BLACK EYES (NL) - Voltooid

Hoofdstuk 17 (verbeterd)

Hijgend kom ik aan bij de voordeur. Vol met stress rommel ik met mijn sleutelbos. Na eindelijk de sleutel gevonden te hebben wil ik hem in het slot steken maar de deur gaat al open. "Oh god Kat, kom snel binnen," zegt Lucy die bezorgt in de deuropening staat. Ze neemt me voorzichtig mee naar de keuken en ze pakt een doek en maakt hem nat. Ik barst in tranen uit en nu schiet de pijn van mijn achterhoofd pas echt door me heen. Ik ga zitten op het keukeneiland. "Je weet dat we ook gewoon stoelen hebben hè?" zegt Lucy zenuwachtig. Ze probeert me een beetje op te vrolijken. Een korte glimlach komt tevoorschijn maar al snel verdwijnt hij. Een bonkende hoofdpijn begint op te komen. Lucy dipt de natte doek op mijn achterhoofd. Het doet veel pijn. "Sorry als ik je pijn doe. Je haar blijft trouwens nog een paar daagjes rood. Bloed krijg je er niet zomaar uit. Wacht ik vraag even of Jackson wilt koken," zegt Lucy. Ik knik maar stop snel met knikken want het helpt niet met mijn hoofdpijn. Lucy loopt de kamer uit. Even later hoor ik haar roepen: "Jackson! Jij kookt! En het wordt pasta met tomatensaus!" Ik grinnik. Ik hoop dat Jackson een beetje kan koken. Ik had Lucy verteld dat ik zo veel zin had in pasta met tomatensaus maar aangezien ik uiteindelijk niet naar de winkel ben gegaan zal iemand anders het moeten doen. Ik ga daar niet weer naar toe. Ik hoor wat gestommel boven. Lucy komt de kamer binnen en zegt dat ik de doek erop moet houden. Dat doe ik dus. "Wat is er gebeurd?" zegt ze dan. Vol overgave vertel ik het verhaal. Met een openmond staart ze me aan. "Oh mijn god Kat... Die kut gast! Ik laat je nooit meer alleen! Ik zeg al mijn afspraken meteen af!" en terwijl Lucy dat zegt pakt ze driftig haar telefoon en begint met mensen te appen. "Nee! Lucy niet doen! Ik ben veilig thuis en ik kan ook altijd Luka of Fabian en Thomas bellen ofso!" zeg ik snel voordat ze allemaal afspraken gaat afzeggen. Dan zie ik iets bewegen vanuit mijn ooghoek. Jackson staat in de deuropening. Hij staat met dezelfde schrik als toen hij me vond terwijl Nick me bijna aanrande. "Shit Kat! Wat is er gebeurd?!" zegt hij bezorgd en hij snelt naar me toe. "Jackson ga boodschappen doen," beveelt Lucy hem. "Nee! Ik moet Kat beschermen!" schreeuwt Jackson tegen Lucy. "Nee daar ben jij vreselijk slecht in. De vorige keer zei je dat namelijk ook en kijk wat er is gebeurd. We bellen Luka wel. Ga nu boodschappen doen," beveelt Lucy hem weer. Jackson slaat boos met zijn vuist op het kastje in de hoek. Het hout splintert er van af en het kastje heeft een reusachtige deuk er in. Vervolgens loopt hij boos weg en verlaat het huis.

