MAHPERİ

10-Ayılanlarda Bugün

Ömer beni arkasında bırakıp restorandan çıkarken çalışanlar da birer birer içeriye girmeye başladılar. Doğrudan yanıma ulaşan Güliz artık yüzüm nasıl allak bullak olduysa koluma dokunarak ne oldu diye sordu.

"Çok saçma be Güliz. O yüzden ne sen sor ne de ben söyleyeyim."

Ne yapmam gerektiği hakkında hiçbir fikrim olmadan Güliz tarafından sakinleşmem için bir koltuğa oturtuldum. Su içirdiler, Pelin'e haber verip benimle ilgilensin diye restorana çağırdılar. Elim ayağım buz kesti, resmen titriyorum zangır zangır. Değil dile getirmek, düşünmesi bile çok tuhaf bir konu bu. Aklımdan geçirmeye dahi cesaret edemem ben böyle bir şeyi. Bu yüzden Pelin gelene kadar ağzımdan tek laf çıkmadan oturup kaldım öylece.

"Rüya! Ne oldu, senin neyin var? Ömer'le mi takıştınız yine?"

Restorandan içeri girer girmez doğrudan yanıma gelen arkadaşımın boynuna sarılarak bir şey söylemeden kısa süreliğine de olsa öylece kaldım.

"Kızım korkutma beni. Yengem sizi birlikte sanıyor diye Ömer mi kızdı bu kadar? Ne yapacağınızı, nasıl bu işten sıyrılacağınızı mı bilemediniz? Yüzük de hâlâ parmağında. Niye çıkarmıyorsun?"

Elimi kaldırarak yüzüğe baktım ve çıkarmak için hamle yaptıysam da elim gitmedi, içim izin vermedi.

"Dün gece Ömer bana evlenme teklif etti."

"Ne?"

Öyle bir bağırdı ki Pelin sanki dün gece Ömer bana açık kalp ameliyatı yaptı demişim gibi hissettim.

"Ayrıca dün gece ve bu sabah da dahil olmak üzere toplam üç defa öptü beni."

"Bildiğin dudaktan, ağızdan öpmeden bahsediyoruz, değil mi?"

"Evet Pelo."

"Yemin ediyorum kıyamet alameti bu. Ya siz ne ara bu seviyeye geldiniz? En son bildiğim birbirinizi öldürmemek için görüşmüyordunuz siz."

"Hâlâ öyleyiz."

"Ne bu o zaman? Dudak tiryakiliği mi?"

Hani burada esprileri ben yapardım? Biz ne yapıyoruz? Ne yaşıyoruz ya?

"Of Pelin! Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum ben beynim patlayacak düşünmekten. Herkes öğrenmiş nişanlandığımızı. Annem bu sabah restoranı bastı Osman amcayla. Asiye teyze desen zaten evleneceğiz diye çok mutlu. Tüm dünya bizi bir araya getirmeye çalışıyor sanki. Sıyrılamıyorum ben bu işten."

"Ömer nasıl razı geldi evlenmeye seninle ben onu anlamadım."

"Mantıklı olanın şu durumda evlenmek olduğunu düşünüyor. Yani düşünüyordu ama ben onu reddedince..."

Pelin üst üste yaşadığı şoklar ona ağır gelince elini ağzına kapayarak yanımda oturup tıpkı benim gibi kalakaldı.

"Ömer seninle bir ömür geçirmeye tamam diyor yani. Bir dakikalığına Rüya'yla aynı odada otursana desem şehir değiştirecek adam sana evlilik teklif etmiş. Demek ki Asiye teyzeyi mutlu etmeyi gerçekten çok istiyor. Ama öpüşmek bu işin neresinde? Ne yani en büyük aşklar nefretle başlarmış diyerek Ömer aniden sana mı âşık oldu?"

Benim de anlamadığım nokta bu zaten. Bugün ettiği onca laftan sonra hangi sonuca varmam gerekiyor benim? Ömer gerçekten benden hoşlanıyor olabilir mi? İyi de hoşlanan insan hoşlandığından nefret etmez ki. Gerçekten dudak tiryakisi olacak hali de olmadığına göre...

"Bugün öyle çok karıştırdı ki kafamı... Tek bir şeyi biliyorum. Eğer Ömer bana âşıksa bu aşkın geçmişi öyle bir iki gün öncesine dayanmıyor."