We've Been Once inlove (Young Hearts Series #1)

Chapter 8

Claudine's POV.

"Yaya, tapos na ba yan?", buong gabi ako'ng nagresearch kung paano magluto ng favorite food ni Rafael which is menudo.

At first nahirapan ako but yaya Emelda teach me kaya I felt so easy.

I am excited kung ano ang magiging reaction ni Rafael.

"Maam, pwede niyo na po tikman.", I took the spoon... and I taste it...

.
.
.

"Perfect.", Kinuha ko ang taperwear at ang lunch box ko.

Yaya Emelda help me to prepare that food. "Yaya pakisabi kay Mang Anton na iprepare niya yung car ko... later aalis na kasi ako."

I smiled. I took my phone at my packet then I text Rafael.

To; My Rafa
    Hey, is it okay if we can lunch together? I missed the times when were always ate your favorite food.

             *end*

Kinuha ko na ang lunch box sa ibabaw ng table then umalis na ko.

I am confident na makukuha ko ang dapat ay sa akin.

---

Alice POV.

Napakaganda mo, Alice...

Paulit-ulit sa isip ko ang sinabi niya. Dapat ko ba iyon ipagsalamat?

Ayts... bakit ba hindi ko mapigilang ngumiti t'wing naiisip ko yun? Ano naman ngayon? Big deal ba yun?

Natural lang naman sigurong sabihin niya yun. Malamang malapit na kami sa isa't isa eh. Di ba?

Hayts, ano ba ang dapat ko'ng isipin?

"Hi, Alice!"

"Ikaw pala, Claudine. Kamusta na?", napaupo siya sa tabi ko.

Nasa ilalim ako ng punong acacia bitbit ang sketch pad ko.

"Every time I see you... lagi ka nalang may bitbit na sketchpad.", kinuha niya ang sketchpad ko tsaka iyon tinignan. "Gowns? Na naman?", para siyang naiirita sa tono ng pananalita niya. "Hindi ka ba nagsasawang puro gowns ang dinadrawing mo?"

Inagaw ko ang sketchpad ko. "Why would I?", napairap siya.

Agad akong napatingin sa lunch box na hawak niya.

"Ano yan?", itinaas niya ang hawak niya.

"Lunch box malamang.", pilosopo. "By the way, nagluto ako ng lunch para kay, Rafael. I know favorite niya kasi ang menudo that's why naisip ko yun.", parang gusto ko'ng di maniwala. Siya... magluluto? No way.

"Sino naman ang tumulong sayo?", bigla kasi akong nacurious.

Na-curious ako kung bakit kanina pa siya ngiti ng ngiti.

"Yaya Emelda tought me on how to cook menudo. I'm sure, Rafael will glad if he taste it.", sa mukha palang niya maaaninag mo na ang excitement.

Nagkibit balikat lang ako. "At ano'ng gusto mo'ng gawin ko?", narinig ko ang mahinang pagtawa niya.

Ilang minuto din nangibabaw ang katahimakan sa pagitan namin.

"Pwede mo bang pilitin si, Rafael na maglunch kasama ako?", tumingin ako sa kanya na ngayon ay umaasang papayag ako. "And... may good news sana akong ibabalita sa kanya."