kieszeni i jeszcze kilka razy odczytał jego treść.

Wyjeżdżam szukać ojca. Może kiedyś wrócę. Wybacz. Kocham Cię.

Zapamiętaj mnie...

Siedział tak godzinę, dwie. Rodzice byli w pracy i nie mieli najmniejszego pojęcia o tym, co się właśnie stało. Otworzył prawie pustą szafę, wyjął z niej starą gitarę i zaczął grać. Palce same zaczęły szukać odpowiednich strun.

All I want is nothing more
To hear you knocking at my door
'Cause if I could see your face once more
I could die as a happy man I'm sure

Proszę, zapukaj choć jeszcze jeden raz. Pozwól mi zobaczyć swoją twarz.

When you said your last goodbye
I died a little bit inside
I lay in tears in bed all night
Alone without you by my side

Nie mów mi "do widzenia", jeśli wiesz, że już nigdy się nie spotkamy. Będę płakać całą noc, nie mając się przy sobie.

But If you loved me
Why did you leave me
Take my body
Take my body

Jeśli naprawdę mnie kochałaś, dlaczego mnie opuściłaś? Zabierz wszystko. Zabierz wszystko, czego pragniesz.

All I want is
All I need is
To find somebody
I'll find somebody

Tylko tego pragnę. Pragnę znaleźć Cię jeszcze raz.

'Cause you brought out the best of me
A part of me I'd never seen
You took my soul wiped it clean
Our love was made for movie screens

Wyjęłaś ze mnie wszystko, co najlepsze. Coś, czego dotąd nie znałem. Wytarłaś mnie do czysta, a nasza miłość była niczym z ekranów.

But If you loved me
Why did you leave me
Take my body
Take my body

Jeśli naprawdę mnie kochałaś, dlaczego mnie opuściłaś? Zabierz wszytko. Zabierz wszystko czego pragniesz.

All I want is
All I need is
To find somebody
I'll find somebody

Tylko tego pragnę. Pragnę znaleźć Cię jeszcze raz.

Jeszcze raz, Mei.

Memory Series ¦¦¦Boku No Hero Academia¦¦¦ Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz