Deel 2 - Hoofdstuk 8

2.2K 56 2
                                    


"Je blijft met je poten van haar af!"

Nick grijnst. "Ik denk dat ik dat zelf wel bepaal." Hij zet een stap nog dichterbij. Jacksons hand trilt. Hij kan zijn eigen broer niet doodschieten. Dat snap ik. Ik zet ook een stap naar voren en sta zo schuin voor Jackson, hij grijpt me bij mijn schouder en probeert me terug te trekken maar ik vertrek geen spier.

"Wat wil je van me?" zeg ik en ik probeer mijn onzekerheid niet te laten horen. "Datgene waar ik van het begin af aan recht op had. Je maagdelijkheid. Niet dat je die nog hebt, maar we kunnen genoeg andere dingen doen in bed die je vast nog nooit hebt gedaan," zegt Nick met een grijns en nu laat hij zijn capuchon zakken. Zijn hoofd zit onder de schrammen. "Dit is wat ze met me hebben gedaan in de gevangenis." Hij kijkt met een verzuurd gezicht. "Daar kunnen wij niks aan doen en ik ga niet met ja naar bed," antwoord ik snel. "Och prinsesje je zal wel moeten. Je prins op het witte paard hier gaat me niet neerschieten. Dan gaat hij naar de bak en dan zal hij jullie kleintje nooit op zien groeien. Ja, ik weet het, van je baby. Ik heb overal oren schatje," fluistert hij en hij zet nog een stap dichterbij. 

De tijd gaat traag en ik voel Jacksons woede achter me branden. In een nanoseconde hoor ik een knal, Jackson heeft geschoten...


BLACK EYES (NL) - VoltooidWhere stories live. Discover now