BLACK EYES (NL) - Voltooid

Hoofdstuk 18 (verbeterd)

Ik zit op de bank. Luke zou elk moment kunnen komen. Lucy is naar Thomas en Jackson heb ik niet meer gezien na de ruzie met Lucy. Haha dat rijmt. Dan hoor ik de bel gaan. Ik loop snel naar de deur en open hem. Luke staat met open armen in de deuropening. Ik vlieg hem met blijdschap om zijn nek. Dan lopen we naar binnen en we gaan naar mijn kamer. Hij zet zijn slaapspullen neer en springt op mijn bed. "Ik hou van je nieuwe huis," zegt hij terwijl hij staart naar het plafond en op mijn bed ligt. Ik ga naast hem liggen. "Weetje. Als we een stel zouden zijn zou ik nu zeggen 'Ik hou van jou,' dat zou echt zo'n cliché ding zijn om te zeggen," grap ik. Luka lacht en knikt. "Maar weetje Kat. Ik hou eigenlijk echt van je. Vriendschappelijk. Ik bedoel, we zijn al beste vrienden sinds dat we vier zijn. Ik denk dat we die woorden nu wel kunnen zeggen. Toch?" zegt Luke. Hij lijkt duidelijk bang dat ik er niet mee eens ben of dat ik het raar vind. Ik begin te glimlachen. "Beste Luke, wil je met me vriendschappelijk trouwen? Hiermee nomineer ik ons tot man vriend en vrouw vriend. Ik hou ook van jou. Vriendschappelijk," lach ik. Luke glimlacht en omhelst me. "Oh trouwens Kat. Ik heb een weddeschap met iemand. Als ik een vriendin heb krijgt ik een gratis koffie bij het café'tje op de hoek bij de sportschool. Ik heb namelijk perongeluk gezegt dat ik een vriendin heb laats. Dus zou je mijn vriendin willen zijn voor eventjes? Alleen maar doen alsof," zegt hij. Ik lach en knik. "Ja sure, wanneer?" Hij doet alsof hij 'YES' zegt in stilte en geeft me dan een boks. "Morgen, gewoon even een koppie koffie drinken met vriend van me als bewijs dat je mijn 'vriendin' bent," antwoord hij. Ik grinnik en knik.

Het is ochtend. Met mijn ogen dicht rol ik me om in mijn bed. Ik kom bovenop Luke terecht. "Je bent zo lekker zacht," zeg ik. "Ga van me af!" zegt Luke. Daarna barsten we in lachen uit. (Dit is een quote van de film Ice Age) "QuotePower!" roept Luka. "Gast! Stil! Jackson is ook in dit huis!" sis ik zacht tegen Luke. Hij lacht. "Maar Katty..." zegt hij. Ik moet lachen. Hij noemt me heel vaak Katty. "Even serieus. Kan je van me af gaan? Je bent een beetje zwaar. Zeker de donuts," zegt hij. Ik ga verontwaardig bovenop hem zitten en begin hem te kietelen. Hij giert het uit. Hij smeekt uiteindelijk om genade. Ik doe mijn evil-lach. Daarna spring ik van het bed af. Ik check even mijn telefoon. "Luke hoelaat moesten we naar die date?" vraag ik. "Één uur, hoezo?" antwoord hij. "Oh gewoon, misschien omdat het al één uur is." Grijnzend kijk ik naar Luke. Hij springt gestresst op en begint zich uit te kleden. Hij is al in zijn boxer wanneer ik kan roepen dat hij moet stoppen. "Luke! Ik ben hier nog!" roep ik uit. "Maakt me niks uit! Kleed je om!" roept hij terwijl hij zijn boxer uit trekt. Ik slaak een gil en draai me om. Ik vlucht snel mijn inloopkast in. Ik bedoel ik heb Luke vaker naakt gezien maar dat was toen we jonger waren. Ik kleed me ook snel om. Dan loop ik de kamer weer binnen. Luke is er niet. Ik ga in de badkamer. Daar zie ik hoe Luke zijn wilde haar in plaats probeert te doen. De blonde pieken steken alle kanten op. Ik lach en ga mijn eigen haar doen. Uiteindelijk laat Luke het zitten en gaat zijn tanden poetsen.