"Ik wist niet dat Jackson kon koken," fluister ik tegen Lucy. Jackson is druk bezig in de keuken terwijl Lucy en ik aan het keukeneiland zitten. "Ja, best goed zelfs. Geleerd van mevrouw Jamesson," verteld Lucy. "Dank jullie wel voor het compliment," zegt Jackson opeens. Blijkbaar fluisterde we niet zacht genoeg. Ik bloos en Lucy glimlacht. "Dus de boze beer is klaar met grommen?" grapt Lucy. Dan vliegt er een lepel door de lucht. Jackson had hem blijkbaar gegooit en Lucy heeft hem soepel ontweken. "Nee grommen is voor Wolf," zegt Jackson. We lachen allemaal. Wolf de beste vriend van Jackson gromt altijd en dat is heel grappig want hij heet ook Wolf dus dat is toepasselijk. Ik sta op en loop naar de kast. Ik pak de borden eruit en Lucy volgt me en pakt servies. We dekken de tafel en even later komt Jackson met een hete pan vol met pasta. Nu maar hopen dat het lekker is. We scheppen allemaal op en ik begin met eten. Het is echt de lekkerste pasta die ik ooit heb gegeten. "Wauw! Jackson dit is de lekkerste pasta die ik ooit heb gegeten! Hoe heb je dit ooit gemaakt?" vraag ik vrolijk aan Jackson. Lucy grinnikt. "Met liefde," antwoord Jackson terwijl hij naar me knipoogt. "Dan benoem ik u nu tot man en vrouw. U mag de bruid kussen," plaagt Lucy terwijl ze zie dat ik moet blozen door Jacksons woorden. Jackson draait zich boos naar Lucy en slaat haar op haar schouder. Ze stoeien altijd met elkaar wat heel grappig is om aan te zien. Lucy slaat Jackson terug en voor ik het weet zitten ze in een sla-en-stompgevecht. Ik moet hard lachen. Wanneer ze eindelijk klaar zijn begint iedereen weer met eten. Ik zie hoe Jackson aarzelend met zijn vork in zijn eten prikt. Hij opent zijn mond kort maar sluit hem dan weer. Alsof hij iets wilde zeggen. Ik kijk hem verward aan. Dan kijkt hij op, zijn zwarte ogen staan op mij gericht. "Wat was er vanmiddag gebeurd?" zegt hij uiteindelijk aarzelend. Ik zucht zachtjes. Ik had al zo'n vermoeden dat deze vraag er aan zat te komen. Ik vertel hem het hele verhaal. Bij het gedeelte waar Skyler me zoent kuch ik even ongemakkelijk en ik zie dat Jackson zijn vuisten balt van woede. Wanneer ik klaar ben met praten zie ik Jackson vechten met zijn emoties. "Jackson ik snap het als jij denkt dat je me had moeten beschermen ofzo maar dat was niet zo. Ik moet ook gewoon mijn even leiden. Jullie hadden er niks aan kunnen doen," vertel ik hem. Hij slaat boos op de tafel met zijn vuist. Ik schrik en Jackson springt op. "Godsamme! Ik had er wel wat aan kunnen doen! Ik had bij je moeten blijven!" schreeuwt Jackson uit. Hij ademt even heel diep in en uit en zegt dan: "Sorry dat ik je liet schrikken zonet." Hij gaat weer aan tafel zitten en begint weer met eten. Mijn hard bonkt nog in mijn keel. Dan ga ik ook weer zitten en ga verder aan mijn eten. Het is heel stil en ongemakkelijk. Als we allemaal klaar zijn begint Jackson met afruimen. Lucy begint tegen mij te praten. "Kat, ik wil vanvond eigenlijk weer even bij Thomas logeren. Is het goed als ik Luka bel om bij je te blijven?" Ik zie Jackson op ons aflopen. "Nee ik zorg wel voor Kat," zegt hij dan. Lucy begint te lachen. "Och broertje van me. Jij kan helemaal voor niemand zorgen. Nog niet eens voor jezelf. En ook niet voor ons huis. Ik zou die kast die je vanmiddag kapot sloeg maar repareren voordat pap het ziet," zegt Lucy. Jackson wordt kwaad. "Het zal wel! En hoezo kan ik niet voor mezelf zorgen?!" schreeuwt Jackson boos naar Lucy. Lucy lacht weer. "Ik weet wat je deed in de tijd dat je weg was. Je was aan het drinken, roken, misschien af en toe een pilletje erbij en natuurlijk een meisje," antwoord Lucy kalm. Ik kijk naar het schouwspel. Jackson balt zijn vuisten waardoor ze helemaal bleek worden. Dan stormt hij de kamer uit. Lucy draait zich weer naar mij toe. "Ik zou Luka bellen."