MAHPERİ

31-Sıcağı Sıcağına

Hemen yanımda harekete geçip olay çıkarmak için Ömer'e doğru bir adım atan Pelin'in elinden tutarak onu durdurdum.

"Ne yapıyorsun Rüya?"

"Bana yakışanı, sen karışma lütfen."

Derin nefesler alarak yüzüme yeniden neşeli bir gülümseme yerleştirdim. Umarım tüm akşam bu maskeyi korumayı başarabilirim. Çünkü burada dönen oyunun, sergilenen performansın beni bitirmek için olduğunu anlamamak için gerçekten beyinsiz olmam gerekiyor. Kutlama, Gülçin, Sedef, beni ısrarla buraya çağıran asistan... Muhtemelen olay çıkartıp kendimi küçük düşürmem, Ömer'i de rezil etmem için buraya çağırılmışım. Benim de adım Rüya ise bu oyunu onlara yedirmeden bu gece buradan gitmeyeceğim.

Topuklarımın yerde çıkardığı ritmik sesle uyumlu bir şekilde kalçamı da sallayarak yürüdüm ve doğrudan Ömer'in yanına gidip ona sımsıkı sarıldım. Neyse ki tüm şaşkınlığına rağmen o da tam vaktinde bana kollarını açmasını bildi.

"Hoş geldin sevgilim. Bizi biraz fazla beklettin ama olsun, her zamanki gibi seni beklemek de güzeldi."

Normal şartlar altında değil toplum önünde yanımızda üçüncü biri varken bile asla yapmayacağım bir şey yaptım ve Ömer'i büyük bir tutkuyla öperek yüzümdeki gülümsemeyi hiç bozmadan geri çekildim. Bu arada nefesindeki alkol kokusuna rağmen anın şokuyla fazlasıyla ayık olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. İşte bu iyi haber, çünkü ben bu gecenin her saniyesini hatırlamasını istiyorum Ömer'in.

"Mahperi..."

Kahkahamla Ömer'in sesini bastırarak konuşmasına engel oldum ve elimle yanağını okşayarak etrafıma hitaben konuştum.

"Kıyamam nasıl da şaşırdı sürprizimize..."

Başımı sol tarafa çevirdiğimde sadece birkaç adım ötemde dikilen o kadınla göz göze geldim. Normal şartlar altında kendisi için çok daha ağır bir hitap şekli bulabilirdim fakat artık bir anne olduğum için kelimelerimi dikkatle seçmek mecburiyetindeyim.

"Bir dakika... Sen Sedef olmalısın sanırım, değil mi? İnanmıyorum... Ne kadar değişmişsin tatlım ya. Zor tanıdım valla. Tabi yaş ilerledikçe yüzü olgunlaşıyor insanın siması değişiyor biraz. Ben de geçeceğim o yollardan birkaç sene sonra. Çok sevindim seni gördüğüme. Ama sen beni tanımadın galiba. Benim canım Rüya, Ömer'in Mahperi'si, karısıyım ben."

Öne doğru eğilerek yapmacık bir sevgi göstergesi olarak Sedef'in koluna dokunup hafifçe sıktım. Eve gidince elimi dezenfekte etmeyi umarım unutmam.

"Yok, hatırladım."

Yüzündeki şok olmuş ifadeye bakacak olursak benim burayı ağlayarak terk etmemi ya da bir köşeye sinip sinir krizi geçirmemi falan bekliyordu herhalde. Fakat ben bunun yerine kollarını etrafıma dolayan Ömer'e doğru tamamen sokularak özellikle alyanslı sol elimi tokalaşmak için Sedef'e doğru uzattım. Bu sırada yan gözle Ömer'in alyansının da parmağındaki varlığından emin oldum. Gerçi yüzük orada dursa ne durmasa ne şu saatten sonra...

"Beni hatırlamana sevindim. Malum tanıştığımız zamanlar ben daha liseye gidiyordum, siz üniversitedeydiniz. Akılda kalmamış olabilirim diye düşündüm."

"Evet, bizden iki yaş ufaktın, daha gençtin. Dediğim gibi hatırlıyorum seni. Pelin'in arkadaşıydın."

"Yani... Aslında Ömer'in de arkadaşıydım. Biz hepimiz aynı mahallede bir arada büyüdük çünkü."

"Ben pek öyle hatırlamıyorum ama. Muhakkak birlikte büyümüşsünüzdür de ben seni Ömer'in değil de Pelin'in yanında görmüştüm birkaç defa o da sadece."