The past. || jjk

24

Die nacht ligt iedereen te slapen, behalve Jisoo.

Jisoo blijft maar woelen. Ze deed wel als een bitch op het moment dat ze het zag, maar het deed haar ontzettend veel pijn. Was ze te saai? Was ze te gewoon? Was ze te druk? Te braaf? Die vragen vliegen door haar hoofd als een orkaan van woorden. Ze drukt haar gezicht in haar kussen en wil gillen, maar doet het niet. Deed hun 2-jarige relatie Jin helemaal niks? Was ze de enige die het overeind wilde houden? Het is al 2:49 in de ochtend, morgen maar thuis blijven.

Die ochtend staat Jin vroeg op, om met Jisoo te praten. Hij houd van haar, beslist, maar er zijn meer vissen in de zee. Misschien moet hij eens verder kijken. De twee jaar die ze gehad hebben waren fijn, maar Jin wil iets nieuws. Hij loopt naar Jisoo's kamer en klopt zachtjes. Geen reactie. Hij opent de deur een klein beetje en gluurt naar binnen. Jisoo ligt in haar bed, ze slaapt nog. Ze heeft donkere kringen rond haar ogen en haar haar ligt uitgespreid over het kussen. Jin glimlacht in zichzelf, en doet de deur weer dicht.

Die middag ziet Jin Jisoo niet in de universiteit, en als hij die middag thuiskomt vanuit de bieb ziet hij haar met een boek en een kopje thee aan tafel zitten. Haar blik is leeg als ze opkijkt, en zo gauw ze hem ziet kijkt ze weer naar haar boek.

"Jisoo..."

Jisoo kijkt niet naar hem, en antwoord niet. Ze staat op en loopt naar het aanrecht.

"Ik kan het uitleggen.." begint Jin weer. Jisoo reageert nog steeds niet.

"Ik dacht, misschien is h-het tijd voor iets n-nieuws..." mompelt hij. Hij verwacht niet dat Jisoo het zal horen.

"Dus je gebruikt me twee jaar en gooit me dan weg voor iets nieuws?" zegt ze met een toonloze stem zonder om te kijken.

"Nee, nee!" sputtert Jin tegen.

"Wat is het dan, Seokjin." Oei, ze gebruikt mijn hele naam.

Jin blijft stil.

De tranen springen Jisoo in de ogen. Niet goed genoeg, net wat ze dacht.

"Het is goed Jin, ga lekker naar andere meiden. Ik ben niet goed genoeg voor je." haar stem klinkt verdrongen en samengeknepen, ze probeert niet te huilen. Met grote passen loopt ze de kamer uit. Eenmaal in haar kamer draait ze de deur op slot en ze bijt op haar lip om niet in huilen uit te barsten.

De komende week gaat Jin met verschillende meisjes uit, lieve, mooie, grappige meisjes.

Bij alle meisjes zitten voordelen, hij kan het met allemaal goed vinden.

Voordelen:                                    Nadelen:

-lief                                                 -ze is niet Jisoo..

-mooi

-grappig

Die week is het in het huis van de 11 vrienden stiller en ongezelliger dan normaal. Iedereen word er treurig van. Jisoo is vooral op haar kamer, en ze zegt weinig tot niks tegen Jin, die zich schuldig voelt. Bij elk meisje begrijp hij steeds beter hoeveel Jisoo voor hem betekend en dat alle meisjes waar hij mee uit gaat niks zijn vergeleken met zijn Jisoo.

Een week later ligt iedereen in bed. Jisoo ligt naar het plafond te staren. Ze kan de hele week al niet goed slapen. Ook Jin is nog wakker. Hij staat op uit zijn bed en schuifelt naar Jisoo's kamer. Hij duwt de deur zachtjes open.

"Jisoo, slaap je?" fluistert Jin. Jisoo hoort hem, maar reageert niet.

"Ik weet dat je nog wakker ben, want ik weet ook dat je alleen in slaap kan vallen als je op je zij ligt." vervolgt hij.

Jisoo draait zich op haar zij, en Jin loopt naar haar toe en gaat naast haar liggen.

"Jisoo--"

"Ga weg..." mompelt ze met een schorre stem.

Jin plaatst een kussen tussen hen in als muur.

"Slaaplekker." fluistert hij. Jisoo reageert niet.

Na 5 minuten stil gelegen te hebben haalt Jin het kussen weg en slaat zijn sterke armen om haar middel en trekt haar warme lichaam tegen zich aan. Jisoo doet geen moeite om uit zijn greep te ontsnappen en valt met een warm gevoel in slaap.