Nakakatakot pumikit nang nakangiti,
Dahil baka bukas ito ay mapawi.
Tama ba?
O ako lang ang naiiba?
Natatakot sapagka't kahit nagawa na ang lahat,
Hindi pa rin sapat.
Ngingiti ka at sasaya ka,
Pero sa huli ay malulungkot ka.
May magpapasaya nang lubos,
Ngunit ayan ang isa at kalungkutan ang ibubuhos.
Bakit ba ganito?
Palagi na lang ba ganito?
Takot nang ngumiti,
Dahil sa kinabukasan na maaaring bumawi.
Takot nang tumawa,
Dahil sa matang naguusbong na lumuha.
"Paano ba maging masaya?"
'Yan ang palaging tanong.
"Naging kuntento ka ba?"
Pero 'yan ang dapat ngunit 'di naitatanong.
©jgieee
BINABASA MO ANG
A Heart's Point of View
PoetryThis is what my heart says that can probably speak out what your hearts want to say... Hey theree! This is a compilation of all the poems that I wrote and i hope to reach into someone's heart through this book! Enjoy reading 😊 -jgieee
