Κεφάλαιο 28...

1.3K 104 11
                                    

Αγάπης pov...


Το πρωί ξύπνησα και αισθανόμουν πως όσα έμαθα χτες ήταν απλά ψέμα, λες και τα ειδα στον ύπνο μου. Όμως δεν ήταν, είναι η αλήθεια.
Αφού πήραμε πρωινό αποφασίσαμε με τα παιδιά να πάμε μια βόλτα στην πόλη όλοι μαζί σήμερα. Μπήκαμε στο τζιπ του Ορέστη με τα παιδιά μπροστά και εγώ με τον Έκτορα πίσω και πήραμε τον δρόμο προς την μικρή πόλη.

Φτασαμε και αρχίσαμε να περπατάμε όμως η Έλλη τραβούσε τον Ορέστη να πάνε να δει ρούχα και εγώ τραβούσα το Έκτορα να πάμε να δω βιβλία με αποτέλεσμα να χωριστουμε και να δώσουμε ραντεβού σε μια ώρα σε μια γαλλική καφετέρια με γλυκά.
Έτσι με πήρε ο Έκτορας από το χέρι και πήγαμε σε ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο που είχε η περιοχή. Μπήκαμε μέσα και αμέσως έτρεξα στην πτέρυγα με τα ρομαντικά βιβλία. Κοιτούσα και ο Έκτορας από πίσω μου έπαιζε ένα παιχνίδι στο κινητό.
Είδα ένα βιβλίο πάνω ψηλά και το έβαλα στο μάτι όμως δεν έφτανα να το πάρω. Το ύψος μου μέσα.

"Μωρό μου θέλω βοήθεια"

"Πες μου καρδιά μου " Απαντάει ο Έκτορας καθώς μου δίνει φιλιά στο στόμα και στα μάγουλα. Του δίνω με το χέρι μου το βιβλίο που θέλω και μου το κατεβάζει αλλά δεν μου το δίνει.

"Τι μου δίνεις ως αντάλλαγμα;" Ρωτάει. Χαμογελάω,  τον φιλάω του πιάνω τον πισινό και καταφέρνω να τον πιάσω απροετοιμαστο και να του πάρω το βιβλίο.

"Μμ δεν παίζεις δικιά μικρή μου "λέει και κάνει σε μένα αυτό που του έκανα εγώ πριν λίγα δευτερόλεπτα

Μετά από λίγο αποφασίζω να το αγοράσω το βιβλίο και πάμε προς το ταμείο. Εκεί βλέπω κάτι πολύ τέλειους μαγνητικούς σελιδοδικτες για τα βιβλία και δεν μπορώ να αντισταθώ και τους παίρνω και αυτούς.
Βγαίνουμε έξω και πάμε προς το μαγαζί που θα βρεθούμε με τα παιδιά. Καθολη την διάρκεια ο Έκτορας έχει στην πίσω τσέπη του τζιν μου το χέρι του όπως έκανε ο πρωταγωνιστης στην πρωταγωνίστρια σε μια από τις αγαπημένες μου ρομαντικές ταινίες.

Μπαίνουμε στο μαγαζί και καθόμαστε σε ένα γωνιακό τραπέζι. Καθόμαστε από την μια πλευρά στον ένα κάνανε και εγώ από την μέσα πλευρά για να κοιτάω από την τζαμαρία δίπλα. Μετά από λίγο μπαίνουν μέσα η Έλλη και ο Ορέστης με την Έλλη να κρατάει πάνω από δέκα σακούλες στα χέρια της και έναν Ορέστη έτοιμο να σκοτώσει κόσμο.

"Πώς περάσατε πιστουνακια;"Ρωτάει η Έλλη καθώς κάθετε απέναντι μας

"Σίγουρα πιο καλά από εμάς "λέει ο Ορέστης

Hector:Hades Son...Where stories live. Discover now