We staan om kwart over één op de stoep en we stappen in de auto van Luke. Hij crosst naar het café'tje op de hoek bij de sportschool. We stappen snel uit de auto. Vlak voor de deur van het cafétje haal ik Luka's haar door de war. "Waar doe je dat voor?" zegt hij verontwaardigt. Ik grinnik. "We zeggen gewoon dat we druk waren met 'dingen,' hij snapt de hint wel," antwoord ik. "Wat is de hint dan?" zegt Luke. Ik lach. Hij is soms zo dom. "Dat we 'het' aan het doen waren," beantwoord ik zijn vraag. Hij begint te lachen en knikt. Dan lopen we naar binnen. De vriend zit al aan een tafeltje blijkbaar want Luke gaat tegenover een jongen zitten. Net voordat we naar binnen gingen pakte Luke mijn hand vast. Nu zitten we tegenover een jongen met elkaars handen vast. "Ik geloof jullie niet," begint de jongen aanvallend. Luke glimlacht. "Dave, dit is Katarina, maar noem haar maar Kat, Katty dit is Dave," probeert Luke een normaal gesprek te beginnen. "Ik geloof jullie nog steeds niet. Ook niet na dat rare bijnaampje 'Katty' hoor. Waarom waren jullie laat?" zegt Dave. Hij is duidelijk strait to point. "We waren druk met wat... dingen," zeg ik. Ik heb door dat hij snapt waar ik het over heb maar hij lijkt er nog niet helemaal in te geloven. "Bewijs het," zegt Dave dan. "Bewijs wat?" vraagt Luke. Mijn god, soms is hij echt dom. "Dat jullie hebben," antwoord Dave. "Wat wil je dat we doen?" zeg ik. Dave lijkt even na te denken maar weet dan toch een antwoord. "Ik wil dat jullie elkaar zoenen, met tong natuurlijk. Ik wil de vonken er af zien spatten aub." Ik slik. Ik wil niet met Luke zoenen. Maar ik zou hem wel met alles helpen. Ook met dingen zoals dit, hoe onbelangrijk ook, elke weddenschap moeten we winnen. Hij zou ook alles voor mij doen. Dan haal ik mijn schouders op. Fuck it. Ik trek Luke naar me toe en plaats mijn mond op zijn mond. Ik sla mijn handen om zijn nek en woel met een hand een beetje door zijn haar. Hij trekt me op zijn schoot en houd me bij mijn heupen vast. Ik schuif heen en weer op zijn schoot. Hij opent zijn mond voorzichtig en zijn tong begint mijn mond te ontdekken. Zijn hand die op mijn heup lag schuift steeds meer naar beneden en rust uiteindelijk op mijn ene bil. Vervolgens knijpt hij er zacht in. Ik slaak een kort gilletje en schuif nog een stukje naar voren. Ik voel hij er trillingen van zijn mond door de mijne gaan en overal waar hij me aanraakt voelt het als warme schokjes. "O god o god, stop maar jullie twee. Ga nu naar van elkaar af voordat jullie weer in de lakens met elkaar kruipen. Ik bloos en kruip van Luke af. Luke glimlacht kort. Dan pakt hij opeens snel zijn jas en legt hem over zijn schoot. Ik kijk hem verbaasd aan. Ik zie Dave naar Luke grijnzen. "Is het kleintje er weer klaar voor?" Grapt Dave maar Luke moet er niet om lachen. Hij geeft Dave een stomp en zegt dan: "Euhh... ik ga even naar de wc." Ik volg het gesprek nog steeds niet. "Hij gaat ff, whoop whoop, als je begrijpt wat ik bedoel," zegt Dave terwijl hij naar voren leunt. "Nee ik begrijp niet wat je bedoelt," zeg ik nors terug. Dave begint te lachen. "Engel je moet nog veel leren," zegt hij dan. 'Engel,' dat was het woord van de duivel. Nick noemde me altijd zo. Achter me hoor ik opeens hoe een stoel omvalt. Ik schrik om en zie Jackson daar staan. "Waag het niet om haar nog één keer engel te noemen!" Roept Jackson terwijl hij met een priemende vinger naar Dave wijst. Ik wist niet eens dat Jackson er was. "En jou," zegt hij dan tegen mij, "met jou wil ik praten." Vervolgens loopt hij weg.